نورپردازی رامبراند در عکاسی

نورپردازی رامبراند چیست؟

نورپردازی رامبراند یکی از نمادین ترین روش های نورپردازی در عکاسی است. عکاسان پرتره چند تنظیم اصلی برای نورپردازی کلاسیک دارند.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: بهترین رینگ لایت برای کاشت مژه

شما می توانید بسیاری از آنها را در ابتدایی ترین شکل خود با یک منبع نوری واحد مانند SpeedLight ایجاد کنید. نوع نور مهم نیست اما باید منبع نوری باشد که بتوانید آن را کنترل کنید.

مدیریت نور طبیعی به عنوان منبع نور اصلی کار آسانی نیست. برخی از این تنظیمات شامل نور پروانه ای و نور حلقه ای است. نام اغلب براساس نوع یا شکل سایه ای که برروی صورت مدل ایجاد می کنند تعیین می شوند.

نورپردازی رامبراند نام خود را از رامبراند نقاش معروف هلندی گرفته است. رامبراند دوست داشت خودش را با این نوع نور نقاشی کند.

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید این تنظیمات روشنایی یک تنظیم نور تقسیم شده است. این یک مثلث نور زیر چشم مدل ایجاد می کند.

چرا از نورپردازی رامبراند استفاده می کنند؟

رامبراند یک نور دراماتیک است. این روش از نقاشی ها از تضادهای شدید بین نور و تاریکی استفاده می کنند.

اینها معمولا کنتراست های جسورانه ای هستند که روی کل ترکیب تاثیر می گذارند. همچنین احساس مرموزی به عکس می بخشند.

نحوه ایجاد تنظیمات نورپردازی رامبراند

برای تنظیمات رامبراند باید یک چیز را به خاطر بسپارید موقعیت چراغ ها نسبت به مدل. زاویه ای از آن عکاسی می کنید بر نتیجه کار تاثیر نمی گذارد.

به عنوان مثال نور پروانه ای همیشه بالاتر از مدل قرار می گیرد. طرح زیر موقعیت چراغ ها را با توجه به مدل نشان می دهد. این متداول ترین تنظیمات روشنایی است.

نور خود را در کجا قرار دهید؟

نور اصلی خود را با توجه به دماغه مدل خود به یک طرف و با زاویه بازتر از 45 درجه قرار دهید. چراغ خود را بالاتر از مدل و به سمت پایین کج کنید.

یک مثلث نور در زیر چشم مدل و روبرو با نور اصلی قابل مشاهده است. دقت کنید که مثلث نور بزرگتر از چشم مدل نباشد و همچنین نباید تا زیر بینی مدل امتداد داشته باشد.

مطالب مرتبط:  ریتم در عکاسی چیست؟