چگونه از حالت خودکار دوربین استفاده کنیم؟

چگونه از حالت خودکار دوربین استفاده کنیم؟

کلید تغییر حالت روی دوربین گزینه های مختلفی دارد، اما حالت “P” اغلب نادیده گرفته می شود. حالت P یا برنامه مفید است اما اغلب اشتباه گرفته می شود.

قیمت انواع رینگ لایت اورجینال در فروشگاه مینیاتور

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: قیمت و خرید بهترین رینگ لایت برای عکاسی از محصول

حالت برنامه ترکیبی بین حالت خودکار کامل و حالت دستی کامل است. می توانید یاد بگیرید که چگونه با استفاده از حالت برنامه از حالت خودکار خارج شوید.

بنابراین حالت برنامه در دوربین شما چیست و چگونه از آن استفاده می کنید؟

حالت برنامه (حالت P) در دوربین چیست؟

استفاده از حالت P در دوربین عکاسی

حالت P یا برنامه خودکار یک حالت نیمه دستی است. دوربین تصمیم می گیرد، اما عکاس این قدرت را دارد که برخی از آنها را نادیده بگیرد. عکسبرداری با حالت برنامه مانند عکسبرداری خودکار است، با گزینه ای که در صورت نیاز به سرعت تنظیمات را به صورت دستی تنظیم کنید.

برخی از عکاسان حالت برنامه را به عنوان حالت اولویت ISO در نظر می گیرند، اما، شما می توانید کارهای بیشتری با آن انجام دهید. همچنین می توانید نورسنجی، تعادل رنگ سفید، حالت های فوکوس و جبران نوردهی را تنظیم کنید.

قبل از شروع، با این اصول آشنا شوید:

سرعت شاتر مدت زمانی است که شاتر برای گرفتن عکس باز می شود و برای توقف بسته می شود. سرعت شاتر مدت زمانی است که شاتر باز می ماند. سرعت شاتر سریع مانند 1/1000 باعث توقف حرکت می شود. سرعت شاتر آهسته مانند 1/30 یا حتی 30 ثانیه باعث ایجاد تاری حرکت می شود. جزئیات بیشتر در مورد سرعت شاتر را اینجا بخوانید.
دیافراگم به اندازه دهانه لنز است. یک دهانه بزرگتر که با یک عدد f کوچکتر مانند f/1.8 مشخص شده است، نور بیشتری را نسبت به دهانه باریکتر مانند f/8 وارد می کند. دیافراگم همچنین میزان خارج از فوکوس پس زمینه و پیش زمینه یا عمق میدان را کنترل می کند. جزئیات بیشتر در مورد دیافراگم را اینجا بخوانید.
ISO حساسیت دوربین به نور است. یک ISO پایین مانند ISO 100 به نور خیلی حساس نیست اما بهترین کیفیت تصویر را ارائه می دهد. یک ISO بالا مانند ISO 6400 به شما امکان می دهد در نور محدود عکس بگیرید، اما کیفیت تصویر آنقدرها خوب نیست. اطلاعات بیشتر در مورد ISO را اینجا بخوانید.

در خودکار برنامه ریزی شده، دوربین آن تنظیمات را انتخاب می کند. اگر دوربین انتخابی برای عکس کار نمی کند، می توانید بدون تغییر حالت دستی کامل، موارد مختلف را انتخاب کنید.

تغییر برنامه گزینه ای برای تنظیم تنظیماتی است که دوربین انتخاب می کند. نمی توانید سرعت شاتر و دیافراگم را به صورت جداگانه تنظیم کنید. اما می‌توانید از تغییر برنامه برای انتخاب یک جفت تنظیمات متفاوت از آنچه دوربین انتخاب می‌کند استفاده کنید.

نحوه استفاده از حالت P یا حالت برنامه در دوربین

حالت P در دوربین عکاسی

چرخش حالت دوربین را روی «P» قرار دهید

کلید حالت دوربین را روی P بچرخانید. در دوربین‌های کوچک‌تر بدون شماره‌گیر حالت، باید گزینه‌های حالت را در منو یا از یک منوی سریع پیدا کنید. از آنجا، حالت P یا حالت برنامه ریزی شده را روی صفحه انتخاب کنید.

دوربین را به سمت سوژه بگیرید و از جبران نوردهی استفاده کنید

خودکار برنامه ریزی شده تنها چیزی را که دوربین فکر می کند نوردهی مناسب است، می گیرد. اما، چندین چیز می تواند دوربین را از کار بیندازد. اگر تصویر دارای مناطق سفید، سیاه، بسیار روشن یا بسیار تاریک باشد، احتمالاً سیستم نورسنجی دوربین اشتباه خواهد بود. در حالی که می‌توانید تنظیمات دوربین را تغییر دهید، نوردهی تصویر تغییر نمی‌کند زیرا P هنوز یک حالت نیمه خودکار است. دوربین همچنان سعی می کند عکس را با نوردهی که فکر می کند صحیح است متعادل کند.

برای تصحیح روشن یا تیرگی تصویر در حالت P، باید از جبران نوردهی استفاده کنید. با آزمایش نوردهی شروع کنید. یک عکس آزمایشی از سوژه بگیرید. اگر دوربین شما دارای منظره یاب الکترونیکی باشد، یک پیش‌نمایش زنده با نوردهی فعلی نشان می‌دهد، بنابراین گرفتن عکس آزمایشی ضروری نیست. عکس را مشاهده کنید و تعیین کنید که آیا می خواهید تصویر روشن تر یا تیره تر باشد. اگر نوردهی در حال حاضر کامل است، به مرحله بعدی بروید.

