عکاسی پرتره با نور طبیعی

بسیاری از عکاسان استفاده از نور طبیعی را به عنوان سبک خود انتخاب می کنند ، تقریباً به عنوان نشان افتخار. نور طبیعی یک منبع شگفت انگیز است ، سهولت استفاده و نور ملایم را برای سوژه های شما فراهم می کند ، اما شما باید از آن به همان روشی که چراغ های استودیو استفاده می کنید استفاده کنید. شما باید نور و سایه ای ایجاد کنید که به احساسات عکس  شما افزوده شود. امیدواریم این نکات به شما در مسیر ایجاد پرتره های کلاسیک با نور طبیعی کمک کنند.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: مرکز خرید و فروش رینگ لایت در تهران

کیفیت نور و سایه ها

ابتدا نور ملایم پیدا کنید ، زیرا نور ملایم کنتراست کمتری دارد. از نور خورشید به عنوان نور اصلی خود خودداری کنید زیرا باعث ایجاد سایه های خشن می شود که برای پرتره های با کیفیت مطلوب نیست.

به عنوان مثال نور ملایم را می توان در زیر سایبان ها ، لبه درختان یا ساختمان ها و داخل درب ها یا پنجره ها مشاهده کرد. 

به دنبال سایه ها بگردید. آنها به همان اندازه مهم هستند. سایه ها نور را کم می کنند و شکل و حالت ایجاد می کنند.

پس زمینه مناسب را انتخاب کنید

بعد از اینکه مکان خود را پیدا کردید ، پس زمینه را بررسی کنید. حتی اگر مکان مناسب و سایه دار را پیدا کرده اید ، مطمئن شوید که پس زمینه با مناطق دارای نور خورشید خیلی تضاد نداشته باشد. اینها می توانند باعث حواس پرتی بصری شما شوند ، بنابراین پس زمینه های بدون برهم ریختگی را انتخاب کنید که دارای کنتراست کم و تاریک تر از چهره سوژه باشند. این کار باعث می شود چهره با سبک ترین شکل در برابر پس زمینه به جلو پیش برود.

جهت نور را پیدا کنید

هنگامی که کیفیت خوبی از نور پیدا کردید ، جهت آن را بررسی کنید. شما می خواهید نور تقریباً با 45 درجه بینی و از زاویه بالاتر به صورت سوژه برخورد کند. این ارتفاع باید به عنوان یک نقطه شروع اساسی در حدود 45 درجه باشد.

با نگاه کردن به چشم می توانید موقعیت نور را بررسی کنید. باید حدوداً در ساعت در هر دو چشم وجود داشته باشد. (این بستگی به صورت و ساختار حفره های چشم دارد). چشم های عمیق به یک منبع نور کمی پایین تر احتیاج دارند. همچنین باید توجه داشته باشید که سایه بینی در حدود 45 درجه باشد.

برای پایین آوردن چراغ های جلو باید با کج شدن بیشتر یا کمتر ، زاویه سر سوژه خود را تغییر دهید. حتی فاصله گرفتن سوژه از لبه یک برآمدگی نیز باعث کاهش زاویه نور می شود. این کارها در استودیویی است که می توانید چراغ ها را در آن حرکت دهید. نور طبیعی ثابت است و شما را مجبور می کند سوژه یا دوربین را حرکت دهید تا به نور خوبی برسید.

ژست های ساده

پرتره ها در اینجا سبک اصلی کلاسیک هستند که به دوربین نگاه می کنند. زاویه قرار دادن شانه ها با دوربین معمولاً قشنگ تر است ، باز هم 45 درجه یک نقطه شروع مفید است. متمایل شدن بدن و سر به سمت یکدیگر ، ارتباط عاطفی ایجاد می کند. به صورت ایستاده یا خمیده ، جدا شدن از یکدیگر را نشان می دهد.

همچنین چرخش بینی نسبت به دوربین ، به ویژه در بزرگسالان ، یک عمل خوب است. بینی هایی که مستقیماً به سمت دوربین قرار دارند در بسیاری از موارد پهن تر به نظر می رسند ، به ویژه اگر با نور تخت ترکیب شوند. در مورد بچه ها ، این امر صادق نیست و نور مناسب شکل بهتری ایجاد می کند.

بازوها و دست ها به سادگی باید قرار بگیرند تا جلب توجه نکنند. مواردی که باید از آنها اجتناب کنید باز بودن انگشتان است زیرا این امر می تواند پرتره را نامرتب نشان دهد. از آرنج هایی که در 90 درجه خم شده اند نیز باید خودداری شود. 

مطالب مرتبط:  چگونه وارد دنیای عکاسی شویم؟