فضای تنفس در ترکیب بندی

به طور کلی ترکیب برای بسیاری از عکاسان می تواند مفهومی مبهم باشد. تلاش برای قاب کردن یک تصویر به روشی که “کارساز” باشد ، حتی برای افرادی که سالهاست عکس می گیرند ، بصری نیست. و برخلاف سایر جنبه های عکاسی – فوکوس ، انتخاب دیافراگم تیز ، نوردهی مناسب – ترکیب پاسخ صحیحی ندارد. بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که چیزی ایجاد کنید که به نظر شما خوب باشد یا برای مخاطب مورد نظر شما خوب باشد. هنوز هم نکاتی در مورد ترکیب وجود دارد که می تواند کمک کند تا این موضوع انتزاعی کمی روشن تر شود. یکی از موارد مورد علاقه من این است که به سوژه های خود فضای تنفسی شخصی و ویژه خود را در عکس های خود بدهم تا در مقابل هر چیز دیگری در تصویر بریده نشوند.

1- لبه های تصویر را واضح نگه دارید

در حالت ایده آل ، هر عنصر مهم در عکس باید به اندازه کافی دور از لبه های عکس قرار گیرد که باعث حواس پرتی نشود.

اگر لبه های عکس خود را شفاف نگه دارید ، گویی در حال ایجاد یک قاب داخلی برای عکس هستید. اساساً ، شما یک بیننده را به تصویر می کشید.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: رینگ لایت مناسب برای میکاپ

 

به راحتی می توان از لبه های ترکیب خود چشم پوشی کرد. آنها قسمتهایی از یک تصویر هستند که به طور معمول کمترین توجه را به خود جلب می کنند. اما دقیقاً به همین دلیل است که آنها اهمیت دارند. اگر توجه شما را جلب کند ، مگر اینکه دلیل خوبی برای آن داشته باشید ، می تواند منجر به عکسهایی شود که ظاهری منحرف کننده ، نامرتب و غیرعمدی داشته باشند. اولین چیزی که هنگام ساختن عکس به آن توجه می کنم نحوه نگاه داشتن فریم آن است.

همیشه نمی توان عکسی را به گونه ای تنظیم کرد که یک بافر کامل در تمام لبه های آن باقی بگذارد. و اگر عناصر جزئی دارید که در برابر قاب قرار می گیرند ، همینطور خواهد بود. برای جلوگیری از حواس پرتی بیننده ، نیازی نیست که یک تصویر حاشیه تاریک و بدون ویژگی داشته باشد. اما عناصر کمتری که در لبه ها ظاهر می شوند – به ویژه مهمترین عناصر یک عکس – عمدی تر به نظر می رسد که ترکیب شما به نظر می رسد.

2- سوژه خود را مسدود نکنید

حتی بدتر از شلوغی لبه ها این است که قسمت قابل توجهی از سوژه اصلی خود را با عناصر بسیار کم اهمیت مسدود کنید.

منظور من از این چیست؟ بگویید که از انعکاس کوه در دریاچه ای بکر عکس می گیرید. با این حال ، بسته به زاویه شما ، قسمتهایی از ساحل دریاچه ممکن است خیلی به انعکاس نزدیک باشد – یا حتی قسمتهایی از آن را کاملاً مسدود کنید. برای یک مثال بد به عکس زیر نگاه کنید:

تعدادی از مشکلات این عکس وجود دارد. این بازتاب نه تنها به خصوص بد است ، بلکه سایر عناصر عکس (مثلاً ماه در بالا) توسط لبه قاب به طرز ناخوشایندی بریده می شوند. نتیجه نهایی ترکیبی است که تصادفی و تصادفی به نظر می رسد.

چگونه این مشکل را برطرف کنم؟ راه حل ساده انتقال دوربین من به موقعیتی است که به هر سوژه فضای تنفسی خاص خود را بدهد. من نمی خواهم چیزی در انعکاس این کوه تداخل داشته باشد ، و می خواهم اطمینان حاصل کنم که ماه در هیچ کجای بالای عکس قرار ندارد. در اینجا نسخه تصحیح شده است:

این یک تفاوت واضح است. این عکس بسیار عمدی تر به نظر می رسد ، گویی دلیل آن وجود دارد.

هنگام تهیه یک تصویر ، باید این کار را با هدف ایجاد فضای تنفس برای همه سوژه های خود انجام دهید. اگر هر چیز دیگری در عکس شما آنها را قطع یا مسدود کند ، تصویر نهایی بیش از حد آشفته خواهد بود.

نتیجه گیری

فضای تنفس – بین سوژه و لبه ها و همچنین سوژه های متعدد – یکی از قسمتهای اساسی ترکیب است. به تنهایی ، برای تضمین یک عکس موفق کافی نیست. اما اگر به سوژه های خود فضای شایسته خود را ندهید ، سخت است که استدلال کنید که ترکیب شما تا حد ممکن موثر است.

این یک مفهوم دشوار نیست ، اما یکی از رایج ترین دلایلی است که باعث می شود برخی از عکاسان خوب در این زمینه عکس های بدی بگیرند. و این به این دلیل ساده است که ، به طور پیش فرض ، ممکن است اولین نمای شما از یک صحنه با بیشترین فضای تنفس برای سوژه های شما نباشد. این نوعی از مواردی است که برای اصلاح در زمینه تلاش آگاهانه می طلبد. اگر آن را در ذهن خود نگه ندارید ، بسیار راحت است که با ترکیبات غیربهینه به پایان برسید.

هنگام گرفتن تصویر ، دو کلمه ای که در سر شما گیر کرده اند باید آگاهانه و آگاهانه باشند. هر قسمت از عکس شما باید به عمد وجود داشته باشد. هیچ چیز نباید تصادفی باشد تصویری با تفکیک سوژه خوب یکی از مراحل اصلی رسیدن به آن هدف است.

مطالب مرتبط: نکات مهم در استفاده از گیمبال موبایل
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *