آشنایی با حالت های مختلف دوربین

داشتن درک خوب از حالت های دوربین دیجیتال برای کنترل نوردهی در عکاسی ضروری است. چه یک مبتدی یا یک آماتور پیشرفته باشید، باید بدانید که هر حالت دوربین چه کاری انجام می دهد و چه زمانی باید از آن استفاده کرد؟

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: نور جایگزین رینگ لایت

حالت های دوربین دیجیتال به عکاسان اجازه می دهد تا پارامترهای یک نوردهی، به ویژه سرعت شاتر، دیافراگم و ISO را کنترل کنند. در حالی که حالت‌های خاصی می‌توانند نوردهی دوربین را کاملاً خودکار کنند، حالت‌های دیگری نیز وجود دارند که به عکاس اجازه می‌دهند برخی یا همه پارامترهای نوردهی را به صورت دستی کنترل کند.

در زمان های قدیم، چیزی به نام حالت دوربین وجود نداشت – همه چیز دستی بود. عکاسان باید دیافراگم، سرعت شاتر را به صورت دستی تنظیم می کردند و نوع فیلم مناسب را برای دوربین خود انتخاب می کردند. آنها برای ارزیابی شدت و میزان نور، دستگاه‌های نورسنج مخصوصی را حمل می‌کردند که نور را اندازه‌گیری می‌کردند و اطلاعات نوردهی را ارائه می‌دادند و سپس از آن در دوربین‌های خود استفاده می‌کردند. در سال 1938، کداک دوربین فیلمبرداری با نورسنج یکپارچه را معرفی کرد و در سال 1962، یک شرکت ژاپنی به نام “Topcon” اولین دوربین SLR را معرفی کرد که نور ورودی از لنز را به دوربین اندازه گیری می کرد. معنی این کار این بود که عکاسان دیگر نیازی به حمل نورسنج های ویژه با خود نداشتند – دوربین این کار را برای آنها انجام می داد. حالت‌های جدید دوربین «خودکار» روی دوربین‌ها ظاهر می‌شوند، که میزان نوری را که از لنز عبور می‌کند ارزیابی می‌کند و به‌طور خودکار پارامترهای نوردهی مناسب را برای تولید تصویری با نوردهی مناسب انتخاب می‌کند.

امروزه اکثر دوربین های دیجیتال دارای انواع مختلفی از حالت های دوربین هستند که در موقعیت های مختلف قابل استفاده هستند. در حالی که بیشتر دوربین‌های نقطه‌ای و عکاسی برای سادگی روی حالت‌های خودکار فوکوس می‌کنند، دوربین‌های پیشرفته‌تر حالت‌هایی دارند که امکان کنترل نوردهی خودکار و دستی را فراهم می‌کنند.

انواع حالت های دوربین

در اینجا چهار نوع اصلی از حالت‌های دوربین که امروزه در اکثر دوربین‌های دیجیتال یافت می‌شوند، آورده شده است:

برنامه (P)
اولویت شاتر (Tv) یا (S)
اولویت دیافراگم (Av) یا (A)
دستی (M)

حالت P یا PROGRAM

در حالت “P”، دوربین به طور خودکار دیافراگم و سرعت شاتر را بر اساس میزان نوری که از لنز عبور می کند، انتخاب می کند. این حالتی است که می‌خواهید برای لحظه‌های «نقطه‌گذاری و عکاسی» استفاده کنید، زمانی که فقط باید سریع عکس بگیرید. دوربین سعی می کند بین دیافراگم و سرعت شاتر تعادل برقرار کند و این دو را بر اساس شدت نور کم و زیاد کند. اگر دوربین را به سمت یک منطقه روشن بگیرید، دیافراگم به طور خودکار به یک عدد بزرگتر افزایش می یابد، در حالی که سرعت شاتر را به طور معقولی بالا نگه می دارد. برای حفظ سرعت شاتر نسبتاً سریع، با اشاره دوربین به ناحیه تاریک‌تر، دیافراگم را به عدد کمتری کاهش می‌دهد. اگر نور کافی وجود نداشته باشد، دیافراگم لنز در کمترین عدد (حداکثر دیافراگم) باقی می‌ماند، در حالی که سرعت شاتر تا رسیدن به نوردهی مناسب همچنان کاهش می‌یابد.

