8 نکته مهم در عکاسی ماکرو

عکاسی ماکرو به لطف توانایی دوربین‌های امروزی – از تلفن‌های هوشمند گرفته تا دوربین‌های DSLR حرفه‌ای – برای گرفتن عکس‌های ماکرو به آسانی با کلیک کردن روی یک یا دو دکمه، قطعاً به ژانر بسیار گسترده‌ای از هنر تبدیل شده است. با این حال، نتایج ممکن است همیشه آنطور که می خواهید نباشد.

قبل از اینکه یاد بگیرید عکاسی ماکرو خود را به سطح بعدی ببرید، اجازه دهید در مورد اینکه عکاسی ماکرو چیست و چگونه به دست می آید صحبت کنیم.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: رینگ لایت بهتر است یا فلاش؟

عکاسی ماکرو شکلی منحصر به فرد از عکاسی است که شامل عکاسی از اشیاء کوچک است تا آنها را در اندازه واقعی یا بزرگتر در عکس نشان دهد. سوژه های معمول شامل گل ها و حشرات کوچک است که معمولاً نمی توانیم آنها را از نزدیک با چشم غیر مسلح ببینیم. از این نوع عکاسی برای نشان دادن جزئیات در جواهرات و سایر اشیای بی جان نیز استفاده می شود. این یک شکل هنری پرکاربرد است که تقریباً در هر قسمت از عکاسی، سفر، پرتره، اکشن، یا حتی عکاسی رویداد، چه در عصر فیلم و چه در عصر دیجیتال، گنجانده شده است.

یک عکس ماکرو واقعی به میزان بزرگنمایی بستگی دارد. بزرگنمایی ایده آل 1:1 است، جایی که یک شی 1 اینچی نیز با اندازه 1 اینچ روی سنسور دوربین نمایش داده می شود. هنگامی که در نیمه اندازه واقعی نمایش داده می شود، همان جسم 1 اینچی فقط نیم اینچ از سنسور را اشغال می کند و در بزرگنمایی 1:2 خواهد بود. با این حال، ماکرو واقعی هر چیزی است که با نسبت 1:1 یا بیشتر بزرگ‌نمایی شده باشد.

امروزه، هم دوربین‌های کامپکت و هم دوربین‌های DSLR دارای حالت ماکرو داخلی هستند که به کاربران کمک می‌کند عکس‌های بسیار نزدیک‌تری از یک شی را از فاصله‌ای قابل مشاهده بگیرند. دوربین به‌طور خودکار عناصر لنز را تنظیم می‌کند و آنها را به حسگر نزدیک‌تر می‌کند تا به بهترین نحو با فوکوس نزدیک و بدون نیاز به لنزهای اضافی یا لوله‌های ماکرو سازگار باشد. البته این را نمی توان ماکرو واقعی در نظر گرفت، زیرا برای رسیدن به آن به یک لنز ماکرو اختصاصی نیاز دارید. از طرف دیگر، می‌توانید لوازم جانبی را تهیه کنید که دوربین یا لنز شما را قادر می‌سازد تا عکس ماکرو داشته باشد.

برای دستیابی به عکاسی ماکرو واقعی، طیف گسترده‌ای از لنزهای ماکرو برای دوربین‌های دیجیتال (عمدتاً DSLR) وجود دارد که برای دستیابی به بزرگنمایی ۱۰ برابری برای تصاویر ماکرو حرفه‌ای بهینه‌سازی شده‌اند. اما حتی با دوربین مناسب، عکاسی ماکرو حرفه ای و بدون دانستن تنظیمات دوربین یا بدون دانستن نحوه ایجاد موقعیت عکاسی مطلوب قبل از کلیک کردن روی شاتر، دشوار خواهد بود.

عکاسی ماکرو ممکن است در حال حاضر پیچیده‌تر از آنچه فکر می‌کردید به نظر برسد، اما واقعاً اینطور نیست – به‌ویژه پس از استفاده از 10 نکته برتر ما برای گرفتن بهترین عکس‌های ماکرو.

10 نکته مهم در عکاسی ماکرو

1. یک لنز خوب تهیه کنید

در حالی که دوربین‌های امروزی حالت ماکرو را در تنظیمات منو ارائه می‌دهند، بزرگنمایی 1:1 را ارائه نمی‌دهند. اگر می خواهید تصاویر ماکرو با کیفیت مجله یا گالری داشته باشید، باید یک لنز ماکرو اختصاصی برای دوربین خود خریداری کنید. طیف گسترده ای از لنزهای ماکرو در بازار وجود دارد که بزرگنمایی 1:1 و بالاتر را برای دوربین شما ارائه می دهد. ممکن است از برخی از برچسب‌های قیمت آن‌ها متعجب شوید، اما قطعا ارزش سرمایه‌گذاری برای عکس‌های ماکرو با کیفیت‌تر را دارند.

