راهنمای استفاده از DSLR

اگر برای خود یک دوربین DSLR (یا دوربین بدون آینه) خریداری کرده اید و پس از بازکردن آن از جعبه ، از تعداد دکمه ها و ضخامت دفترچه راهنما می ترسید اینها را کنار بگذارید و عکاسی را شروع کنید. اما از کجا شروع می کنید؟

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: مفهوم CRI و کاربرد آن در رینگ لایت

اگر خود را مبتدی می دانید که مطمئن نیستید چگونه از خود بیشترین استفاده را نمایید ، این پست برای شما طراحی شده است. 

مراحل یادگیری نحوه استفاده از DSLR شامل موارد زیر است:

در اینجا چند مرحله برای یادگیری نحوه استفاده از آن DSLR جدید وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.

1- حالتهای اصلی عکسبرداری (شامل حالتهای اولویت دار و کتابچه راهنمای کامل)
2- ISO را درک کنید
3- “مثلث نوردهی” را بیاموزید
4- Master Metering شامل جبران نوردهی
5- با تمرکز آشنا شوید
6- اندازه/انواع فایل را درک کنید
7- با وایت بالانس آشنا شوید
8- اگر می خواهید بیشترین بهره را از DSLR خود ببرید ، چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد ، اما اجازه دهید با بررسی هر یک از این موضوعات شروع کنیم.

1- حالت های Master shooting

بهترین مکان برای شروع حالت های عکاسی است. حالتهای عکاسی به احتمال زیاد در صفحه ای با برچسب “auto، Av، Tv، P، M” و شاید موارد دیگر یافت می شود. با انتخاب حالت عکاسی نحوه عملکرد دوربین هنگام فشار دادن شاتر مشخص می شود ، به عنوان مثال ، هنگامی که “خودکار” انتخاب می شود ، دوربین همه چیز را در رابطه با نوردهی ، از جمله دیافراگم و سرعت شاتر تعیین می کند. حالت های دیگر ، Av ، Tv ، P ، M ، برای کنترل شما وجود دارد.

2- ایزو را درک کنید

ISO اندازه گیری حساسیت سنسور دوربین به نور است. این اصطلاح در عکاسی فیلم ایجاد شده است ، جایی که بسته به شرایط تصویربرداری می توان از فیلم با حساسیت های مختلف استفاده کرد ، و در عکاسی دیجیتال تفاوتی ندارد. حساسیت ISO به صورت عددی از ISO 100 (حساسیت کم) تا ISO 6400 (حساسیت بالا) و فراتر از آن نشان داده می شود و میزان نور مورد نیاز سنسور را برای دستیابی به نوردهی مشخص کنترل می کند.

در حساسیت های “کم” ، نور بیشتری برای دستیابی به یک نوردهی مشخص در مقایسه با حساسیت های بالا که در آن نور کمتری برای دستیابی به نوردهی یکسان مورد نیاز است ، مورد نیاز است. برای درک این موضوع ، بیایید دو موقعیت مختلف را بررسی کنیم.

3- مثلث نوردهی را بیاموزید

مهم است که توجه داشته باشید که دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO همه بخشی از “مثلث نوردهی” هستند. همه آنها میزان نور ورودی به دوربین (دیافراگم ، سرعت شاتر) یا میزان نور مورد نیاز دوربین (ISO) برای نوردهی معین را کنترل می کنند.

بنابراین ، همه آنها به هم متصل هستند و درک رابطه بین آنها برای کنترل دوربین شما بسیار مهم است. تغییر در یکی از تنظیمات ، روی دو مورد دیگر تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، با توجه به قرار گرفتن در معرض نظری ISO400 ، f/8.0 ، 1/10 ثانیه.
اگر می خواهید عمق میدان را کاهش دهید و تصمیم دارید از دیافراگم f/4.0 استفاده کنید ، اندازه دیافراگم را دو f/stop کامل افزایش می دهید ، بنابراین میزان نور ورودی به دوربین را تا یک برابر افزایش دهید. 4 (یعنی 2 برابر دو برابر افزایش می یابد). بنابراین ، برای متعادل کردن نوردهی ، می توانید موارد زیر را انجام دهید:

وضعیت 1: سرعت شاتر را تا 4 برابر یعنی 1/40 ثانیه کاهش دهید.
وضعیت 2: ISO را با ضریب 4 کاهش دهید ، یعنی به ISO100
وضعیت 3: ترکیبی از موارد فوق ، سرعت شاتر با ضریب 2 (تا 1/20 ثانیه) و کاهش ISO bv تا 2 (به ISO200).

4- نورسنجی

در تمام بحث های فوق ، گفته شد که دوربین بسته به میزان نور موجود ، نوردهی را محاسبه می کند ، اما در واقع چه کاری انجام می دهد؟

هنگام عکاسی ، با استفاده از هر نوع محاسبه خودکار نوردهی (به عنوان مثال حالت اولویت دیافراگم ، حالت اولویت شاتر ، خودکار ISO و غیره) دوربین همیشه سعی می کند نوردهی “متوسط” را محاسبه کند. کل صحنه ، اعم از مناطق روشن و تاریک را ارزیابی می کند و میزان نوردهی را تعیین می کند به طوری که همه تن های موجود در کل تصویر به طور متوسط ​​تا 18 درصد خاکستری – که خاکستری “میانی” نامیده می شود.

این به اندازه گیری معروف است و دلیل آن این است که اگر دوربین خود را به یک صحنه سفید روشن ، مثلاً بعد از برف برف ، نشان دهید و عکس بگیرید ، عکس حاصل همیشه تیره تر از شما یا من آن را می بینم. به طور مشابه ، اگر دوربین خود را به منظره ای واقعاً تاریک ، مانند یک اتاق با نور کم ، نشان دهید و از آن عکس بگیرید ، عکس حاصله همیشه روشن تر از شما یا من آن را می بینم.

نور صحنه همیشه به طور متوسط ​​توسط دوربین محاسبه می شود و بیشتر اوقات باعث می شود که تصویر به درستی نوردهی شود. با این حال ، می توانید مناطق مورد نظر دوربین را تحت تأثیر قرار دهید تا بر نحوه اندازه گیری نوردهی تأثیر بگذارد.

5- با فوکوس آشنا شوید

صرف نظر از اینکه از چه حالت عکاسی استفاده می کنید یا چه ISO را تعریف می کنید ، به احتمال زیاد سوژه ای از تصویر شما وجود دارد که می خواهید در فوکوس قرار گیرد. اگر این تمرکز به دست نیاید ، تصویر آن چیزی نخواهد شد که می خواستید.

6- اندازه و انواع فایل را درک کنید

این گزینه را خواهید داشت که بتوانید اندازه تصاویری را که دوربین شما ضبط می کند و در کدام نوع فایل تغییر دهید. شما می خواهید اندازه فایل را روی بزرگترین حد ممکن (اعم از “بزرگ” یا “خوب” یا “فوق العاده خوب”) تنظیم کنید تا مطمئن شوید که حداکثر استفاده را از مگا پیکسل هایی که روی آنها سرمایه گذاری کرده اید می برید.

7- با وایت بالانس آشنا شوید

در صورت عکاسی با فرمت jpeg ، همانطور که در بالا توصیه شد ، قبل از گرفتن عکس ، باید مطمئن شوید که تعادل رنگ سفید خود را تنظیم کرده اید. تراز سفیدی می تواند بر رنگ رنگ عکس های شما تأثیر بسزایی بگذارد. شاید متوجه شده باشید که گاهی اوقات تصاویر شما رنگ آبی دارند یا در موارد دیگر همه چیز بسیار نارنجی به نظر می رسد. این مربوط به تعادل رنگ سفید است و در حالی که می توانید تعدادی تصویر را در رایانه خود تنظیم کنید ، اگر آن را از قبل دریافت کنید بسیار ساده تر است.

مطالب مرتبط:  تاثیر ویروس کرونا بر صنعت عکاسی