آموزش عکاسی در حالت دستی برای مبتدیان

اگر دوربین شما در حالت خودکار، حالت برنامه، حالت اولویت شاتر یا حالت اولویت دیافراگم است، به آن اجازه می دهید تنظیمات را انتخاب کند. اما نمی داند چه نوع تصویری می خواهید. در نهایت با یک سازش روبرو می شوید و تصمیم وحشتناکی از طرف شما گرفته می شود زیرا دوربین تمام اطلاعات را در اختیار ندارد.

 

قیمت انواع رینگ لایت در فروشگاه مینیاتور

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: نور جایگزین رینگ لایت

 

در حالت خودکار، دوربین ممکن است فکر کند 1/100 ثانیه در f/16 برابر است با 1/800 ثانیه در f/5.6 زیرا مقدار نوردهی یکسان است. اما تصویر بسیار متفاوتی دریافت می کنید، به خصوص اگر می خواهید از یک یوزپلنگ که با سرعت 70 مایل در ساعت می دود، عکس بگیرید! اگر حالت دستی را یاد بگیرید، همچنان می توانید نوردهی صحیح را دریافت کنید اما کنترل سرعت شاتر، دیافراگم و ISO را حفظ کنید.

چرا و چگونه در حالت دستی عکس بگیرید؟

وسوسه انگیز است که به دوربین اجازه دهید دیافراگم لنز، سرعت شاتر و ISO را در حالت خودکار انتخاب کند. اما وقتی در حالت برنامه، حالت اولویت شاتر یا حالت اولویت دیافراگم عکس می گیرید، دوربین تنظیماتی را انتخاب می کند که شما نمی خواهید. و این کار گرفتن عکس های مورد نظر را سخت تر می کند.

ما پیشنهاد می کنیم با حالت دستی دوربین و ایزوی خودکار شروع کنید. این به شما امکان می دهد تنظیمات اولیه سرعت شاتر و دیافراگم را کنترل کنید و در عین حال به دوربین اجازه می دهد نوردهی مناسب را انجام دهد.

بیایید به “مثلث نوردهی” نگاه کنیم. این شامل تنظیمات حالت دستی دیافراگم، ISO و سرعت شاتر است.

تنظیمات حالت دستی

دیافراگم عمق میدان را کنترل می کند، که مقدار صحنه ای است که “به طور قابل قبولی شارپ” است. هرچه دیافراگم بازتر باشد، عمق میدان باریک تر است.

سرعت شاتر میزان تاری ناشی از لرزش دوربین یا حرکت سوژه را کنترل می کند. هر چه سرعت شاتر بیشتر باشد، تصویر واضح تر است.
ISO مقدار “نویز” را کنترل می کند، که فقط یک فقدان صافی است. هر چه ایزو کمتر باشد، تصویر صاف تر است.

اینها مستقیماً بر روشنایی تصویر تأثیر می گذارند. اما وضوح و نویز را نیز کنترل می کنند. دیافراگم و سرعت شاتر ضروری ترین ابزارهای هنری هستند که در اختیار شماست. نویز معمولا چیز مهمی نیست. می توانید با استفاده از نرم افزارهای کاهش نویز مانند Topaz Labs DeNoise آن را برطرف کنید.

اما عمق میدان و تاری حرکت برای هر تصویری بسیار مهم هستند—شما باید آنها را درست در دوربین دریافت کنید. و به همین دلیل است که می توانید از ایزوی خودکار استفاده کنید. اما شما نمی خواهید دوربین با دیافراگم یا سرعت شاتر شما مشکل ایجاد کند!

دیافراگم چیست؟

دیافراگم سوراخی در داخل لنز است که توسط چندین تیغه چرخان ایجاد می شود. بسته به سطح نور، مانند “عنبیه” در چشمان شما عمل می کند و باز و بسته می شود تا نور بیشتری یا کمتری ایجاد کند.

واحد مورد استفاده برای اندازه گیری دیافراگم f-stop (نسبت کانونی یا f-ratio یا f-number) نامیده می شود. این فاصله کانونی تقسیم بر چیزی است که “مردمک ورودی” نامیده می شود. این خود دیافراگم نیست، اما اگر از جلوی لنز نگاه کنید، دیافراگم به نظر می رسد.

