لنز مناسب برای عکاسی
دانستن چگونگی انتخاب لنز مناسب برای عکاسی به سبک و نوع عکاسی شما بستگی دارد. این که آیا شما روی عکاسی پرتره متمرکز هستید یا عکاسی خیابانی، منظره و غیره. که تمامی انواع این سبکها در مجله مینیاتور بطور کامل تشریح شده است.
انواع سبکهای عکاسی:
1- عکاسی پرتره
2- عکاسی خیابانی
3- عکاسی منظره
4- عکاسی حیات وحش
5- عکاسی ماکرو
.
.
پس از اینکه نوع عکاسی خود را مشص کردید باید فاکتورهای مهم و کاربردی لنزها را بشناسید که عبارتند از فاصله کانونی، قطر دیافراگم و سرعت لنز که تعاریف آنها بطور کامل در مجله مینیاتور برای علاقه مندان قرار داده شده است.
لنز مناسب برای عکاسی پرتره:
در عکاسی پرتره بیشتر اوقات توصیه میشود کد که از لنز های پرایم با فاصله کانونی ثابت استفاده کنید معمولا لنزهای 50 ، 85 و 105 میلیمتر برای عکاسی پرتره مناسب هستند ولی میتوان از فواصل کانونی کمتر یا بیشتر نیز استفاده کرد. همچنین لنزهای دارای دیافراگم باز باعث ایجاد عمق میدان کمتر و پس زمینه مات میشوند که برای عکاسی پرتره بسیار مناسب است.
لنز مناسب برای عکاسی خیابانی:
معمولا عکاسان خیابانی از لنزهایی استفاده می کنند که فاصله کانونی آنها به فاصله کانونی چشم انسان نزدیک باشد. لنز 50 میلی متر بهترین لنز برای عکاسی خیابانی می باشد. لنزهای با فواصل کانونی کمتر یا بیشتر نیز می توانند در عکاسی خیابانی کاربرد داشته باشند.
لنز مناسب برای عکاسی منظره:
برخلاف عکاسی پرتره، عکاسان منظره از لنز هایی استفاده میکنند که بتوانند کل قاب سوژه را با جزئیات بر روی حسگر دوربین ثبت کنند. این لنزها با زاویه دید عریض موسوم به لنز های واید هستند که در دو نوع پرایم و زوم قابل استفاده هستند. مثلا لنز 14mm یک لنز واید پرایم و 12-24 لنز واید زوم میباشد.
اگر عمدتا در شرایط نورپردازی یا نور طبیعی عکاسی میکنید و یا عمق میدان بیشتری میخواهید از لنز های دارای دیافراگم بسته تر استفاده کنید اما اگر در نور کم یا در شب عکاسی میکینید و یا عمق میدان کمتری میخواهید از لنز های دارای دیافراگم باز استفاده نمایید.
لنز مناسب برای عکاسی حیات وحش:
اگر قصد عکاسی در حیات وحش را دارید باید از لنز های مناسب برای این کار یعنی لنز تله فوتو استفاده کنید. معمولا لنز هایی با فاصله کانونی بین 100 تا 200 میلیمتر تله فوتو و لنز های با فاصله کانونی بیش از 300 میلیمتر سوپر تله فوتو نامیده می شوند. البته لازم به ذکر است که از لنز های تله فوتو برای عکاسی پرتره نیز میتوان استفاده کرد.
لنز مناسب برای عکاسی ماکرو:
برای عکاسی از اشیای کوچک و جانداران کوچک مانند حشرات با حفظ جزئیات و کیفیت بالا باید از لنز مناسب ماکرو استفاده کنید. لنزهای ماکرو به شما این امکان را میدهند که از فاصله خیلی نزدیک از سوژه عکس بگیرید.
فاصله کانونی:
فاصله کانونی عبارتست از فاصله بین مرکز نوری لنز و حسگر دوربین که به شکل ثابت یا متغیر در لنزها تعریف شده است. لنزهای با فاصله کانونی ثابت (پرایم) و لنزهای با فاصله کانونی متغیر در اصطلاح (زوم) نامیده میشوند. به عنوان مثال لنز 50mm یک لنز پرایم و لنز 70-24 یک لنز زوم میباشد.
قطر دیافراگم:
دیافراگم به تیغههایی گفته میشود که درون لنز قرار گرفتهاند و با گشاد و تنگ شدن، میزان عبور نور را از روزنه میانی آنها که به آن اپرچر گفته میشود، کنترل میکنند. این تیغهها که بهطور معمول ۶ تا ۹ عدد هستند، طوری طراحی شدهاند که با بازشدن،میزان نور را زیاد و با تنگ شدن، میزان نور را کم میکنند.
بسیاری از دیافراگمها مانند عنبیه و اپرچر همچون مردمک چشم کوچک و بزرگ یا تنگ و گشاد میشوند و با این عمل نور کمتر یا بیشتری به درون دوربین راه مییابد.
میزان بازبودن این روزنه توسط عددهایی تعریف میشود که از تقسیم فاصله کانونی بر قطر مؤثر لنز به دست میآید. پلههای کامل عدد دیافراگم درعکاسی به صورت زیر میباشد که هرچه این عدد بزرگتر باشد دهانه دیافراگم کوچکتر و بالعکس میباشد:
45 – 32 – 22 – 16 – 11 – 8 – 5.6 – 4 – 2.8 – 2 – 1.4 – 1.2
سرعت لنز:
وقتی از سرعت لنز صحبت می کنیم در واقع به حداکثر دیافراگم آن اشاره می کنیم. به عنوان مثال لنزی با دیافراگم 1.8 سرعت بالاتری نسبت به یک لنز دیگر با دیافراگم 4 دارد. همچنین لنزهای دارای دیافراگم بازتر عمق میدان کمتری نسبت به لنزهای دارای دیافراگم بسته تر ایجاد می کند.
لنزهای قابل تعویض
پایه های لنز Canon EF و Nikon F با هم رقابت می کنند
اکثر دوربین های SLR و DSLR امکان تغییر لنز را فراهم می کنند. این امکان استفاده از لنزهایی را که به بهترین وجهی برای نیاز عکاسی فعلی مناسب هستند فراهم می کند و امکان اتصال لنزهای تخصصی را فراهم می کند.
دوربین های SLR فیلم از اواخر دهه 1950 وجود داشته اند و طی سال ها تعداد زیادی لنزهای مختلف تولید شده است ، هم توسط تولید کنندگان دوربین (که معمولاً فقط لنزهایی را برای بدن دوربین خود درست می کنند) و هم توسط شرکت های اپتیکی شخص ثالث که ممکن است برای چندین خط مختلف دوربین لنز ایجاد کند.
DSLR از اواسط دهه 1990 مقرون به صرفه شد و در سالهای اخیر بسیار محبوب شده است. برخی از تولیدکنندگان ، به عنوان مثال مینولتا ، کانن و نیکون ، تصمیم گرفتند که DSLR های خود را 100٪ با لنزهای SLR موجود خود سازگار کنند ، به صاحبان DSLR جدید اجازه می دهد تا از لنزهای موجود خود استفاده کنند و از سرمایه گذاری خود طول عمر بیشتری بگیرند. دیگران ، به عنوان مثال Olympus ، تصمیم گرفتند یک لنز کاملاً جدید و یک سری لنز برای DSLR های خود ایجاد کنند.
سیستم پورتاکس SLR دوربین K-mount با تمام نسل های قبلی لنز از پنتاکس سازگار است ، از جمله آخرین SLR های دیجیتال مانند K-3 و K-50. از لنزهای نصب شده K-Pentax در اوایل دهه 70 می توان در جدیدترین Pentax DSLR استفاده کرد ، اگرچه ممکن است ویژگی هایی را که در لنزهای جدیدتر وجود دارد (به عنوان مثال فوکوس خودکار) ارائه ندهد. چند مورد استثنایی از سری MZ و ZX دوربین فیلم های Pentax وجود دارد که با برخی از لنزهای قدیمی کار نمی کند.
همانطور که در بالا ذکر شد ، لنزها فقط در “سیستم نصب” که برای آن ساخته شده اند مستقیماً قابل تعویض هستند. مخلوط کردن سیستم های نصب به یک آداپتور احتیاج دارد و اغلب منجر به خطراتی مانند از دست دادن عملکرد (به عنوان مثال فوکوس خودکار یا کنترل دیافراگم اتوماتیک) می شود.
بعلاوه ، در بعضی موارد ، آداپتور به یک عنصر نوری اضافی برای تصحیح فواصل مختلف ثبت (فاصله از قسمت عقب سوار تا صفحه کانونی روی سنسور تصویر یا فیلم) نیاز دارد. آداپتورها ممکن است برای اتصال هر ترکیبی از نصب لنز و نصب دوربین در دسترس نباشند.
دیافراگم لنز دهانه ای است که میزان نوری را که از لنز عبور می کند تنظیم می کند. توسط دیافراگم داخل لنز کنترل می شود که به نوبه خود یا به صورت دستی یا توسط مدارهای نوردهی در بدنه دوربین کنترل می شود.
دیافراگم نسبی به عنوان یک عدد f مشخص می شود ، نسبت فاصله کانونی لنز به قطر دیافراگم موثر آن است. یک عدد f کوچک مانند f / 2.0 دیافراگم بزرگی را نشان می دهد (نور بیشتری از آن عبور می کند) ، در حالی که یک عدد f بزرگ مانند f / 22 دیافراگم کوچکی را نشان می دهد (نور کمی از آن عبور می کند).
تنظیمات دیافراگم معمولاً به طور مداوم متغیر نیستند. در عوض دیافراگم معمولاً 5-10 تنظیمات گسسته دارد. مقیاس عادی f “عدد توقف کامل” برای لنزهای مدرن به شرح زیر است: 1 ، 1.4 ، 2 ، 2.8 ، 4 ، 5.6 ، 8 ، 11 ، 16 ، 22 ، 32 ، اما بسیاری از لنزها نیز تنظیم نیمه توقف را دارند یا افزایش مرحله سوم.
لنزهای “کند” (لنزهایی که توانایی عبور نور زیاد از آن را ندارند) ممکن است حداکثر دیافراگم از 5.6 تا 11 داشته باشد ، در حالی که لنزهای “سریع” (لنزهایی که می توانند نور بیشتری را از آن عبور دهند) ممکن است دیافراگم حداکثر از 1 تا 4. لنزهای سریع از نظر لنز بزرگتر از لنزهای آهسته هستند (برای فاصله کانونی قابل مقایسه) و قیمت آنها معمولاً بیشتر است.
دیافراگم نه تنها بر میزان نوری که از لنز عبور می کند ، بلکه بر عمق میدان تصویر حاصل نیز تأثیر می گذارد: دیافراگم بزرگتر (عدد f کوچکتر ، به عنوان مثال f / 2.0) دارای عمق میدان کم است ، در حالی که دیافراگم کوچکتر (عدد f بزرگتر ، مثلا f / 11) عمق میدان بیشتری خواهد داشت.
فاصله کانونی و زاویه دید
فاصله کانونی لنز ، همراه با اندازه سنسور تصویر در دوربین (یا اندازه فیلم 35 میلی متر) ، زاویه دید را تعیین می کند. هنگامی که فاصله کانونی آن تقریباً برابر با ابعاد مورب قالب فیلم یا سنسور تصویر باشد ، یک لنز از نظر زاویه دید روی یک دوربین “یک لنز معمولی” تلقی می شود. اغلب گفته می شود که زاویه دید مورب حدود 53 درجه حاصل می شود تا زاویه دید انسان را تقریبی بداند.
از آنجا که زاویه دید یک چشم انسان حداقل 140 درجه است ، نویسندگان با دقت بیشتری واجد شرایط می شوند ، به عنوان مثال “شبیه به زاویه دید واضح انسان”.
لنز زاویه دید کوتاه تر است فاصله کانونی و بیشتر از یک لنز معمولی صحنه مشاهده شده را شامل می شود فاصله کانونی یک لنز تله فوتو بیشتر است و قسمت کوچکی از صحنه را تصویر می کند و باعث می شود نزدیکتر به نظر برسد.
عدسی ها با توجه به زاویه دیدشان برچسب گذاری یا فروخته نمی شوند ، بلکه به دلیل فاصله کانونی آنها ، که معمولاً بر حسب میلی متر بیان می شوند ، برچسب گذاری نمی شوند. اما این مشخصات برای مقایسه لنزها برای دوربین های مختلف کافی نیست زیرا میدان دید نیز به اندازه سنسور بستگی دارد.
به عنوان مثال ، یک لنز 50 میلی متری نصب شده روی Nikon D3 (یک دوربین تمام فریم) تقریباً همان دید دید را دارد که لنز 32 میلی متری نصب شده روی Sony α100 (یک دوربین APS-C) است. برعکس ، همان لنز هنگام نصب روی دوربین های مختلف می تواند زمینه های دید مختلفی ایجاد کند.
به عنوان مثال ، یک لنز 35 میلی متری نصب شده بر روی Canon EOS 5D (تمام فریم) دید کمی زاویه دید را فراهم می کند ، در حالی که همان لنز نصب شده روی Canon EOS 400D (APS-C) یک نمایش “عادی” یا کمی تله را ارائه می دهد .
به منظور سهولت در مقایسه جفت لنز و دوربین ، معمولاً صحبت در مورد فاصله کانونی معادل 35 میلی متر است. به عنوان مثال ، هنگام صحبت در مورد لنز 14 میلی متری برای دوربین سیستم چهار سوم ، نه تنها نشان می دهد که فاصله کانونی آن 14 میلی متر است ، بلکه همچنین “فاصله کانونی معادل 35 میلی متر” آن 28 میلی متر است.
این روش صحبت در مورد لنزها فقط به لنزهای SLR و DSLR محدود نمی شود. بسیار معمول است که این معادلات فاصله کانونی را در مشخصات لنز روی دیجی کم مشاهده می کنیم.
لنزهای زوم
Nikkor لنز زوم 28–200 میلی متر ، تا 200 میلی متر در سمت چپ گسترش یافته و تا
فاصله کانونی لنز بزرگنمایی ثابت نیست. در عوض می توان آن را بین حداقل و حداکثر مشخص شده تغییر داد. فناوری مدرن لنز به گونه ای است که افت کیفیت تصویر در لنزهای بزرگنمایی (نسبت به لنزهای غیر زوم) کم است و لنزهای بزرگنمایی به لنزهای استاندارد SLR و DSLR تبدیل شده اند.
این متفاوت از اواخر دهه 1980 است که به دلیل نگرانی از کیفیت تصویر ، بیشتر عکاسان حرفه ای هنوز عمدتا به لنزهای غیر بزرگنمایی استاندارد متکی هستند. با این حال ، لنزهای بزرگنمایی معمولاً دیافراگم حداکثر کمتری نسبت به لنزهای کانونی ثابت (“پرایم”) دارند برای همان وزن و هزینه ، به ویژه برای فاصله های کانونی کمتر.
لنزهای بزرگنمایی اغلب با نسبت طولانی ترین و کوتاهترین فاصله کانونی آنها توصیف می شوند. به عنوان مثال ، یک لنز بزرگنمایی با فاصله کانونی از 100 میلی متر تا 400 میلی متر ممکن است به عنوان بزرگنمایی 4: 1 یا “4 ×” توصیف شود. لنزهای بزرگنمایی معمولی دامنه 3.5 cover را پوشش می دهند.
به عنوان مثال 24-90 میلی متر (بزرگنمایی استاندارد) یا 60-200 میلی متر (بزرگنمایی تله فوتو). لنزهای “Super-zoom” با دامنه 10 even یا حتی 14 × در حال رایج شدن هستند ، اگرچه کیفیت تصویر معمولاً در مقایسه با زوم های سنتی کمی ضعیف است.
حداکثر دیافراگم برای لنز بزرگنمایی ممکن است برای تمام فاصله های کانونی یکسان (ثابت) باشد ، اما معمولاً بیشترین دیافراگم در انتهای زاویه باز نسبت به انتهای تله محدوده بزرگنمایی بیشتر است. به عنوان مثال ، یک لنز 100 میلی متر تا 400 میلی متر ممکن است در انتهای 100 میلی متر حداکثر دیافراگم f / 4.0 باشد اما در انتهای 400 میلی متر بزرگنمایی فقط به f / 5.6 کاهش می یابد.
لنزهای بزرگنمایی با حداکثر دیافراگم ثابت (مانند f / 2.8 برای لنزهای 24-70 میلی متر) معمولاً برای لنزهایی با کیفیت ساخت بالاتر اختصاص داده می شوند و در نتیجه گران تر از لنزهای با حداکثر دیافراگم هستند.
لنزهای ماکرو
لنزهای ماکرو برای کارهای نزدیک نزدیک طراحی شده اند. چنین لنزهایی برای عکسبرداری در طبیعت مانند گلهای کوچک و همچنین بسیاری از کاربردهای فنی محبوب هستند. از آنجا که بیشتر این لنزها می توانند تا بی نهایت متمرکز شوند و کاملاً واضح هستند ، بسیاری از آنها به عنوان اپتیک های عمومی استفاده می شوند.
