تنفس فوکوس

یکی از مسائل نوری که اغلب عکاسان باید با آن روبرو شوند مربوط به تنفس فوکوس است. این پدیده معمولاً در بسیاری از لنزهای مدرن رخ می دهد و درک ویژگی های نوری واقعی آنها را دشوار می کند. در این مقاله ، ما نگاه دقیق تری به تنفس فوکوس ، نحوه تأثیر آن بر تصاویر و آنچه می توانید برای به حداقل رساندن تأثیر آن انجام دهید ، خواهیم داشت.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: رینگ لایت بزرگ

تنفس فوکوس چیست؟

تنفس فوکوس اصطلاحی است که تغییر فاصله کانونی را که در نتیجه تنظیم فاصله فوکوس لنز رخ می دهد ، توصیف می کند. این یک مشکل رایج است که در بسیاری از لنزهای عکاسی رخ می دهد. با تنظیم فوکوس از فوکوس نزدیک به بی نهایت ، تنفس فوکوس باعث تغییرات قابل توجهی در پرسپکتیو و زوم می شود.

این تغییرات اغلب در حین فرایند فوکوس برای عکاس قابل مشاهده است ، با لنزهای مختلف سطوح متفاوتی از تغییرات فاصله کانونی را نشان می دهد. مشکلات تنفس فوکوس می تواند در هر دو لنز پرایم و زوم رخ دهد.

معمولاً دو سناریو وجود دارد که عکاسان متوجه تنفس فوکوس می شوند. اولین مورد نسبتاً متداول است ، زیرا مربوط به زوم  در فواصل نزدیک است. برخی از لنزها مانند Nikon 70-200mm f/2.8G VR II آنقدر آن را نشان می دهند که در 200 میلی متر و فوکوس روی یک سوژه نزدیک ، باعث می شود لنز بیشتر شبیه یک لنز 120 میلی متری شود. این باعث تعجب بسیاری از عکاسان می شود ، زیرا آنها انتظار چنین رفتارهای عجیب و غریبی را ندارند – آنها انتظار دارند که لنز آنها سوژه را مانند یک لنز “واقعی” 200 میلی متری در هر فاصله ای نشان دهد.

چرا لنزها نفس می کشند؟

امروزه اکثر لنزهای مدرن دارای طراحی “فوکوس داخلی” هستند که اساساً هنگام تنظیم فوکوس ، گروهی از عناصر داخلی لنز را به جای کل بدنه لنز حرکت می دهد. این کار استفاده از فیلترها روی لنزها را راحت می کند ، زیرا عنصر جلویی هنگام فوکوس نمی چرخد. یکی دیگر از مزایای فوکوس داخلی این است که بر اندازه کلی لنز تأثیر نمی گذارد – در هر فاصله فوکوس ثابت می ماند. در نهایت ، حرکت سریعتر گروه کوچکی و سبک از عدسی ها به جای لوله لنز هنگام فوکوس سریعتر است ، که باعث افزایش سرعت فوکوس خودکار شده و صدای فوکوس خودکار را کمتر می کند. به دلیل این مزایا و مزایای دیگر ، تولید کنندگان لنز بیشتر لنزهایی را با طراحی فوکوس داخلی تولید می کنند.

چگونه بفهمیم که لنز مشکلی دارد؟

ساده ترین راه برای پی بردن به مشکلات تنفس لنز این است که به مشخصات آن نگاه کنید ، به ویژه در حداکثر زوم آن.  به بیان ساده ، حداکثر زوم نسبت اندازه تصویر روی سنسور تصویر نسبت به اندازه واقعی سوژه است. از این اطلاعات می توان برای تعیین میزان تمرکز تنفس یک لنز در مقایسه با سایر لنزهای مشابه استفاده کرد.

چگونه می توان تنفس فوکوس را از بین برد؟

از آنجا که می دانیم تنفس فوکوس تنها یک مشکل اساسی در فواصل فوکوس نزدیک است و هرگز در بی نهایت نیست ، راه حل این است که لنز را مجبور به فوکوس در بی نهایت کنیم ، حتی زمانی که بر موضوعات نزدیک فوکوس می کنیم. تنها راهی که می توان به آن دست یافت استفاده از اکستنشن تیوب است.

مطالب مرتبط:  قوانین عکاسی خیابانی