از جبران نوردهی برای بالا یا پایین کردن نوردهی استفاده کنید. فرآیند دقیق بسته به مدل دوربین متفاوت است، اما شما می توانید با فشار دادن و نگه داشتن دکمه با نماد + – بیشتر تنظیمات را انجام دهید. سپس می‌توانید از شماره‌گیر استفاده کنید تا جبران نوردهی را بالا یا پایین کنید.

اگر می‌خواهید تصویر روشن‌تر باشد، از عدد جبران نوردهی مثبت استفاده کنید. هر 1+ میزان نور عکس را دوبرابر می کند، بنابراین اگر تصویر فقط کمی تاریک است، تنظیم +1/3 یا +2/3 ممکن است کافی باشد.

اگر می خواهید تصویر تیره تر باشد، مسیر مخالف را با یک عدد منفی بروید.  -1 نصف مقدار نور خواهد بود، بنابراین، دوباره، 1/3- یا 2/3- ممکن است کافی باشد.

ISO را تنظیم کنید

خودکار برنامه ریزی شده گاهی اوقات به عنوان حالت اولویت ISO نیز نامیده می شود. در حالی که حالت بیشتر از این است، این حالتی است که می توانید ISO را تنظیم کنید و همه چیز را به دوربین بسپارید.

ISO خود را بر اساس نور موجود در صحنه تنظیم کنید. اگر در فضای باز و در آفتاب روشن عکاسی می‌کنید، از ISO 100 یا پایین‌ترین تنظیمات دوربین استفاده کنید. برای عکس‌های بعد از غروب خورشید، ISO بالاتری مانند ISO 3200 را امتحان کنید. برای عکس‌های داخل ساختمان، جایی در بین. اگر با سوژه هایی با حرکت سریع کار می کنید و باید آنها را واضح نگه دارید، یک ISO حتی بالاتر انتخاب کنید.

ISO خودکار هنوز یک گزینه در خودکار برنامه ریزی شده است. استفاده از ISO Auto در حالت برنامه گزینه ای برای عکسبرداری در حالت خودکار است. اما می‌توانید به تنظیمات فراتر از نوردهی، مانند تعادل رنگ سفید، نورسنجی و حالت فوکوس دسترسی داشته باشید.

سوژه خود را کادربندی کنید، فوکوس کنید و تنظیمات خودکار را تنظیم کنید

سپس با نیم فشار دادن دکمه شاتر عکس خود را بنویسید و فوکوس کنید. شاتر را نیمه فشرده نگه دارید. این نیمه فشار دادن شاتر در تنظیمات نوردهی دوربین قفل می شود و به شما امکان می دهد آنها را تنظیم کنید. هنگامی که دکمه شاتر را رها می کنید یا عکس می گیرید، در صورت تغییر نور یا صحنه، دوربین به تنظیم تنظیمات ادامه می دهد.

با نیمه فشار دادن شاتر، تنظیماتی را که دوربین به طور خودکار انتخاب کرده است بررسی کنید. در اکثر مدل های دوربین، مقدار دیافراگم، سرعت شاتر و ISO در پایین یا کنار منظره یاب نمایش داده می شود.

اگر این تنظیمات خودکار کاملاً درست نیستند، از دکمه کنترل برای انتخاب گزینه های دیگر استفاده کنید. توجه داشته باشید که دوربین ممکن است هر دو دیافراگم و سرعت شاتر را هنگام ورق زدن گزینه ها یا فقط یکی را تنظیم کند. این بستگی به نور موجود در صحنه دارد و اینکه آیا به محدودیتی در قابلیت های دوربین یا لنز رسیده اید یا خیر. تا زمانی که تنظیمات مناسب تر از آنچه دوربین انتخاب کرده است را بیابید، به استفاده از کلید کنترل ادامه دهید.

اگر هر یک از تنظیمات در منظره یاب چشمک بزند، به این معنی است که عکس خیلی روشن یا خیلی تاریک است. دوربین نمی تواند تنظیمات را بیشتر انجام دهد. سعی کنید صفحه را به سمت دیگری بچرخانید، یا از طریق روش‌های دیگر مانند فلاش، نور بیشتری به صحنه اضافه کنید.

با انتخاب تنظیمات، عکس را بگیرید. به یاد داشته باشید، هنگامی که عکس گرفته شد، دوربین صحنه را دوباره می خواند و یک جفت تنظیمات جدید را انتخاب می کند. ممکن است لازم باشد دوباره تنظیم کنید. این ناهماهنگی یکی از اشکالات حالت برنامه است.

به عکاسی و یادگیری ادامه دهید

خودکار برنامه‌ریزی‌شده به شما امکان می‌دهد به راحتی با خودکار اما با برخی از کنترل‌های دستی‌تر عکس بگیرید. همچنین یک راه عالی برای یادگیری است. عکسبرداری را در حالت P در دوربین تمرین کنید و ببینید که چگونه تنظیمات مختلف تصویر را تغییر می دهند. تماشای تنظیم تنظیمات هنگام خواندن صحنه توسط دوربین می تواند برای تبدیل آن مرحله به حالت دستی کامل مفید باشد.

پس از عکاسی با خودکار برنامه ریزی شده، باید شروع به دریافت ایده ای از نحوه تأثیر ISO، سرعت شاتر و دیافراگم بر کیفیت تصویر کنید. هنگامی که در حالت P مطمئن شدید، سعی کنید به حالت A یا AV، اولویت دیافراگم، یا حالت S یا TV، اولویت شاتر بروید. به یاد داشته باشید، اگر نیاز به عکاسی سریع دارید و زمانی برای تنظیم دقیق تنظیمات خود ندارید، همیشه می توانید به حالت P برگردید.

مطالب مرتبط: تسلط کانن بر بازار دوربین های بدون آینه