نورپردازی سه نقطه ای

نور سه نقطه ای یک روش استاندارد است که در رسانه های تصویری مانند تئاتر ، ویدئو ، فیلم ، عکاسی ثابت و تصاویر تولید شده توسط رایانه استفاده می شود. با استفاده از سه موقعیت جداگانه ، عکاس می تواند سوژه عکس (مانند یک شخص) را به دلخواه روشن کند ، در عین حال سایه های تولید شده توسط نور مستقیم را کنترل می کند (یا کاملا از بین می برد).

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: استفاده از رینگ لایت برای عکاسی از محصول

چراغ کلیدی یا اصلی  ، همانطور که از نامش پیداست ، مستقیماً به سوژه تابانده شده و به عنوان روشنگر اصلی آن عمل می کند. نور کلیدی بیش از هر چیز ، قدرت و رنگ کلی نور را تعیین می کند.

در عکسهای فضاهای داخلی ، نور کلیدی معمولاً یک لامپ مخصوص یا فلاش دوربین است. در عکسهای روز در فضای باز ، خورشید اغلب به عنوان نور اصلی عمل می کند. در این حالت ، البته ، عکاس نمی تواند نور را در موقعیت دقیق مورد نظر خود تنظیم کند ، بنابراین در عوض عکس را طوری تنظیم می کند که به بهترین وجه نور خورشید را ضبط کند.

چراغ پر کننده نیز به سوژه تابیده می شود ، اما از زاویه کناری نسبت به نور اصلی است و اغلب در موقعیت پایین تری نسبت به نور اصلی قرار می گیرد (تقریباً در سطح چهره سوژه). با روشن كردن سطوح سایه دار و كاهش یا از بین بردن اثرات كیاروسكورو ، مانند سایه ایجاد شده توسط بینی فرد بر روی بقیه صورت ، نور اصلی را متعادل می کند. معمولاً نسبت به نور اصلی (تا نصف) نرمتر و کمتر روشن است. عدم استفاده از پرکننده ، می تواند منجر به ایجاد کنتراست شدید (به دلیل سایه) در سطح سوژه شود ، این امر به سختی نور اصلی بستگی دارد.

در برخی شرایط یک عکاس می تواند به جای چراغ واقعی از یک بازتابنده (مانند یک قطعه کارتن سفید که خارج از دوربین نصب شده است یا حتی یک دیوار با رنگ سفید) استفاده کند. بازتاب و هدایت مجدد اشعه های نور اصلی به سوژه از زاویه ای متفاوت می تواند جلوه نرم و لطیف تری نسبت به استفاده از لامپ دیگر ایجاد کند.

نور پس زمینه نیز از پشت به سوژه می تابد ، اغلب به یک طرف یا طرف دیگر. این یک لبه نور به سوژه می دهد ، و باعث جدا شدن سوژه از پس زمینه می شود.

چراغ عقب متفاوت است. به بخشی از سایه روی سطح قابل مشاهده سوژه کمک می کندو یک طرح کلی نازک در اطراف سوژه ایجاد می کند بدون اینکه لزوما به جلو برخورد کند.

از یک سیستم سه نقطه ای در تئاتر می توان به روش های مختلفی برای کمک به تنظیم روحیه افراد استفاده کرد. با داشتن نور اصلی روشن و کمترین میزان نور پرکننده و نور پس زمینه ، باعث ایجاد حس خشم می شود ، در حالی که اگر صحنه با سایه کمی بر روی بازیگر بسیار روشن باشد ، این می تواند صحنه را بسیار شاد نشان دهد.

نور چهارم ، نور پس زمینه ، تنظیم نور چهار نقطه را ایجاد می کند.

نور پس زمینه در پشت سوژه (ها) ، روی شبکه ای بلند یا پایین زمین قرار می گیرد. برخلاف سه چراغ دیگر ، که عناصر پیش زمینه را مانند بازیگران و وسایل روشنایی روشن می کند ، عناصر پس زمینه مانند دیوارها یا مناظر بیرونی را روشن می کند. این روش می تواند برای از بین بردن سایه های ایجاد شده توسط عناصر پیش زمینه بر روی پس زمینه یا جلب توجه بیشتر به پس زمینه استفاده شود. همچنین به دوربین کمک می کند تا به سوژه عمق دهد.

مطالب مرتبط:  دوربین فوری یا چاپ سریع چیست؟