تاثیر فاصله کانونی بر پرسپکتیو

پرسپکتیو در یک تصویر همه چیز در مورد روابط بین اشیا در صحنه است. به طور خاص اندازه ها و موقعیت های نسبی آنها و فاصله بین آنها. عکاسان می توانند از منظر مختلف با استفاده از پرسپکتیو برداشت از فضا و عمق را در صحنه تغییر دهند و مقیاس درون آن را ایجاد کنند.

بسیاری از عکاسان تصور می کنند که لنزهای واید دیدی متفاوت از مثلاً لنزهای تله ای دارند. اما ، در واقع ، فاصله کانونی لنز هیچ تأثیری بر پرسپکتیو ندارد. در عوض با تغییر موقعیت دوربین ، پرسپکتیو تغییر می کند.

تغییر فاصله کانونی لنز بدون تغییر موقعیت دوربین تاثیری در چشم انداز صحنه ندارد ، حتی اگر اندازه اشیا داخل صحنه را کاملاً تغییر دهد.

اعوجاج در پرسپکتیو

 لنزهای واید تمایل به پخش اجسام دارند ، و فاصله ظاهری بین آنها را افزایش می دهد ، در حالی که به نظر می رسد لنز تله پرسپکتیو را فشرده می کند و اجسام دور را به هم نزدیک می کند.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید:  استفاده از رینگ لایت در آرایش

برای نشان دادن اعوجاج پرسپکتیو ، به تصویر بالا نگاه کنید. عکس اول با یک لنز زاویه باز 28 میلی متر ، و عکس دوم از همان موقعیت با لنز تله فوتو 300 میلی متر گرفته شده است.

اعوجاج پرسپکتیو به فاصله سوژه و دوربین بستگی دارد. لنزهای بواید معمولاً نزدیکتر به سوژه ها مورد استفاده قرار می گیرند زیرا دارای میدان دید وسیع تری هستند ، در حالی که لنزهای تله از یک دید باریک تر استفاده می کنند و عموماً از دورتر استفاده می شوند.

به عنوان مثال: فرض کنید شما در حال عکاسی پرتره هستید و از سه لنز استفاده می کنید: یک لنز واید 28 میلی متر ، یک تله کوتاه 80 میلی متر و یک تله فوتو 300 میلی متری. اگر در مسافت ایستاده باشید که به لنزهای 80 میلی متری اجازه می دهد سر و شانه های سوژه را بگیرید ، لنز واید احتمالاً بیشتر بدن سوژه را در بر می گیرد ، در حالی که لنز تله فوتو ممکن است فقط چشم ها و بخشی از بینی را بگیرد.

با این حال ، اگر از سه لنز در فواصل استفاده شود که به عکاس اجازه می دهد کادر را با سر و شانه های سوژه پر کند ، از لنز واید از نزدیک استفاده می شود و بینی را نسبت به بقیه صورت بزرگتر می کند ، در حالی که لنز تله از فاصله بسیار دورتری استفاده می شود و باعث می شود بینی کوچکتر به نظر برسد.

اعوجاج پرسپکتیو نیز تحت تأثیر زاویه دیدی است که در آن تصویر توسط دوربین گرفته می شود. لنزهای واید حساس هستند. دوربین را کمی به سمت بالا متمایل کنید و تمام زوایای سوژه کاملاً تا تغییر کند. تصویر گرفته شده با لنز 24 میلی متری را با تصاویر مجموعه ای از عکس های گرفته شده برای نشان دادن برج در همان ارتفاع با استفاده از فاصله کانونی متفاوت مقایسه کنید. می توانید درجه کج شدن خطوط عمودی و میزان بیشتری از فضای داخلی برج را با زاویه دید گسترده تر مشاهده کنید.

مطالب مرتبط: پیدا کردن کهکشان راه شیری در شب