متأسفانه، توالی مستقیمی از مقادیر دیافراگم وجود ندارد. رایج ترین آنها f/2.8، f/4، f/5.6، f/8، f/11، f/16 و f/22 هستند. فاصله بین هر تنظیم f-stop شامل یک مقدار نوردهی (EV) است. این بدان معناست که اگر عدد f کاهش یابد، نوری که به سنسور می رسد دو برابر می شود. یا اگر عدد f افزایش یابد نصف می شود. اکثر دوربین ها به شما اجازه می دهند دیافراگم را تا یک سوم توقف تغییر دهید. بنابراین می توانید تصور کنید که اعداد چقدر پیچیده می شوند!

لنزهای واید معمولاً حداکثر دیافراگم بیشتری دارند زیرا اگر فاصله کانونی را نصف کنید، f-stop نیز نصف می شود. لنزهایی با حداکثر دیافراگم باز مانند f/2.8 یا کمتر، “سریع” نامیده می شوند. اگر در نور کم عکاسی می کنید یا می خواهید با به حداقل رساندن عمق میدان، سوژه را از پس زمینه جدا کنید، چیز خوبی است. اما واضح‌ترین f-stop برای یک لنز معین ممکن است f/5.6 یا f/8 باشد.

از سوی دیگر، لنزها و زوم‌های طولانی‌تر تمایل دارند حداکثر دیافراگم کوچک‌تری مانند f/5.6 یا بالاتر داشته باشند. اگر عکاس حیات وحش یا ورزش هستید این عالی نیست. ساخت “سریعترین” لنزهای تله آنقدر سخت است که اغلب گران هستند.

نحوه تنظیم دیافراگم

دیافراگم باریک، مانند f/16، تقریباً همه چیز را در فوکوس نگه می‌دارد زیرا عمق میدان زیادی دارد. این برای عکاسان منظره بسیار مفید است، که ممکن است از دیافراگم باریک برای نشان دادن جزئیات هر چه بیشتر در پیش زمینه و پس زمینه استفاده کنند. اما همیشه محدودیتی برای وضوح وجود دارد. با اعداد f بالاتر از f/22، شروع به دریافت اثرات پراش می کنید. وقتی این اتفاق می‌افتد، جزئیات دقیق‌تر دیگر واضح نخواهند بود.

سرعت شاتر چیست؟

سرعت شاتر (یا مقدار زمان) مدت زمانی است که شاتر دوربین شما در طول نوردهی باز می ماند. هر چه طولانی تر باشد، نور بیشتری وارد دوربین می شود و تصویر شما روشن تر می شود.

سرعت شاتر بر حسب ثانیه نشان داده می شود. و اکثر دوربین های DSLR مدرن دارای تنظیمات 30 ثانیه تا حدود 1/8000 ثانیه هستند. نکته مثبت در مورد این سیستم این است که به راحتی می توان تأثیر نوردهی تغییر سرعت شاتر را بررسی کرد.

هر دو برابر شدن زمان، میزان نوری که به سنسور می رسد را دو برابر می کند. این به معنای دو برابر شدن روشنایی تصویر است. یک توالی معمولی از فواصل یک مقدار نوردهی (EV) ممکن است 1/100، 1/200 و 1/400 ثانیه باشد. فقط توجه داشته باشید که برخی از مقادیر موجود گرد شده اند، بنابراین 1/125 ثانیه بعد از 1/60 ثانیه می آید!

نحوه تنظیم سرعت شاتر

سرعت شاتر بیشتر به این معنی است که به ایزوی بالاتری نیاز دارید. اما به دلیل اینکه یک سوژه متحرک فریز شده است، تصویر واضح تری دریافت می کنید. سرعت شاتر آهسته تر به معنای ایزوی کمتر اما تاری حرکتی بیشتر است. هیچ یک از این رویکردها «درست» یا «نادرست» نیستند. این فقط یک موضوع سلیقه شخصی است.

ایزو چیست؟

برخی از مردم فکر می کنند ISO مخفف سازمان استانداردهای بین المللی است. اما چنین چیزی وجود ندارد! این فقط یک نام ساختگی است که توسط سازمان بین المللی استاندارد پذیرفته شده است تا در زبان های مختلف یکسان باشد. ISO بر اساس کلمه یونانی isos به معنای برابر است.