نکته مهم: اگر قصد عکاسی از اشیاء مسطح مانند سکه ها، تمبرها را دارید، از لنز ماکرو “flat-field” برای اطمینان از وضوح لبه به لبه استفاده کنید.

2. یک سوژه مناسب انتخاب کنید

سوژه‌های خاصی وجود دارند که وقتی از نزدیک و بدون زمینه مشاهده می‌شوند قابل تشخیص نیستند – و اگر بیننده شما نتواند با دیدن عکس ماکرو شما متوجه شود که به چه چیزی نگاه می‌کند، چگونه می‌تواند آن را درک کند؟ اما البته، همه اینها یک مسئله ترجیحی و زیبایی شناسی است. اگر سوژه‌ای که از آن عکس گرفته‌اید در ماکرو گیج‌کننده به نظر می‌رسد، اما همچنان از نظر زیبایی‌شناختی برای چشمان دلپذیر است، قطعاً سوژه مناسبی است.

سوژه های رایج شامل حشرات کوچک، پروانه ها، قطرات باران و اشیاء کوچک مانند عروسک های مینیاتوری، جواهرات و وسایل خانه است. از اجسام بی جان به دلیل حرکت نکردن به راحتی می توان عکس گرفت، اما حشرات می توانند بسیار چالش برانگیزتر باشند. یک نکته کلیدی برای عکاسی از آنها این است که از فاصله ایمن عکس بگیرید تا از ترسیدن آنها جلوگیری کنید.

3. از فواصل کانونی طولانی استفاده کنید

در مورد لنزها، ممکن است بخواهید به سراغ لنزهایی بروید که بسته به سوژه انتخابی شما، فاصله کانونی بیشتری را ارائه می دهند. این به شما این امکان را می دهد که هنگام عکاسی از حشرات و اشیاء از نمای نزدیک بدون ایجاد مزاحمت یا مختل کردن محیط طبیعی آنها، به طور “دیجیتال” نزدیک تر شوید (بدون نیاز به نزدیک تر شدن). بهترین فاصله کانونی برای این نوع موقعیت ها باید هر چیزی بالاتر از 90 میلی متر باشد، مانند لنز ماکرو Tokina atx-i 100mm F/2.8 FF.

4. از لوازم جانبی کمکی استفاده کنید

حتی بدون یک لنز ماکرو اختصاصی، می‌توانید با لوازم جانبی کمکی که می‌توانند در کیت ماکرو خود گنجانده شوند، به عکس‌های ماکرو خوبی برسید. چیزی وجود دارد که به آن دیوپتر می گویند، که به “عدسی ماکرو ارزان” نیز معروف است. اساساً این فیلتر یا ذره بین نزدیک است که روی لنز معمولی شما یا هر دوربین کامپکتی پیچ می شود تا بدون نیاز به خرید یک لنز ماکرو واقعی به بزرگنمایی ماکرو برسید.

دم یا لوله‌ها بخش آکاردئونی مانند و قابل گسترش دوربین هستند که به دستیابی به نماهای نزدیک بسیار محکم از سوژه کمک می‌کنند. همچنین می توانید آداپتورهای لنز دریافت کنید که به شما امکان می دهد لنز خود را معکوس کنید و دیافراگم را به صورت دستی کنترل کنید.

5. پس زمینه خود ر ا به شکل دلخواه تنظیم کنید

عکاسی از اشیاء بی جان نسبتاً آسان است زیرا می توانید کنترل کاملی بر موقعیت، نور و حتی پس زمینه خود داشته باشید. به سادگی، بسته به ترکیب خود، آن را در پس زمینه مورد نظر خود قرار دهید و مطمئن شوید که با یکدیگر تداخل ندارند. بسیاری از عکاسان ترجیح می‌دهند با قرار دادن سوژه خود در مقابل پس‌زمینه متضادی که دورتر از سوژه قرار دارد، آن را ساده نگه دارند.

اگر در خارج از منزل عکاسی می کنید، ممکن است کنترل زیادی بر پس زمینه خود نداشته باشید. با این حال، می‌توانید پرسپکتیو خود را تغییر دهید.

6. به عمق میدان توجه کنید

اکثر مردم به شما توصیه می کنند که از دیافراگم های کوچکتر (عدد f-stop بزرگتر) استفاده کنید زیرا این به افزایش عمق میدان شما کمک می کند و اطمینان حاصل می کند که قسمت های مهم سوژه در فوکوس واضح هستند. با این حال، مشکل استفاده از دیافراگم کوچکتر این است که نور کاهش یافته و می تواند تا حد زیادی بر وضوح تصویر شما تأثیر بگذارد. از سوی دیگر، اگر از دیافراگم خیلی بزرگ استفاده کنید، در نهایت عمق میدان کمتری خواهید داشت، به این معنی که ممکن است برخی از قسمت‌های سوژه شما تار شوند.

یکی از سخت ترین بخش ها در انجام عکاسی ماکرو، دستیابی به تعادل مناسب بین وضوح مطلوب و عمق میدان است. اگر می توانید از زاویه ای عکاسی کنید که به شما امکان می دهد مهم ترین یا جالب ترین قسمت های سوژه خود را روی یک صفحه فوکوس قرار دهید، که تضمین می کند سوژه شما شارپ باقی می ماند و در عین حال بوکه پس زمینه را حفظ می کند، پس همه چیز یک مشکل است. موضوع یافتن بزرگ‌ترین دیافراگم است که به شما امکان می‌دهد بدون اینکه سوژه‌تان در قسمت‌های خاصی تار شود، این کار را انجام دهید.

یا اگر برای برش دادن تصویر خود مشکلی ندارید، می‌توانید زوم خود را کاهش دهید و از دیافراگم کمتری استفاده کنید تا مطمئن شوید که تمام قسمت‌های سوژه شما واضح هستند، سپس به سادگی عکس را برش دهید تا سوژه شما بزرگ‌تر به نظر برسد. با این حال، یک چالش در استفاده از دیافراگم‌های کوچک‌تر این است که نور را در ورود به لنز محدود می‌کند، به این معنی که اغلب به سرعت شاتر آهسته‌تری نیاز دارید تا بتوانید عکس خود را به درستی نوردهی کنید. بسته به عکاس، راه حل می تواند استفاده از سه پایه برای گرفتن عکس ثابت تر یا استفاده از فلاش برای افزودن نور بیشتر به صحنه باشد.

یکی دیگر از راه حل های توصیه شده برای مشکل متعادل کردن عمق میدان و وضوح، انباشتن فوکوس است که یک ویژگی داخلی در تعدادی از دوربین ها است. اگر این ویژگی را ندارید، در فتوشاپ نیز قابل انجام است.

7. نورپردازی مناسب انجام دهید

یک جزء کلیدی در عکاسی نور است و عکاسان ماکرو بدیهی است که از داشتن شرایط نوری خوب بسیار سود می برند. جدای از استفاده از آن برای بهبود هنرمندانه عکس‌هایتان، می‌توانید نور را برای پشتیبانی از تنظیمات نوردهی خود اضافه کنید، مانند زمانی که سوژه با وجود داشتن دیافراگم باز هنوز خیلی تاریک است.

بسیاری از عکاسان ماکرو به مبتدیان توصیه می کنند که از رینگ فلاش استفاده کنند تا امکان استفاده از دیافراگم های کوچکتر و همچنین سرعت شاتر بیشتر برای عکاسی دستی و اشیاء متحرک را فراهم کنند.

رینگ فلاش ها یا فلاش های دوقلو، نور سه بعدی خوبی ارائه می دهند.

8. ترکیب بندی داخل دوربین خود را بهبود بخشید

چه در حال عکاسی ماکرو یا هر سبک عکاسی دیگری باشید، یک عکاس باید یاد بگیرد که چگونه ترکیب بندی خود را در دوربین بهبود بخشد. این بدان معناست که سوژه خود را قبل از کلیک کردن روی شاتر به جای تکیه بر پردازش برای تصحیح ترکیب بندی خود، کادربندی کنید. این می تواند برای عکاسی ماکرو بسیار مهم باشد، زیرا برش عکس های شما وضوح عکس را کاهش می دهد.

به جای برش دادن عکس یک حشره برای بزرگتر نشان دادن آن، بزرگنمایی سوژه خود را هنگام عکاسی افزایش دهید تا رزولوشن اصلی عکس را حفظ کنید.

مطالب مرتبط: راهنمای کامل عکاسی تایم لپس