عکاسی با سرعت بالا

عکاسی پرسرعت چیست؟

عکاسی با سرعت بالا ثبت لحظاتی است که در کسری از زمان اتفاق می افتد و با چشم غیر مسلح نمی توانید آن را ببینید ، مانند ترکیدن بالون یا پاشیدن آب.

این عکاسی با انواع دیگر متفاوت است زیرا تقریباً به 1/20000 ثانیه زمان نوردهی نیاز دارد تا این لحظات را مسدود کند. اکثر دوربین های DSLR از سرعت شاتر بالایی برخوردار نیستند ، بنابراین چگونه می توانید از این نوع عکس ها استفاده کنید؟ در این مقاله نحوه انجام عکاسی با سرعت بالا را توضیح خواهم داد.

به چه دوربین و لنزی نیاز دارید؟

بیایید ابتدا در مورد تجهیزاتی که برای عکاسی با سرعت بالا نیاز دارید صحبت کنیم. البته ، شما به یک دوربین DSLR نیاز دارید و خبر خوب این است که هر DSLR کار می کند. اگر دوربین دیگری دارید که دارای کنترل دستی است ، همچنین به خوبی کار خواهد کرد. بعدی لنز است و دقیقاً مانند دوربین ، هر یک نیز کار خواهد کرد. من از لنزهای ماکرو 100 میلی متری برای عکس های نزدیک مانند مجسمه های مایع و بزرگنمایی 24 تا 70 میلی متری برای عکس های بالونی استفاده می کنم.

تنها لنز مورد نیاز این است که فاصله کانونی باید به اندازه کافی بلند باشد تا بتوانید فاصله کافی بین دوربین و سوژه خود داشته باشید تا دنده شما از رنگ و آب پاشیده شود. من فهمیدم که ماکرو 100 میلیمتری بهترین لنز است زیرا دارای بزرگنمایی 1: 1 است بنابراین می توانید قاب را با سوژه خود پر کنید. به دلیل فاصله کانونی 100 میلی متر ، دوربین شما نیز به اندازه کافی از سوژه فاصله خواهد داشت.

سایر تجهیزات مورد نیاز

در مرحله بعدی ، شما به فلاش نیاز دارید و به تعداد زیادی از آنها نیاز دارید. در برخی عکس ها ، من حتی از چهار چشمک زن با هم استفاده کرده ام. نیاز بعدی یک سه پایه است زیرا شما باید کارهای زیادی را همزمان انجام دهید ، بنابراین بهتر است دوربین روی سه پایه ثابت باشد. برای آزاد کردن کرکره به کابل یا ریموت شاتر نیز نیاز دارید.

داشتن صبر و حوصله

مهمترین نیاز برای این نوع عکاسی تمرین و حوصله زیاد است. بعضی اوقات صدها عکس می گیرید و هیچ کدام خوب نیستند و ممکن است فکر کنید که این یک فنجان چای شما نیست. اما تسلیم نشوید ، زیرا با تمرین و صبر می توانید به راحتی به نتایج دلخواه برسید.

وقتی می خواستم عکس زیر را بزنم ، تقریباً 3 ماه و بیش از 3000 عکس طول کشید تا اولین عکس دقیق خود را بگیرم. سرانجام ترفندی را کشف کردم که همه چیز را برایم آسان می کرد. من این ترفند را بعداً در این مقاله به اشتراک می گذارم ، بنابراین به خواندن ادامه دهید.

یک دستیار برای خود بگیرید

همچنین ممکن است به یک دستیار نیاز داشته باشید زیرا باید همزمان کارهای زیادی را انجام دهید و نمی توانید همه کارها را به تنهایی انجام دهید. همچنین ، پس از شلیک شما آشفتگی زیادی ایجاد خواهد شد و تمیز کردن آن به تنهایی بسیار کسل کننده است. آخرین و نه مهمترین ، شما باید برخی از هک های خلاقانه را پیدا کنید. به عنوان مثال ، برای عکسهای “Dancing Colors” من این تنظیم را با استفاده از یک ظرف صابون ، یک لوله پلاستیکی ، یک کلاه سیاه شنا ، مقداری Velcro انجام دادم و این را در دریچه هوا از ساب ووفر بلندگوهای کامپیوتر خود ثابت کردم.

در همین راستا ، یک روز همچنین متوجه شدم که به جای آزاد کردن کرکره برای گرفتن لحظه دقیق ، آتش زدن بسیار آسان تر است. بنابراین من از مقداری سیم و یک کلید دکمه فشار استفاده کردم تا یک سوئیچ ایجاد کنم تا دستی فلش روشن شود.

تنظیمات دوربین

قبل از اینکه در مورد تنظیمات دوربین صحبت کنیم ، من می خواهم یک حقیقت تکان دهنده را فاش کنم. آیا شما آماده این کار هستید؟ خوب ، واقعیت این است که سرعت شاتر دوربین در عکاسی با سرعت بالا مهم نیست. در واقع ، در این تصویر ، سرعت شاتر من 1/10 ثانیه بود.

در چنین عکاسی معمولاً در یک اتاق تاریک با دیافراگم باریک و با استفاده از حالت لامپ عکسبرداری می کنیم. ما شاتر را باز می کنیم و در زمان مناسب فلاش را شلیک می کنیم تا تصویر در معرض دید قرار گیرد. بنابراین ، صرف نظر از اینکه سرعت شاتر دوربین 10/10 باشد یا 1 / 250th ، زمان نوردهی فقط هنگامی که چشمک می زند (برای مدت زمان فلاش) است.

تنظیمات مورد نیاز دوربین در اینجا:

حالت دوربین: لامپ
دیافراگم: f / 11 – f / 16
ISO: 100 – 400
فوکوس: دستی
فلاش با کمترین تنظیم توان ممکن.
چرا لازم است که در کمترین میزان روشنایی از فلاش خود استفاده کنید؟ زیرا این امر کمترین مدت زمان فلاش را به شما می دهد. اگر یک فلاش را با تمام توان شلیک کنید ، مدت زمان فلاش در حدود 1 / 1000م ثانیه است. اما در 1 / 128th power ، تقریباً به 1/35،000th ثانیه می رسد ، که سوژه را کاملاً فریز می کند.

جریان کار

با کابل شاتر دوربین خود را روی سه پایه تنظیم کنید. کمترین ISO ممکن را تنظیم کنید ، به دنبال 100 بروید و فقط در صورت نداشتن قدرت فلاش کافی آن را افزایش دهید. سپس ، دیافراگم را بین f / 11-f / 16 تنظیم کنید ، به صورت دستی فوکوس کنید و دوربین را ترک کنید. اکنون شما باید به کسی آموزش دهید تا دکمه رهاسازی شاتر روی علامت شما را فشار داده و به محض روشن شدن فلاش آن را آزاد کند.

وظیفه شما این است که با استفاده از یک دست عمل کنید (مانند ترکیدن بادکنک ، بازی ضربات یا آزاد کردن قطره آب) و با استفاده از کلید در لحظه مناسب فلاش ها را روشن کنید. شما به تمریناتی نیاز خواهید داشت اما در نهایت ، این کار را با دقت انجام می دهید.

نکاتی برای یادآوری

عکاسی در اتاق تاریک: همیشه باید در یک اتاق تاریک عکاسی کنید زیرا از حالت لامپ استفاده می کنید و گاهی اوقات سرعت شاتر شما به 1/10 یا 5/1 کاهش می یابد. بنابراین ، اگر نور اتاق روشن باشد ، بر عکس تأثیر می گذارد. اتاق فقط باید یک منبع نور کوچک (کم) داشته باشد تا بتوانید همه چیز را ببینید.

دیافراگم کوچک: همیشه بین f / 11 – f / 16 عکاسی کنید تا بتوانید به عمق میدان بالا برسید و همه چیز به کانون توجه می رسد. همچنین ، با دیافراگم باریک ، نور محیط تأثیر چندانی بر عکس نخواهد داشت.

فوکوس دستی: فوکوس دستی الزامی است زیرا دوربین نمی تواند در تاریکی فوکوس کند و اگر دوربین سعی در فوکوس کند ، عملکرد را از دست می دهید.

فلاش: از کمترین قدرت و حالت اسلاو بر روی فلاش های خود استفاده کنید تا نیازی به اتصال همه فلاش ها با استفاده از سیم نباشد. با استفاده از حالت slave ، باید فقط یک فلش اصلی را روشن کنید و بقیه به طور خودکار روشن می شوند.

ترفند مخفی

راز این است که از حالت پشت سر هم در دوربین خود استفاده کنید. دوربین خود را روی حالت انفجار سریع تنظیم کنید. همچنین باید حالت دوربین را به دستی و سرعت شاتر را به 1/125 تغییر دهید. بعلاوه ، شما باید فلش اصلی خود را به دوربین وصل کنید تا همزمان با دوربین روشن شود.

اکنون با فشار دادن دکمه انتشار شاتر ، دوربین شروع به گرفتن عکس می کند و تا زمانی که دکمه را رها نکنید کلیک را ادامه می دهد. بسته به مدل دوربین شما ، بین چهار تا 10 عکس در ثانیه کلیک می کند.

با یک دست ، دکمه شاتر را فشار دهید و با دست دیگر عمل را انجام دهید. پس از پایان کار ، دکمه را رها کنید. با استفاده از این ترفند ، فقط در 5-6 آزمایش می توانید اولین عکس عالی خود را بدست آورید.

مطالب مرتبط:  ژست پرتره در عکس های گروهی