اغلب گفته می شود که ISO یک دوربین دیجیتال “حساسیت” سنسور است. اما این کاملا درست نیست. به طور دقیق، ISO تنظیم شاخص نوردهی (EI) است. با تغییر افزایش سیگنال سنسور قبل از تبدیل به دیجیتال دستکاری می شود. ایده این است که تا حد امکان با سرعت های فیلم قدیمی مطابقت داشته باشد.

مقدار پایه در اکثر دوربین ها معمولا 100 ISO است و بالاتر میرود. Nikon D850 اکنون از ISO 25600 (قابل ارتقا تا بیش از 102400) پشتیبانی می کند. اما این یک DSLR فول فریم بسیار گران قیمت است.

نحوه تنظیم ایزو

هرچه عدد ایزو کمتر باشد، کیفیت تصویر در صافی، کنتراست و نمایش رنگ بهتر است. بنابراین ایده خوبی است که آن را تا حد امکان پایین نگه دارید. اما اگر در نور کم کار می کنید، به ایزوی بالاتر نیاز دارید. شما باید روشنایی و کیفیت تصویر را متعادل کنید.

شما شروع به مشاهده نویز قابل توجهی در فراتر از ISO 6400 می کنید. بنابراین ممکن است بخواهید از دیافراگم بازتر یا سرعت شاتر بلندتر استفاده کنید. اما بستگی به دوربین شما دارد. دوربین های مدرن و فول فریم در ایزوهای بالا بسیار بهتر از مدل های قدیمی عمل می کنند.

مشکلات استفاده از ایزوی خودکار و راه حل ها

مردم اغلب از عکاسی در حالت دستی می ترسند. بنابراین استفاده از ISO خودکار راهی عالی برای اجازه دادن به دوربین در مورد گرفتن نوردهی مناسب است. اما مراقب باشید… زیاد به آن تکیه نکنید.

مشکل 

یکی از مشکلات ایزوی خودکار این است که فقط در یک “محدوده مربوطه” کار می کند.  اگر دیافراگم باریکتر یا سرعت شاتر بالاتر را انتخاب کنید، تصاویر شما بیش از حد نوردهی خواهند شد. اگر هوا تاریک شود و شما نگران نویز باشید، ممکن است همین اتفاق بیفتد. اگر در حال عکاسی کاملا باز هستید، تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که سرعت شاتر بیشتری را انتخاب کنید – اما اگر سوژه شما در حال حرکت باشد، این کار جواب نمی دهد.

راه حل

برخی از دوربین ها به شما اجازه می دهند حداکثر ایزو را تنظیم کنید، اما ما آن را توصیه نمی کنیم. حتی یک شات دارای نویز بهتر از شات نزدن است! بهترین راه حل این است که نوع شات را تغییر دهید. می‌توانید با کاهش سرعت شاتر، عکس‌های بیشتری بگیرید.

برای مثال، اگر می‌خواهید پرتره‌ای واضح با کمترین ایزوی ممکن داشته باشید، با سرعت شاتر سریع شروع کنید. سپس به سمت پایین حرکت کنید و در هر تنظیم عکس های بیشتری بگیرید. 

همانطور که سرعت شاتر شما کندتر می شود و نرخ شات شما کاهش می یابد، باید با سرعت های پایین تر و آهسته تر، عکس های پشت سر هم طولانی تر بگیرید.

نتیجه

امیدواریم همه چیز در مورد نحوه عکاسی در حالت دستی را پوشش دهد. می دانیم که می تواند کمی ترسناک باشد. اما استفاده از ISO خودکار نوردهی مناسب را تضمین می کند.

این بدان معناست که شما آزاد هستید که روی ترکیب بندی و تنظیمات مهم دوربین تمرکز کنید – دیافراگم و سرعت شاتر. و اگر تصاویر شما خیلی تاریک یا روشن می شوند، همیشه می توانید از جبران نوردهی استفاده کنید یا با حالت دستی کامل آزمایش کنید.

ممکن است مانند یک جهش به جای ناشناخته به نظر برسد. اما در مدت زمان کوتاهی با اطمینان در حالت دستی عکس می گیرید!

مطالب مرتبط: بهترین دوربین عکاسی برای مبتدیان
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *