عکاسی بر فراز ابرها

مناظر کمی در طبیعت وجود دارد که به اندازه بودن در بالای کوه و نگاه کردن به دریای ابرها، حیرت انگیز باشد. بالا بودن از ابرها اغلب اتفاق نمی افتد، اما زمانی که این اتفاق می افتد، فرصت های عکاسی منحصر به فردی را ارائه می دهد.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: رینگ لایت برای عکاسی مد

 

الگوهای آب و هوایی که باعث ایجاد مه می شود را بیاموزید

معمولاً قرار گرفتن بر فراز ابرها به معنای قرار گرفتن در بالای مه است. بهترین دستور برای مه هوای مرطوب و دمای سرد است. مه به احتمال زیاد در طول شب و صبح رخ می دهد زیرا هوا به طور طبیعی در هنگام تاریکی خنک می شود (اگرچه مه می تواند در طول روز نیز ایجاد شود). باران و به دنبال آن آسمان صاف و هوای خنک در شب اغلب باعث ایجاد مه در صبح روز بعد می شود. مناطق مرطوب در کوهستان به ویژه مستعد مه هستند.

به مناطق مرتفع بروید

اگر دسترسی جاده ای آسان به مناطق کوهستانی دارید، با فرض مناسب بودن شرایط، رسیدن به بالای ابرها دشوار نیست. هنگام رانندگی در مه در مسیر خود به سمت یا از ارتفاعات بالاتر مراقب باشید. دید معمولاً بسیار محدود خواهد بود (مخصوصاً اگر قبل از طلوع یا بعد از غروب خورشید در تاریکی سفر می کنید)، و ممکن است جاده خیس و لغزنده باشد. آهسته رانندگی کنید. البته، اگر به جاده دسترسی ندارید و وضعیت خوبی دارید، همیشه می توانید زود از خواب بیدار شوید و در تاریکی از تپه یا کوهی بالا بروید تا بتوانید برای طلوع آفتاب بالای ابرها باشید. در هر صورت، برای هوای سرد، بارانی یا باد آماده باشید.

هنگام طلوع آفتاب در محل مورد نظر باشید

اگرچه شرایط بالای ابر ممکن است در غروب خورشید رخ دهد، اما بیشتر در هنگام طلوع خورشید رخ می دهد. بهترین نور زمانی است که خورشید در افق پایین باشد، اما همچنان بالای ابرها باشد. درست پس از طلوع خورشید، زمانی که خورشید تازه شروع به بالا آمدن از ابرها می کند، زمانی است که نمایش نور شروع می شود! یک فیلتر چگالی خنثی درجه بندی شده دو مرحله ای می تواند برای متعادل کردن نوردهی بین آسمان روشن و ابرهایی که هنوز در سایه هستند مفید باشد.

از نوردهی طولانی استفاده کنید

بسته به سرعت حرکت ابرها، نوردهی از چند ثانیه تا چند دقیقه ممکن است برای تار کردن حرکت ابرها ضروری باشد. اگر ابرها آهسته حرکت می کنند، ممکن است چند دقیقه لازم باشد.

برای رسیدن به نوردهی طولانی از دیافراگم‌های کوچک، ایزوی پایین (مانند 100 یا 50، بسته به اینکه دوربین شما چقدر پایین می‌آید)، و فیلترهای مسدودکننده نور مانند پلاریزه و فیلترهای چگالی خنثی استفاده کنید. همچنین، عکاسی در نور کم می‌تواند به شما کمک کند تا نوردهی طولانی‌مدت داشته باشید، مانند هنگام گرگ و میش.

مطالب مرتبط: چگونه عکاس منحصر بفرد باشیم؟ (2)
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *