عکاسی در مه

یکی از روشهای زیبا و برجسته کردن عکسها این است که از منظره های مورد نظر خود در هوای مه آلود عکس بگیرید. با طلوع خورشید منظره مه آلود به محیطی خیال انگیز و سورئال تبدیل می شود. در این فضاها پتانسیل یک عکس عالی وجود دارد ولی برای خلق آن نیاز به تلاش زیادی است.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: مقایسه رینگ لایت و پروژکتور LED

در این مقاله نکاتی چند در خصوص عکاسی در مناظر مه آلود آورده شده است.

مه در اصطلاح هواشناسی به دو بخش تقسیم می شود:

1-مه غلیظ (FOG) 

2-مه رقیق (Mist)

Fog: هنگامی که ابرها به زمین نزدیک می شوند و فاصله دید شما به کمتر از 1000متر کاهش می یابد به این حالت در اصطلاح Fog یا مه غلیظ گفته می شود.

Mist: اگر هوا مه آلود باشد ولی شما فاصله بیشتر از 1000 متر را می توانید ببینید به پدیده موجود اصطلاحا Mist یا مه رقیق گفته می شود.

از آنجا که مه از قطرات ریز آب تشکیل شده است هنگام عکاسی باید از دوربین و لنز عایق بندی شده استفاده کنید.

مکان یابی برای عکاسی از هوای مه آلود

برای اینکه بتوانید عکس هایی از مه بگیرید اولین چالش شما حضور در هنگام وقوع است. این کار به مقداری برنامه ریزی و خود انگیختگی نیاز دارد تا بتوانید در مدت کوتاهی به مکان مورد نظر برسید. پیش بینی های هواشناسی را کنترل کرده و به محض وقوع مه در آنجا حاضر شوید.

بهترین زمان برای عکاسی از مه صبح زود است. بنابراین زمان خود را طوری تنظیم کنید که یک ساعت قبل از طلوع آفتاب در آنجا حضور داشته باشید. بلافاصله شروع به عکاسی کنید زیرا می توانید عکس های خوب صبح زود را قبل از طلوع خورشید ثبت کنید. مهمترین چیز آماده بودن برای طلوع آفتاب در جایی است که انتظار دارید بهترین منبع نور را بدست آورید.

روش ایده آل برای عکاسی از مه زمانی است که خورشید از پشت بتابد.

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی از مه

گرفتن عکس های عالی در مه همیشه آسان نیست. دوربین های دیجیتال امروزی به همان اندازه که مدرن هستند می توانند فریب صحنه های پیش روی شما را بخورند.

دو مسئله مهم در عکاسی از مه وجود دارد.

1-فوکوس

2-نوردهی

مه همانند یک پخش کننده نور یا یک سافت باکس عمل می کند. بنابراین متوجه عدم وجود کنتراست خواهید شد. کنتراست در صحنه همان چیزی است که دوربین برای فوکوس دقیق به آن نیاز دارد.

اگردر این شرایط قرار گرفته باشید ممکن است متوجه شده باشید دوربین در هوای مه آلود سعی دارد فوکوس کند اما قادر به انجام آن نیست در این موارد راه حل، استفاده از فوکوس دستی است. برای اینکه بتوانید این کار را به خوبی انجام دهید باید یک نقطه خاص را پیدا کنید تا از آن به عنوان نقطه کانونی استفاده کنید. با استفاده از عمق میدان بیشتر می توانید فوکوس دقیق و عکس های شارپ داشته باشید.

دیافراگم توصیه شده بین F/6.3 تا F/11 خواهد بود بسته به اینکه چه جزئیاتی را می خواهید ثبت کنید.

دومین چالش عکاسی در شرایط مه آلود نوردهی صحیح است.

هر زمان که شما از یک منطقه وسیع که سفید به نظر می رسد عکاسی کنید دوربین شما فریب خورده و سعی در کاهش نور ورودی به سنسور را دارد.

به عنوان مثال اگر از شخصی که لباس سفید به تن دارد و پشت سرش یک پس زمینه سفید قرار دارد عکاسی کنید خواهی دید که پس زمینه در عکس خاکستری به نظر می آید.

برای حل این مشکل باید نورسنج دوربین را فراموش کنید و خودتان دست بکار شوید. در این حالت باید جبران نوردهی را روی +1/2 یا +1 تنظیم کنید.

برای پایین نگه داشتن ایزو از سه پایه استفاده کنید

شما اغلب با شرایط کم نور مواجه هستید بنابراین باید مطمئن شوید که عکسهای شما در اثر لرزش دوربین خراب نمی شوند. با این کار می توانید ایزوی خود را پایین نگه دارید و عمق میدان بیشتری را تجربه کنید. همچنین توده های مه در اثر نوردهی طولانی نرمتر به نظر می رسند.

اگر نمی توانید از سه پایه استفاده کنید پس تنها گزینه شما افزایش ایزو است. این بدان معناست که شما باید از سرعت شاتری استفاده کنید برای عکاسی دستی به اندازه کافی سریع باشد. اما توجه داشته باشید که هرچه ایزو بالاتر باشد در عکس شما نویز بیشتری ایجاد خواهد کرد.

لنز مناسب انتخاب کنید

انتخاب لنز مناسب به مجموعه شما و منظره ای که عکاسی می کنید بستگی دارد. در هوای دارای مه فشرده استفاده از لنز تله فوتو باعث می شود که مه فشرده تر به نظر برسد و استفاده از لنز واید ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد.

از فیلتر های ND برای افزودن درام به عکس های خود استفاده کنید

فیلترهای ND می توانند به عنوان پشتیبان تصاویر با نوردهی طولانی عمل کنند تا مه کمی رقیق تر به نظر برسد و در نهایت منجر به ثبت عکسی خارق العاده و انتزاعی شود. فیلترهای ND برای دامنه پویایی در شرایط نوری با کنتراست بیشتر مفید هستند. اما گاهی اوقات می توانند صحنه را چنان تاریک کنند که انجام فوکوس دقیق کاری دشوار باشد. به همین دلیل است که باید قبل از استفاده از فیلتر ND نقطه کانونی را درست تنظیم کنید.

دوربین را برای رسیدن به کنتراست بیشتر تنظیم کنید

وجود مه سطح کنتراست را در یک صحنه کاهش می دهد. چشمان ما می توانند در چنین شرایطی عمق صحنه را دریابند ولی دوربین قادر به انجام آن نیست.

بدون در نظر گرفتن ترکیب دقیق، تصاویر شما تخت به نظر می رسند. بهترین راه برای دستیابی به عمق میدان در عکس این است که آن را لایه لایه در نظر بگیرید.

هرچه این لایه ها به شما نزدیکتر باشند لبه ها برجسته تر به نظر می رسند. عکس های خود را با عناصر مختلف بسازید تا این حس عمق را در تصویر ایجاد کنید.

حتی اگر این بدان معناست که چیزی در فاصله دور است و شما فقط می توانید یک تصویر شبح وار از آن را ببینید آن را با عناصر دیگر در پیش زمینه ترکیب کنید نتیجه مطلوبی خواهد داشت.

در نظر گرفتن خطوط اصلی در صحنه می تواند به نفع شما باشد. به عنوان مثال یک خط پیش رو می تواند جاده ای باشد که از پیش زمینه شروع شده و در فاصله دور در مه ناپدید شود. اگر بتوانید ترکیب خود را با لایه های مختلف بسازید در نهایت تصویری جذاب تر خواهید داشت.

مطالب مرتبط: قانون 16 آفتابی