کلیاتی درباره عکاسی ماکرو

عکاسی ، مانند هر هنر دیگری ، برای ایجاد یک نتیجه دلپذیر ، هم محتوی قانع کننده و هم تکنیک تخصصی می طلبد. این ابزار هنرمند برای انتقال دید هنری خود است.

طبیعت ، چشم انداز و حیات وحش برخی از چالش برانگیزترین زمینه های عکاسی هستند و عکاسی کلان با مجموعه ای منحصر به فرد از ملاحظات فنی همراه است. در این مقاله ما یکی از مهمترین آنها را مورد بحث قرار خواهم داد. 

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: تاثیر رینگ لایت در عکاسی پرتره

عکاسی ماکرو

برخی از بزرگترین چالش ها در عکاسی ماکرو ناشی از این واقعیت ساده است که ما از فاصله های بسیار نزدیک عکس می گیریم. بنابراین بزرگنمایی موضوع ما از اهمیت اولیه برخوردار می شود. توانایی بزرگنمایی یک لنز در مشخصات آن بیان شده است ، اما تعداد کمی از عکاسان معنی و مفاهیم این تعیین را درک می کنند.

برای درک مفهوم بزرگنمایی ، ارزش این را دارد که نگاه کوتاهی به نحوه ایجاد یک تصویر عکاسی بیندازید. هر نقطه در یک صحنه معین پرتوهای نور را منعکس می کند. عنصر جلوی لنز دوربین این اشعه ها را “ضبط” می کند و سپس آنها را بر روی سنسور تصویر متمرکز می کند و یک طرح صحنه را در محل سنسور ایجاد می کند.

بزرگنمایی – یا به عبارت دقیقتر ، نسبت بزرگنمایی – صرفاً رابطه بین اندازه طرح موضوعی (در فوکوس) روی سنسور تصویربرداری و اندازه سوژه در واقعیت است. در اینجا چند نمونه آورده شده است. فرض کنید ما در حال عکاسی از یک کودک کوچک با ارتفاع 1 متر هستیم. تصور کنید که ارتفاع طرح کودک روی سنسور 1 سانتی متر است. نسبت بزرگنمایی 1cm/100cm یا 1/100 است. بزرگنمایی معمولاً با استفاده از دو نقطه نشان داده می شود ، بنابراین ما آن را 1: 100 می نویسیم و آن را “یک تا صد” تلفظ می کنیم ، بدین معنی که کودک در زندگی واقعی 100 برابر بزرگتر از تصویر خود است که روی سنسور نشان داده شده است. به طور مشابه ، اگر سوژه یک مارمولک به طول 10 سانتی متر باشد و نمایش آن روی سنسور 2 سانتی متر طول داشته باشد ، نسبت بزرگنمایی 2 سانتی متر/10 سانتی متر یا 1: 5 است. این مارمولک در زندگی واقعی پنج برابر بزرگتر از نمایش آن روی سنسور است.

در مثالهای بالا مشاهده کردیم که از اندازه سنسور برای محاسبه بزرگنمایی می توان استفاده کرد ، اما میزان بزرگنمایی به خودی خود بستگی به فاصله کانونی و فاصله سوژه دارد (با این فرض که از لنز با هیچ گونه افزایش دهنده یا فیلتر بزرگنمایی استفاده نمی شود). اندازه سنسور بزرگنمایی را تغییر نمی دهد. با فاصله کانونی ثابت و فاصله سوژه ، برای مثال یک سنسور APS-C می تواند فریم را در مقایسه با سنسور فول فریم برش دهد و آن را بزرگ نکند. بزرگنمایی ، صرف نظر از اندازه سنسور (یا قالب فیلم) که استفاده می کنید ، یک ویژگی پیش بینی است. با یک سنسور فول فریم شما فقط می توانید از 35 میلی متر به عنوان عرض سنسور به جای 22 میلی متر محاسبه کنید ، اما سوژه نسبتاً بزرگتر می شود و تفاوت اندازه سنسور را لغو می کند.

اندازه سنسور بر ظاهر تصویر تأثیر می گذارد.

اگر سوژه در زندگی واقعی اندازه پیش نمایش آن باشد ، چه اتفاقی می افتد؟ اگر ما از مگس 1 سانتی متری عکاسی کنیم و نمایش آن روی سنسور نیز 1 سانتی متر باشد ، بزرگنمایی 1: 1 است. نسبت 1: 1 برای علاقه مندان به کلان معنای مهمی دارد. از نظر فنی ، عکاسی ماکرو به معنای عکاسی با نسبت بزرگنمایی حداقل 1: 1 است. بنابراین ، یک لنز ماکرو واقعی می تواند نسبت بزرگنمایی 1: 1 یا بیشتر را تولید کند.

در این مرحله ممکن است به طور واضح بپرسید که ویژگی یک لنز ماکرو چیست؟ مطمئناً می توانید هر لنز 50 میلی متری f/1.8 را بگیرید و فقط آن را به سوژه خود نزدیک کنید تا به بزرگنمایی 1: 1 برسید. اما مشکل این است که یک لنز معمولی نمی تواند در چنین فاصله های نزدیک فوکوس کند. بنابراین ، تعریف دقیق تری از لنزهای ماکرو تعریفی است که حداقل فاصله فوکوس آن به حدی کوتاه باشد که امکان عکاسی از یک سوژه متمرکز در بزرگنمایی 1: 1 را فراهم کند.

بگذارید از این فرصت استفاده کنیم و اشاره کنیم که بسیاری از سازندگان لنز از این اصطلاح بسیار آزاد استفاده می کنند و خوشبختانه روی انواع لنزهای زوم و پرابم که قادر به بزرگنمایی 1: 1 نیستند ، “ماکرو” می نویسند. این یک تاکتیک فروش است و به راحتی می توانید لنزهای ماکرو را پیدا کنید که فقط می توانند نسبت بزرگنمایی 1: 4 یا 1: 3 را تولید کنند. البته با چنین لنزهایی می توان نتایج فوق العاده ای را به دست آورد و اغلب می توان با استفاده از لوازم جانبی اختیاری به بزرگنمایی بالاتری در این لنزها دست یافت. هنگام خرید لنز ماکرو ، باید مشخصات دقیق بزرگنمایی را با دقت بررسی کنید. در بیشتر لنزهای ماکرو واقعی “ماکرو 1: 1” به طور برجسته بر روی بشکه نمایش داده می شود. که هرگونه ابهام را برطرف می کند.

باید اشاره کنیم که با یک لنز ماکرو معمولی ، بزرگنمایی 1: 1 تنها در نزدیکترین فاصله فوکوس قابل دستیابی است. استفاده از فاصله فوکوس بیشتر لزوماً به این معنی است که بزرگنمایی کمتر خواهد بود. در واقع ، برای فاصله کانونی ثابت ، بزرگنمایی با فاصله سوژه معکوس است. این رابطه خطی نیست ، یعنی اگر از فاصله تیراندازی 40 سانتی متری بزرگنمایی 1: 4 را بدست آورم ، لزوماً از فاصله 20 سانتی متری بزرگنمایی 1: 2 (دو برابر آن) نخواهم گرفت. با این حال ، نزدیک شدن همیشه منجر به بزرگنمایی بیشتر و بالعکس می شود ، بدین معنی که برای اهداف ما می توانیم اصطلاح بزرگنمایی و مجاورت را تا حدی به جای یکدیگر استفاده کنیم.

مطالب مرتبط:  راهنمای عکاسی طبیعت در زمستان