تنظیمات فلاش اکسترنال

این مقاله در مورد گرفتن عکس های بهتر در داخل خانه با استفاده از یک فلاش خارجی است. مزایا و معایب استفاده از سرعت شاتر و دیافراگم های مختلف را پوشش می دهد.
حالت برنامه یا P زمانی کاربرد دارد که شما تازه یاد می گیرید چگونه از دوربین خود استفاده کنید. به شما امکان می دهد تنظیماتی مانند ISO ، جبران نوردهی و تراز سفیدی را تغییر دهید. اتکا به این حالت یادگیری بهبود عکس های شما را به یک مشکل تبدیل می کند.
 عکس سمت چپ در حالت تمام خودکار است. تنظیماتی که دوربین برای استفاده انتخاب کرد ISO 400 ، f3.2 در 1/60 ثانیه بود.
همانطور که می بینید ، پیش زمینه این تصویر کاملاً صاف و خشن است و سایه هایی در پس زمینه وجود دارد. اگرچه شایان ذکر است که این حالت با انتخاب ISO پس زمینه خوبی ایجاد کرده است. تصویر سمت راست ، که در حالت P گرفته شده است ، تضاد کاملی با تصویر اول دارد.
به دلیل سختی عکس اول ، جبران نوردهی فلاش در این عکس به -1ev کاهش یافته است. برای ورود بیشتر نور طبیعی ، دیافراگم به 2.8 کاهش یافت.
ترکیب این 2 تغییر در حالت برنامه با ISO 100 (برای تولید واضح ترین کیفیت تصویر) منجر به یک عکس نسبتاً کسل کننده و کم نور شده است. ولی چهره بسیار طبیعی تر به نظر می رسد.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: دلایل خرید رینگ لایت

 

این مقایسه دوم تفاوت بین استفاده از دیافراگم های 2.8 و 4.0 را نشان می دهد:
همانطور که می بینید ، تصویر اول عمق میدان بسیار کمتری دارد.
شما باید مراقب باشید که روی نقاط مناسب فوکوس کرده اید وگرنه به نتایجی مانند تصویر بالا دست خواهید یافت. هنگام عکاسی در محیط داخلی با یک سوژه ، حداکثر دیافراگم 4 و هنگام عکاسی گروهی ، 7.1 را توصیه می کنیم.

پس از گرفتن عکسهای قبلی ، روی f4 و 1/50 ثانیه با ISO 100 قرار گرفتیم. تراز سفیدی را به “Flash” تغییر دادیم. این تأثیر کمی در مقایسه با حالت خودکار داشت ، بنابراین بعد از این دو عکس به حالت خودکار برگشتیم.
این ترکیبی از دیافراگم ، که به ما اجازه می دهد تمام صورت را در فوکوس قرار دهیم و سرعت شاتر آنقدر پایین است که امکان لرزش دوربین را فراهم می کند ، برای عکاسی در محیط داخلی ایده آل است.

اولین چیزی که توجه می کنید این است که نور در تصویر نهایی طبیعی و کمتر خشن به نظر می رسد. ثانیاً ، سایه در پس زمینه رفته است. پس زمینه بسیار بیشتر در فوکوس است. سایه نوار پیش زمینه نیز حذف شده است. این جزئیات را برای بدنه مدل نشان می دهد.
ویژگی های صورت بیشتر مشخص است. این به این دلیل است که فلاش غیرمستقیم به برخی از سایه ها اجازه می دهد جایی که معمولاً در یک محیط داخلی هستند قرار داده شود.
سرانجام ، و شاید از همه ظریف تر این است که دیگر “نقاط” سفید در مرکز چشم ها وجود ندارد. این نشانه ای است که نشان می دهد از فلش استفاده شده است. همچنین به ظاهر غیر طبیعی یک عکس کمک می کند.

مطالب مرتبط:  آموزش عکاسی از دود با DSLR
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *