عمق میدان در عکاسی چیست؟

عمق میدان در عکاسی چیست؟

عمق میدان یا DOF ابزاری است که تصویر شما را قدرتمند تر و جالبتر می کند. در این مقاله به شما توضیح خواهیم داد که عمق میدان چیست و چگونه از آن استفاده می شود.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: بهترین رینگ لایت برای اینستاگرام

درک عمق میدان در عکاسی

عمق میدان در عکاسی میزان فوکوس صفحه شما را توصیف می کند. عمق میدان فاصله بین نزدیکترین جسم در فوکوس و دورترین نقطه فوکوس است. تصورکنید از طریق دوربین خود به یک منظره نگاه می کنید. عمق میدان از اولین چیزی که در فوکوس است شروع می شود و تا دورترین جسم در فوکوس ادامه می یابد.

عمق میدان کم و زیاد

ما در مورد عمق میدان از نظر عمیق و کم عمق بودن صحبت می کنیم. DOF کم عمق با نام کوچک و باریک هم شناخته می شود. عکاسان منظره اغلب فوکوس تمام صحنه را از نزدیکترین صخره تا دورترین کوه می خواهند. این یک عمق میدان عمیق است.

در این عکس آبشار در پس زمینه و سنگ های پیش زمینه هر دو در کانون توجه هستند.

عکاسان پرتره لزوما کل صحنه را فوکوس ندارند. اگر در حال گشت زنی در شهر هستید و از پرتره های خیابانی استفاده می کنید به عمق صحنه زیاد نیازی ندارید بلکه فقط سوژه در پس زمینه در کانون توجه است.

گاهی اوقات ممکن است پس زمینه جالب نباشد و حواس بیننده را از سوژه اصلی در پیش زمینه پرت کند در این موارد باید از عمق میدان کم استفاده کرد تا تصاویر در پس زمینه تار شوند.

توزیع فوکوس چیست؟

فوکوس باعث جلب توجه می شود. عمق میدان به شما می گوید که چه مقدار از صحنه مقابل شما و چه مقدار از پس زمینه در فوکوس قرار دارد. هنگامی که یک نقطه فوکوس را انتخاب می کنید فوکوس به طور مساوی در مقابل و پشت این نقطه توزیع نمی شود. غالبا یک سوم فوکوس در جلوی نقطه فوکوس و دو سوم آن در پشت نقطه فوکوس قرار می گیرد.

چگونه می توان عمق میدان را کنترل کرد؟

DOF عمیق و کم عمق برروی یک زنجیر قرار می گیرند. می توانید به سراغ یک صحنه کاملا واضح بروید یا باریک ترین خط فوکوس را داشته باشید. بیشتر عکاسان یک جایی را در وسط پیدا می کنند.

اینجا در مورد سه عنصر صحبت می کنیم که میزان فوکوس صحنه را تغییر می دهند:

دیافراگم

فاصله کانونی

فاصله نسبی

وقتی می دانید چگونه عمق میدان را کنترل کنید. می توانید تصمیم بگیرید که چه عمق میدانی در فوکوس مورد نیاز شماست.

دیافراگم را تغییر دهید

تغییر دیافراگم یکی از اصلی ترین راههای تغییر عمق میدان است. به طور کلی هرچه دیافراگم بیشتر باشد عمق میدان کمتر است و بالعکس.

در تصویر زیر هنگام استفاده از دیافراگم 2.8 دختری که در تصویر قرار دارد در فوکوس قرار می گیرد و تصویر درخت در پس زمینه و تصویر سگ در پیش زمینه تار خواهد شد.

ولی اگر از دیافراگم بسته 16 استفاده کنید هر سه مورد فوق در فوکوس قرار خواهند گرفت و تصویر آنها در عکس شارپ خواهد بود. هیچ کدام از اینها درست یا غلط نیست بلکه به آنچه که می خواهید در فوکوس داشته باشید بستگی دارد.

در عکاسی پرتره نیز این موضوع صادق است. وقتی شما با دیافراگم F1.2 عکاسی می کنید ممکن است فقط چشمان سوژه در فوکوس قرار گیرند و بینی و گوش از فوکوس خارج شوند. اما اگر می خواهید کل اجزای صورت در فوکوس قرار گیرد باید از دیافراگم 5.6 یا 8 استفاده کنید. به عکس زیر دقت کنید.

فاصله کانونی لنز نیز برعمق میدان تاثیر می گذارد. فاصله کانونی طولانی مانند 300 میلی متر عمق میدان کمتری نسبت به یک لنز 35 میلی متری به شما می دهد.

فاصله نسبی

اگر عمق میدان کم می خواهید باید سوژه شما از پس زمینه دور شود. مثلا اگر شخصی به دیوار تکیه داده است شما نمی توانید آن شخص را از پس زمینه که همان دیوار باشد جدا کنید.

اندازه سنسور دوربین نیز برعمق میدان تاثیر می گذارد. سنسور بزرگتر عمق میدان کمتری ایجاد می کند ولی در حالت کلی تغییر دیافراگم اصلی ترین عامل تعیین کننده عمق میدان است.

امروزه تلفن های هوشمند با استفاده از نرم افزارهای مخصوص می توانند عمق میدان را شبیه سازی کنند ولی کاملا مشخص است که این کار با استفاده از نرم افزار انجام شده است و هرگز زیبایی یک عکس که با استفاده از یک دوربین حرفه ای و یک لنز با دیافراگم باز گرفته شده را نخواهد داشت.

مطالب مرتبط: روش چاپ کردن عکس