لنزهای مخصوص
لنز کنترل پرسپکتیو با هدف خاص برای عکسهای معماری
بیشتر کاربران دوربین های SLR و DSLR به استفاده از لنزهای بزرگنمایی پایبند هستند ، در حالی که تعدادی از آماتورهای ماجراجو و بسیاری از عکاسان حرفه ای نیز برای تهیه چند لنز برتر سرمایه گذاری می کنند.
لنزهای مخصوص ، همانطور که از مشخصات مشخص است ، برای اهداف خاص هستند و چندان معمول نیستند.
انواع مختلفی از لنزهای مخصوص وجود دارد که مشهورترین آنها لنزهای چشم ماهی است که لنزهای فوق العاده زاویه دید با زاویه دید تا 180 درجه یا بیشتر با اعوجاج بسیار محسوس (که بعضاً در نظر گرفته شده است) هستند.
لنزهای کنترل پرسپکتیو و لنزهای با تمرکز نرم در SLR های فیلم محبوبیت بیشتری داشتند اما در DSLR از محبوبیت کمتری برخوردار هستند زیرا با نرم افزارهای پس از پردازش می توان نتایج مشابه یا مشابه را بدست آورد.
فوکوس خودکار
تقریباً تمام لنزهای مدرن برای SLR ها و DSLR ها فوکوس خودکار را ارائه می دهند. سنسور (های) فوکوس خودکار و وسایل الکترونیکی در واقع در بدنه دوربین هستند و این مدار قدرت الکتریکی و سیگنال ها را به یک موتور درون لنز ارائه می دهد که کانونی را تنظیم می کند. (برخی از سیستم های فوکوس خودکار قدیمی بر اساس یک موتور در بدنه دوربین و با استفاده از اتصال مکانیکی به مکانیزم فوکوس در لنز هستند).
در حال حاضر دو نوع مختلف موتور درایو کانونی الکترونیکی در لنز وجود دارد ، سروو موتور سنتی و مدرن ترین سیستم های درایو “التراسونیک”. این درایوهای اولتراسونیک با توجه به سازنده با نام های مختلفی تولید می شوند.
به عنوان مثال USM (Canon) ، AF-S / Silent Wave (Nikon) ، Super Sonicwave Motor / SSM (Sony) ، Supersonic Wave Drive (Olympus) ، Extra Silent Motor (Panasonic) / Leica) ، موتور درایو مافوق صوت (Pentax) و موتور Hypersonic / HSM (سیگما). این درایوهای فوکوس اولتراسونیک معمولاً تمرکز سریع تری نسبت به درایوهای غیر اولتراسونیک دارند و همچنین عملاً ساکت هستند و از باتری کمتری استفاده می کنند.
ثبیت کننده تصویر
تثبیت کننده تصویر روشی است که برای کاهش تاری تصویر ناشی از ثابت نبودن دوربین استفاده می شود. در دوربین های SLR و DSLR و لنزهای آنها دو نوع تثبیت کننده تصویر وجود دارد:
تثبیت کننده تصویر درون بدن با حرکت دادن حسگر تصویر در تلاش برای مقابله با حرکت حس شده دوربین انجام می شود. مزیت این روش این است که این روش برای همه لنزهای نصب شده روی دوربین کار می کند ، حداقل اگر لوازم الکترونیکی دوربین از فاصله کانونی لنز اطلاع داشته باشند.
این کار معمولاً به صورت خودکار انجام می شود ، اما بعضی از دوربین ها (مانند تمام بدنه های Olympus با IS) به کاربر اجازه می دهند فاصله کانونی را برای استفاده با لنزها بدون اتصال الکترونیکی به صورت دستی وارد کند. در دوربین های مدرن Olympus ، Sony و Pentax از لرزشگیر درونی بدن استفاده می شود.
تثبیت کننده تصویر درون لنز ، که به عنوان تثبیت کننده تصویر نوری نیز شناخته می شود ، در خود لنز اجرا می شود و عناصر لنز را حرکت می دهد تا بتواند حرکت حس شده دوربین را خنثی کند. مزیت ذاتی این نوع تثبیت کننده تصویر این است که تصویر منظره یاب را ثابت می کند و امکان کادر بندی و فوکوس خودکار را با دقت بیشتری فراهم می کند.
نقطه ضعف آن این است که شما باید هزینه اضافی را برای هر لنزی که خریداری می کنید و برای آن لرزش گیر تصویر می خواهید پرداخت کنید. پاناسونیک ، کانن و نیکون از لرزشگیر تصویر مبتنی بر لنز استفاده می کنند. برخی از لنزهای شخص ثالث Sigma و Tamron نیز دارای سیستم IS مبتنی بر لنز هستند.
دوربین های پیشرفته مدرن از یک لرزش گیر تصویر استفاده نمی کنند بلکه از بیش از یک لرزش گیر استفاده می کنند و از آن به عنوان Hybrid System Image Stabization استفاده می شود. یکی برای فوکوس سریع ، یکی برای کیفیت خوب و دقیق تصویر و دیگری برای فیلم برداری هنگام راه رفتن.
اثربخشی سیستم های تثبیت کننده تصویر از اجرا به سیستم دیگر تا حدودی متفاوت است ، اما به نظر می رسد هیچ برتری ذاتی نسبت به سیستم های مبتنی بر لنز یا سنسور وجود ندارد تا آنجا که بهبود واقعی تصاویر گرفته شده است.
سیستم های تثبیت کننده تصویر متوسط اگر عکاس عمداً در حال تغییر جهت باشد ، می تواند کیفیت تصویر را پایین بیاورد (همانطور که سیستم سعی می کند حرکت متحرک را نفی کند) .
یا اگر دوربین روی یک سه پایه بسیار محکم نصب شده باشد (سیستم به دلیل اندازه گیری های جعلی در طول دوره ، به آرامی دور می زند قرار گرفتن در معرض طولانی مدت) برخی از سیستم های جدیدتر IS می توانند به طور خودکار این موقعیت ها را شناسایی کرده و IS را در محور چرخش غیرفعال کنند یا اگر دوربین روی سه پایه است ، آن را کاملاً غیرفعال می کنند.
جارو کردن عکس های پانوراما مطمئناً از سیستم panning استفاده می کند. بنابراین ، سیستم جدید تثبیت کننده تصویر دیگر از 2 محور استفاده نمی کند بلکه از 5 محور استفاده می کند: محور افقی ، محور عمودی و چرخش 3 محور.
نصب یک لنز با تثبیت کننده تصویر نوری بر روی یک دوربین با لرزشگیر در داخل بدن نتایج بهتری را ارائه نمی دهد ، زیرا اثر ترکیبی هر دو سیستم “تصحیح بیش از حد” خواهد داشت.
کاربران لنزهای تثبیت کننده تصویر بر روی بدنه هایی که دارای تغییر سنسور هستند باید تعیین کنند که کدام سیستم عملکردی بهتر دارد و دیگری را خاموش کند. اگر لنز جدیدتر از بدن باشد ، لرزشگیر در لنز معمولاً بهتر از لرزش گیر درونی است.
خرید تجهیزات عکاسی از فروشگاه مینیاتور
لینک های مرتبط
برچسب ها: لنز عکاسی ، قیمت لنز عکاسی ، فروش لنز عکاسی ، خرید لنز عکاسی ، لنز دوربین عکاسی ، قیمت لنز دوربین عکاسی ، فروش لنز دوربین عکاسی ، خرید لنز دوربین عکاسی ، لنز دوربین ، قیمت لنز دوربین ، فروش لنز دوربین ، خرید لنز دوربین ، لنز ماکرو ، قیمت لنز ماکرو ، فروش لنز ماکرو ، خرید لنز ماکرو ، لنز تله فوتو ، قیمت لنز تله فوتو ، فروش لنز تله فوتو ، خرید لنز تله فوتو ، لنز واید ، قیمت لنز واید ، فروش لنز واید ، خرید لنز واید ، لنز پرایم ، قیمت لنز پرایم ، فروش لنز پرایم ، خرید لنز پرایم ، لنز زوم ، قیمت لنز زوم ، فروش لنز زوم ، خرید لنز زوم ، لنز عکاسی حرفه ای ، قیمت لنز عکاسی حرفه ای ، فروش لنز عکاسی حرفه ای ، خرید لنز عکاسی حرفه ای