عکاسی از ستاره دنباله دار

طی سالیان گذشته تصاویر ستاره دنباله دار شگفت انگیز Neowise به اخبار و کانال های رسانه های اجتماعی سرازیر شده است – و هنوز برای دیدن و عکاسی از این پدیده نجومی خارق العاده دیر نیست.

با این حال ، اگر می خواهید تصویری از این واقعه باورنکردنی نجوم را بدست آورید ، احتمالاً این هفته آخرین فرصت شما خواهد بود. با توجه به اینکه انتظار نمی رود این ستاره دنباله دار خاص تا 6800 سال دیگر در آسمان زمین پدیدار شود ، مطمئنا این فرصتی است که نمی خواهید دیدن آن را از دست بدهید.

به نظر می رسد که اغلب دنباله دارها بیش از آنچه ستاره شناسان انتظار داشتند ناامیدکننده هستند – اما این یکی تاکنون بیش از حد انتظار بوده است و باید خودتان ببینید. شب گذشته مردم دیدگاه ها و تصاویر خوبی از دنباله دار داشتند … و گرچه این ستاره دنباله دار در آسمان کم رنگ می شود ، اما در واقع اکنون در نزدیکترین نقطه به زمین است.

Comet Neowise از سال 1997 تاکنون ، یکی از بهترین دنباله دارها برای تماشای مردم بدون نیاز به تجهیزات تخصصی است.

پس از غروب آفتاب در افق شمالی قابل مشاهده است – وقتی هوا به اندازه کافی تاریک باشد تا دنباله دار و دم آن قابل مشاهده باشد. شما باید در نیمکره شمالی باشید – شما همچنین به آسمان صاف نیاز دارید.

چگونه ستاره دنباله دار را مشاهده کنیم؟

 طبق سایت space.com شرایط برای دیدن Comet Neowise اکنون بهتر شده است. تا هفته گذشته ، بهترین تصاویر در ساعات اولیه صبح گرفته شده اند ، اما در حال حاضر بهترین تصاویر یک ساعت پس از غروب آفتاب خواهد بود.

جو ماسیرو ، معاون اصلی تحقیقات تلسکوپ فضایی ناسا که این ستاره دنباله دار را کشف کرد ، گفت: “اگر در نیمکره شمالی باشید ، می توانید آن را ببینید” ، عصر آسمان ، بنابراین شما می خواهید شمال غربی را درست در زیر قارچ بزرگ نگاه کنید. ” (قورباغه بزرگ یک الگوی ستاره ای ملاقه ای است که بخشی از صورت فلکی خرس بزرگ است که به نام خرس بزرگ یا گاوآهن نیز شناخته می شود.)

می توانید آن را با چشم غیر مسلح ببینید ، اما دیدن دنباله دار و دم آن در عکسهایی با نوردهی طولانی بسیار واضح تر خواهد بود – بنابراین گرفتن عکس ممکن است بهترین گزینه برای مشاهده ستاره دنباله دار باشد.

برای عکاسی از ستاره دنباله دار نیاز به نوردهی طولانی مدت دارید. حدود 5 تا 10 ثانیه تنظیم نوردهی چیزی است که انتظار می رود. برای این منظور شما باید از لنز خود در بزرگترین و حداکثر دیافراگم خود استفاده کنید – و سپس ISO نسبتاً بالایی را تنظیم کنید تا نوردهی صحیحی به شما بدهد.

ISO بین 800 تا 3200 همان چیزی است که انتظار می رود. اگر عکس های واضحی می خواهید ، سه پایه ضروری است.

شما می توانید از هر لنزی استفاده کنید ، اما بهترین عکس هایی که تاکنون دیده ایم از یک لنز کوتاه تله استفاده کرده اند – به این ترتیب که دنباله دار اندازه مناسبی در کادر دارد. 

برای مشاهده بهتر ستاره دنباله دار و دیدن شکل چنگال دم آن ، ارزش آن را دارد که با خود دوربین شکاری ببرید.

تنظیمات

اگر ستاره دنباله دار شما صبح دیده می شود ، خوش شانس هستید ، می توانید از تخت بیرون بیایید و سه پایه و دوربین خود را در حیاط خانه خود تنظیم کنید. یا حتی بهتر ، از طریق پنجره اتاق خواب باز خود در حالی که با لباس خواب روی زمین نشسته اید. گرچه اکثر ما آنقدر خوش شانس نیستیم. اگر منظره کاملی از آسمان شب از خانه خود در کشور نداشته باشید ، مجبور خواهید شد جایی را به دور از آلودگی نوری ، جایی که هیچ درخت ، کوه یا سایر اجسام بزرگ بین شما و ستاره دنباله دار وجود ندارد ، سفر کنید. 

حالا دوربین خود را روی RAW قرار دهید. شما در یک ساعت از روز (شب) مشغول عکسبرداری هستید که دوربین ها در انتخاب جزئیات مشکل دارند و می خواهید بهترین فرصت را برای به دست آوردن هرچه بیشتر اطلاعات از آسمان شب بگیرید. RAW در این زمینه کار بهتری نسبت به JPG انجام خواهد داد.

در مرحله بعدی ، ISO دوربین خود را حداقل تا 800 افزایش دهید. اگر دوربین شما می تواند در ISO های بالاتر عکس های بدون نویز بگیرد ، آن را حتی بیشتر روشن کنید. برای جلوگیری از تار شدن تویر ستاره دنباله دار در صورت امکان با سرعت شاتر بالاتر عکس بگیرید.

بعد ، دوربین خود را در حالت دستی قرار دهید. همه چیز در حالت دستی باشد از جمله فوکوس.

اکنون دوربین خود را روی قفل آینه تنظیم کنید ، که با کابل / ریموت شما کار می کند تا لرزش دوربین را به حداقل برساند.

مطالب مرتبط:  عکاسی از اجسام براق
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *