مقیاس در عکاسی
ما با دو چشم به زندگی نگاه می کنیم و دوربین هایمان از طریق یک لنز چیزها را ضبط می کنند. این امر نمایان کردن حس مقیاس در عکاسی را به روشی دقیق مشکل می کند.
در اینجا چند ایده برای کمک به شما در نشان دادن حس مقیاس در عکس های خود آورده شده است.
جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: رینگ لایت اورجینال
چگونه مقیاس را در عکاسی نشان دهیم؟
بسته به قصد خود ، ممکن است بخواهید نشانه ای از مقیاس آنچه در تصویر شما است ارائه دهید.
گاهی اوقات سرگرم کننده است که تصور کنید اندازه عناصر موجود در عکسها از اندازه بزرگتر یا کوچکتر هستند. به این چشم انداز اجباری می گویند.
در بیشتر مواقع شما احتمالاً می خواهید تصاویرتان چیزها را به همان شکلی که هستند نشان دهند. برای انجام این کار ، این سه مورد را به خاطر بسپارید:
نقطه نظر
گزینه لنز
رابطه عناصر در یک ترکیب
هر یک از این سه مورد در کنار دو مورد دیگر کار می کنند. آنها یا حس واقع بینانه ای از مقیاس را فراهم می کنند و یا آن را پیچ و تاب می کنند.
یک لنز استاندارد وصل کنید ، رابطه بین چیزها را نشان دهید (از جمله یک عنصر مرجع قابل تشخیص) ، و دیدگاه خود را در نظر بگیرید. در انجام این کارها به احتمال زیاد احساس واقعی بودن مقیاس را در عکسهای خود نشان می دهید.
لنزهای عریض یا تله را انتخاب کنید ، عناصر را جدا کنید و موقعیت خلاقانه ای پیدا کنید که از آن عکس بگیرید. انجام این کار می تواند چشم انداز را مخدوش کند.
بیایید نگاهی بیندازیم به هر یک از این سه شرط که با هم کار می کنند و بر نحوه درک مقیاس در یک تصویر دو بعدی تأثیر می گذارند.
دیدگاه شما چگونه بر مقیاس در عکاسی تاثیر می گذارد؟
دیدگاه شما موضوعی است که باید در نظر بگیرید وقتی می خواهید مقیاس را در عکاسی خود نشان دهید.
مغز ما آنچه را می بینیم محاسبه می کند. آن را به آنچه در گذشته دیده ایم ارجاع می دهد. اینگونه است که ما چیزها را تشخیص می دهیم و به طور ذاتی می دانیم که چه اندازه هایی بزرگ هستند.
اگر دور هستید ، ممکن است یک ساختمان بلند یا درخت هنگام عکاسی از آن خیلی بزرگ به نظر نرسد. ایستاده در پایه همان ساختمان یا درخت و دوربین خود را به سمت بالا نشان داده است ، عکس برداشت بسیار متفاوتی از اندازه آن ایجاد می کند.
به همین ترتیب ، کوهها ممکن است از دور کوچک به نظر برسند. بعضی اوقات وقتی به کوه نزدیک هستید نمی توانید از آن عکس بگیرید. کوهپایه ها هرچقدر هم که بزرگ باشد پنهان می شوند.
اگر بالای کوه هستید ، در هواپیما یا هلیکوپتر هستید ، به پایین به آن نگاه می کنید ، عکسهای شما هیچ نشانه ای از اندازه کوه نمی دهد.
ممکن است بین گرفتن عکس از نزدیک یا ایستادن به پشت عقب باشید. از نزدیک می توانید یک عکس با نمای جذاب تر بسازید. اما ممکن است اطلاعات دقیق بصری درباره مقیاس آنچه در تصویر است ارائه ندهد.
با عقب ایستادن ، به احتمال زیاد عکس هایی خواهید ساخت که مقیاس را بهتر نشان می دهند. اما ممکن است به اندازه چشمگیر نباشند.
راه حل آسان گرفتن دو یا چند عکس برای نشان دادن صحنه است. می توانید دو تصویر را در کنار هم نمایش داده یا به اشتراک بگذارید تا نحوه نمایش صحنه و نحوه خلاقیت دیدن آن را نشان دهید.
شما باید بسیار آگاه باشید که از کجا عکس می گیرید. این یکی از مهمترین ملاحظات است. دیدگاه شما تأثیر زیادی در عکس حاصل از شما دارد. نه فقط برای عکاسی در مقیاس ، بلکه با هر عکسی که می گیرید.
پرسپکتیو چگونه بر درک مقیاس تاثیر می گذارد؟
یک پرسپکتیو بسیار کم یا بسیار بالا اغلب بر درک ما از مقیاس در عکس ها تأثیر می گذارد.
دراز کشیدن روی زمین و عکاسی از اشیا کوچک می تواند آنها را بزرگتر از آنچه هستند نشان دهد.
بالا بودن از چیزی و مستقیم نگاه کردن به آن باعث می شود که جسم کوچکتر به نظر برسد.
مردم تقریباً همیشه برای گرفتن عکس ایستاده اند. این یک دیدگاه بسیار عادی را ایجاد می کند. این است که چگونه ما جهان را معمولاً می بینیم.
بهترین لنزها برای نمایش مقیاس دقیق در عکس ها
چه از زوم استفاده کنید و چه لنزهای اصلی را ترجیح می دهید ، انتخاب فاصله کانونی شما بر حسب مقیاس تصاویر تأثیر می گذارد.
با فشار به سمت افراطی ، فوق عریض یا فوق العاده تله فوتو ، حس مقیاسی پیچیده ای را در عکسهای خود مشاهده خواهید کرد.
این نوع لنزها دیدی متفاوت از آنچه که ما عادت به دیدن آن داریم ارائه می دهند.
لنزهای استاندارد
یک لنز استاندارد ، نه خیلی واید و نه خیلی تله ، در بیشتر مواقع حس دقیق مقیاس در عکس های شما را فراهم می کند.
تعریف فنی لنزهای استاندارد ، همان جایی است که فاصله کانونی تقریباً در اندازه گیری مورب حسگر دیجیتال یا فیلم اندازه گیری شود.
این در یک دوربین فول فریم 43 میلی متر خواهد بود. لنزهای 35 یا 50 میلی متری معمولاً نزدیکترین لنزهای پرایم هستند. در سنسوری با ضریب برش 1.5 ، این می تواند یک لنز 30 میلی متری باشد.
لنزهای 50 میلی متری غالباً یک لنز معمولی در یک دوربین فول فریم محسوب می شوند ، اما این لنز در واقع یک میدان باریک تر از آنچه با چشم می بینیم را ضبط می کند. استفاده از لنز بزرگنمایی در 43 میلی متر به شما امکان می دهد با فاصله کانونی “عادی” با دقت بیشتری عکس بگیرید.
برای نشان دادن مقیاس واقعی در عکسهای خود از این استفاده کنید.
لنزهای تله فوتو
لنزهای طولانی تر تمایل دارند فضا ها را در عکس ها فشرده کنند. این یک برداشت تحریف شده از فاصله دور دوربین از وسایل است و می تواند درک ما از اندازه آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
فاصله گرفتن از چیزهای بزرگ ، مانند ساختمانهای بلند ، پلهای طولانی یا کوههای بلند ، می تواند چالش برانگیز باشد. استفاده از لنز بلند برای چنین نوع عکاسی اغلب عملی نیست.
استفاده از عدسی بلند می تواند منجر به تصورات غلط درباره مقیاس آنها شود. لنزهای طولانی تر تمایل به جداسازی دارند و پس زمینه و محیط کمتری را نشان می دهند.
این می تواند باعث شود که چیزهایی بزرگتر از آنچه که هستند ظاهر شوند یا اندازه آنها را مبهم بگذارند.
لنزهای واید
وقتی می خواهید حس دقیق مقیاس را در عکسهای خود نشان دهید ، باید مراقب استفاده از لنزهای واید باشید.
لنزهای با زاویه دید عریض یا بسیار عریض ، انتخاب طبیعی بسیاری از عکاسانی است که می خواهند حس مقیاس را در عکاسی نشان دهند. اما استفاده از یک لنز واید و قرار دادن یک عنصر در پیش زمینه می تواند منجر به حس اشتباه مقیاس شود.
هر آنچه که به شما نزدیک باشد و در یک ترکیب زاویه باز گنجانده شود بزرگتر از آنچه که هست به نظر می رسد. هرچه لنز واید تر باشد ، احساس تحریف مقیاس بیشتر می شود.
چیزهایی که از شما دورتر هستند وقتی لنز زاویه باز روی دوربین خود دارید بسیار کوچکتر به نظر می رسند.
مقیاس عنصر انسانی را برای به تصویر کشیدن در عکس های خود قرار دهید
گنجاندن فرد در عکس مطمئن ترین روش برای دادن حس مقیاس است.
این بدان دلیل است که ما به طور غریزی می دانیم که یک شخص چه اندازه ای بزرگ است. ما می توانیم مقایسه ای آسان انجام دهیم.
شما می توانید از هر چیزی که تشخیص آن آسان باشد استفاده کنید تا حس مقیاس را به ترکیبات خود ارائه دهید.
اندازه چیزهایی مانند درختان یا حیوانات ممکن است متفاوت باشد. و تشخیص آن آسان نیست. در حالی که اندازه یک انسان بالغ به راحتی قابل درک است.
یک مرجع اندازه واضح که در ترکیبات موجود است ، اطلاعات لازم را به مغز ما می دهد.
این امر به ویژه هنگامی که به عکس دو بعدی نگاه می کنیم که درک دقیق عمق نداریم بسیار مهم است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.