استفاده از فضای منفی در عکاسی

فضای منفی در عکاسی یکی از قوی ترین راه ها برای بهبود ترکیب بندی شماست. می توانید از آن برای جلب توجه بیننده و به تصویر کشیدن یک احساس استفاده کنید.

از این تکنیک عکاسی نباید بیش از حد استفاده کرد. اما زمانی که به خوبی از آن استفاده شود، می تواند به ایجاد تصویری کمک کند که توجه را به خود جلب می کند.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: با رینگ لایت در ZOOM زیباتر دیده شوید

می توانید نمونه هایی از فضای منفی را در هنر، معماری، موسیقی و طراحی بیابید.

بنابراین، عکاسی از فضای نگاتیو به چه معناست؟ این به فضای اطراف سوژه اصلی در عکس شما اشاره دارد. رابطه درستی بین نقطه فوکوس و پس زمینه ایجاد می کند.

فضای مثبت به موضوعات اولیه یک عکس اشاره دارد. فضای مثبت و منفی می توانند در ترکیب بندی های مختلف با هم جلوه ای مناسب ایجاد کنند.

ترکیب بندی فضای منفی

با هر تکنیک ترکیب عکاسی، فضای منفی می تواند وارد بازی شود.

فضای منفی به شما امکان می دهد تصویری ایجاد کنید که احساس دراماتیکی داشته باشد. بیننده را به سمت خود جذب می کند و سپس چشمان او را به ناحیه کوچکتر فضای مثبت هدایت می کند.

فضاهای منفی باید بیشتر از فضای مثبت تصویر را اشغال کنند. این اثر باعث می شود که ما سوژه اصلی را بیشتر متوجه شویم و بررسی کنیم.

چرا فضای منفی مهم است؟ کنتراست در اندازه ما را بیشتر در مورد سوژه اصلی کنجکاو  می کند. در نتیجه، بینندگان زمان بیشتری را برای تماشای آن صرف خواهند کرد. به نحوی که هر چه سوژه در فضای مثبت کوچکتر باشد بیشتر به چشم می آید.

یک تصور غلط رایج این است که اگر از فضای منفی استفاده می کنید، تصویر فقط یک سوژه اصلی دارد. در واقع شما می توانید دو سوژه اصلی یا حتی بیشتر داشته باشید. هنگامی که سوژه های اصلی فضای بیشتری از کادر را اشغال می کنند، عکاسی از فضای منفی چالش برانگیزتر می شود.

اثر فضای منفی

روانشناسی فضای منفی در عکاسی معمولاً ایجاد تصاویر آرام است. تفاوت اندازه بین سوژه اصلی و محیط اطراف می تواند باعث شود سوژه اصلی احساس انزوا کند.

این می تواند احساس تنهایی، آرامش، تفکر و یا حتی اهمیت را افزایش دهد. بستگی به موضوع عکس دارد.

آیا یک فضای منفی باید خالی باشد؟

فضای منفی به عنوان تصویری با فضای خالی زیاد در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، مناطق دشت بزرگ یک تصویر مانند آسمان، چمن یا آب.
در حالی که بیشتر اوقات از فضای منفی اینگونه استفاده می شود، این تنها راه نیست.

فضای منفی در یک تصویر لازم نیست یک ناحیه خالی یا فضای سفید باشد. اشیا می توانند در ناحیه فضای منفی باشند، اما هرگز نباید سوژه اصلی باشند.

تصویر فضای منفی زمانی رخ می دهد که نواحی اطراف سوژه محیطی باشند. آنها تقریباً با پس زمینه ترکیب می شوند. این باعث می شود که شما حتی بیشتر روی سوژه فوکوس کنید.

نحوه استفاده از فضای منفی در عکاسی

قوانین یا مراحل خاصی برای استفاده از فضای منفی در عکاسی وجود ندارد. با تمرین مداوم استفاده از آن را به طور مستقیم یاد خواهید گرفت.

وقتی سوژه اصلی خود را می بینید، سرعت خود را کم کنید و به ناحیه اطراف آن نگاه کنید. در اطراف سوژه حرکت کنید تا ببینید آیا می توانید آن را با فضای منفی کادر بندی کنید.
به دنبال پرسپکتیوهایی باشید که سوژه را از طریق کنتراست با محیط اطرافش جدا می کند.

گاهی نزدیک‌تر شدن به شما کمک می‌کند تا کادر را با یک الگو یا فضای جالب پر کنید. در مواقع دیگر، حرکت به سمت عقب به کوچک‌تر کردن سوژه در کادر کمک می‌کند. 

عکاسان جدیدتر تمایل دارند چشمان خود را روی سوژه اصلی قفل کنند. این اشتباه است. همانطور که مهارت های ترکیب بندی خود را توسعه می دهید، شروع به توجه هم به سوژه اصلی و هم به پس زمینه خواهید کرد.

نتیجه

هنگام عکاسی باید به فضای منفی فکر کنید. اما این چیزی نیست که همیشه باید آن را جستجو کنید. ذهن خود را برای لحظاتی که ممکن است رخ دهد باز نگه دارید. به خودتان اجازه دهید موقعیت هایی را پیدا کنید که در آنجا وجود دارد و با عکس شما مطابقت دارد.

به تمرین ادامه دهید؛ فضای منفی و خالی در اطراف است. هر چه تعداد عکس‌های بیشتری بسازید، بهتر می‌توانید آن‌ها را بشناسید و از آن‌ها استفاده کنید.

مطالب مرتبط: 3 استراتژی برای بهبود خلاقیت در عکاسی