حالت الویت شاتر 

در حالت “اولویت شاتر”، سرعت شاتر دوربین را به صورت دستی تنظیم می کنید و دوربین به طور خودکار دیافراگم مناسب را بر اساس میزان نوری که از لنز عبور می کند، انتخاب می کند. این حالت برای زمانی استفاده می شود که حرکت نیاز به ثابت یا تار شدن عمدی دارد. اگر نور بیش از حد وجود داشته باشد، دوربین دیافراگم لنز را به عدد بالاتری افزایش می‌دهد که میزان نوری را که از لنز عبور می‌کند کاهش می‌دهد. اگر نور کافی وجود نداشته باشد، دوربین دیافراگم را به کمترین عدد کاهش می دهد تا نور بیشتری از لنز عبور کند. بنابراین در حالت اولویت شاتر، سرعت شاتر ثابت می ماند (آنچه که روی آن تنظیم کرده اید)، در حالی که دیافراگم به طور خودکار بر اساس میزان نور افزایش و کاهش می یابد. علاوه بر این، هیچ کنترلی روی جداسازی سوژه وجود ندارد، زیرا به دوربین اجازه می‌دهید عمق میدان را کنترل کند.

حالت الویت دیافراگم

در حالت «اولویت دیافراگم»، دیافراگم لنز را به صورت دستی تنظیم می‌کنید، در حالی که دوربین به‌طور خودکار سرعت شاتر مناسب را برای نمایش مناسب تصویر انتخاب می‌کند. شما کنترل کاملی بر جداسازی سوژه دارید و می‌توانید با عمق میدان بازی کنید، زیرا می‌توانید دیافراگم لنز را کم یا زیاد کنید و به دوربین اجازه دهید تا در اندازه‌گیری سرعت شاتر مناسب محاسبه کند. اگر نور زیاد باشد، دوربین به طور خودکار سرعت شاتر را افزایش می دهد، در حالی که اگر در محیطی با نور کم باشید، دوربین سرعت شاتر را کاهش می دهد. تقریباً هیچ خطری برای داشتن یک تصویر با نوردهی بیش از حد یا کم نور وجود ندارد، زیرا سرعت شاتر می تواند با سرعت حداقل 30 ثانیه و حداکثر 1/4000-1/8000 ثانیه باز و بسته شود.

حالت دستی

همانطور که از نام آن پیداست، حالت “Manual” مخفف کنترل دستی کامل دیافراگم و سرعت شاتر است. در این حالت، می‌توانید دیافراگم و سرعت شاتر را به‌صورت دستی روی هر مقداری که می‌خواهید تنظیم کنید – دوربین به شما امکان می‌دهد کنترل‌های نوردهی را کاملاً در اختیار بگیرید. این حالت عموماً در موقعیت‌هایی استفاده می‌شود که دوربین به سختی می‌تواند نوردهی صحیح را در موقعیت‌های نور شدید تشخیص دهد. به عنوان مثال، اگر از صحنه ای با ناحیه بسیار روشن عکاسی می کنید، دوربین ممکن است نوردهی را به اشتباه حدس بزند و بقیه تصویر را بیش از حد یا کم نوردهی کند. در این موارد، می‌توانید دوربین خود را روی حالت دستی تنظیم کنید، سپس میزان نور را در مناطق تیره‌تر و روشن‌تر ارزیابی کنید و با تنظیمات خود نوردهی را لغو کنید. اگر باید مطمئن شوید که سرعت شاتر و دیافراگم در چندین نوردهی یکسان می‌مانند، حالت دستی نیز برای ثبات مفید است. برای مثال، برای ثبت یک عکس پانوراما، همه عکس‌هایی که می‌خواهید کنار هم قرار دهید باید سرعت شاتر و دیافراگم یکسانی داشته باشند. در غیر این صورت، برخی از تصاویر تیره تر و برخی دیگر روشن تر خواهند بود. هنگامی که سرعت شاتر و دیافراگم را روی مقادیر دلخواه خود در حالت دستی تنظیم کنید، همه تصاویر شما نوردهی ثابتی خواهند داشت.

از کجا می توانیم حالت دوربین را تنظیم کنیم؟

چرخش حالت دوربین به طور معمول در تمام دوربین های سطح اولیه و نیمه حرفه ای به وضوح قابل مشاهده است – این یک دایره بزرگ قابل چرخش است که در دوربین های نیکون حالت های “P”، “S”، “A” و “M” را دارد و در دوربین های کانن «P»، «Tv»، «Av» و «M» .

در مورد ایزو چطور؟

در اکثر دوربین های DSLR ایزو در حالت های فوق به طور خودکار تغییر نمی کند، بنابراین باید آن را به صورت دستی تنظیم کنید. اگر نمی‌خواهید همیشه ایزو را به صورت دستی تنظیم کنید و ویژگی «ایزو خودکار» را در دوربین خود داشته باشید، آن را فعال کنید، سپس حداکثر ایزو را روی «800-1600» و حداقل سرعت شاتر را روی چیزی حدود 1/200 تنظیم کنید. اگر متوجه نویز زیاد شدید، حداکثر ایزو خود را به عدد کمتری تغییر دهید. اگر ویژگی «ایزو خودکار» ندارید، ایزو خود را روی کمترین عدد ایزو تنظیم کنید و در شرایط کم نور آن را افزایش دهید.

مطالب مرتبط: 6 ایده خلاقانه برای عکاسی منظره