عکاسی از نقاشی

ما به عنوان هنرمند ، وقت را برای تکمیل کار خود صرف می کنیم.
و سپس ، پس از ساعت ها کار بر روی یک نقاشی ، خسته و در یک مهلت مقرر ، ما اغلب از مهمترین قسمت فرآیند غافل می شویم:

عکس از نقاشی. خیلی از ما وقتی صحبت از مشخصات می شود کمی گم می شویم و قبل از ارسال آثار هنری به چند عکس شلخته بسنده می کنیم.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: خرید رینگ لایت بلاگری

از آنجا که هنرمندان موظف هستند آثار خود را به صورت دیجیتالی برای نمایشگاه ها ، کمک های مالی ، گفتگوها و صفحه مشخصات عمومی شما ارسال کنند ، عکاسی خوب اولین برداشت از هنر و حرفه ای بودن شما را ارائه می دهد.

ما اغلب هنرمندانی را می بینیم که آثار هنری باورنکردنی دارند ، اما تصاویری داریم که در محیط هایی با نور کم و شلخته ضبط می شوند و آثار هنری اصلی را تحریف می کنند.

دانستن اینکه چگونه می توانید به درستی از کار خود عکس بگیرید می تواند تفاوت بین پذیرفته شدن در یک نمایش یا جلب لطف مشتری یا مدیر گالری مهم باشد.

عکاسان هنری حرفه ای Ric Deliantoni و Al Parrish از پروژه های نقاشی ، صنایع دستی و نجاری برای خطوط و مجلات کتاب F + W Media’s عکاسی می کنند. ما در اینجا به شما راهنمایی می کنیم که چگونه گام به گام از نقاشی خود عکس بگیرید. 

1- نقاشی خود را آماده کنید

قبل از عکسبرداری ، تابلو را از قاب خارج کرده و هرگونه حصیری را بردارید تا از ایجاد سایه جلوگیری کند. هرگز از یک عکس زیر شیشه عکاسی نکنید.

2- نقاشی را روی دیوار قرار دهید

نقاشی خود را به یک دیوار خالی یا یک تخته چوب پنبه ای که روی دیوار نصب شده است آویزان کنید. برای ایمن سازی کار خود از نوار یا تخته های سر صاف (نه فشار) استفاده کنید. برای سهولت در موقعیت یابی هنر خود ، به خصوص اگر اندازه آن متفاوت باشد ، همانطور که در بالا نشان داده شده است ، روی دیوار یا تخته خود خطوطی بکشید و کار خود را در وسط قرار دهید. برای جلوگیری از خم شدن هنگام مشاهده منظره یاب دوربین ، هنر خود را در سطح چشم قرار دهید. راهنمای رنگ خود را در امتداد هنر بچسبانید یا سنجاق کنید.

یا تخته ای را روی سه پایه قرار دهید و هنر خود را به آن تکیه دهید. راهنمای رنگ خود را در امتداد هنر تکیه دهید. دوربین را کج کنید تا با شیب تخته کف مطابقت داشته باشد.

نکته: هر دو قطعه عمودی و افقی را در قسمت پایین آن قرار دهید تا نیازی به تغییر وضعیت دوربین برای پر کردن منظره یاب نباشد.

3- پنجره ها را مسدود و چراغهای خود را تنظیم کنید

برای عکسهای با نور یکنواخت ، دو نورافکن 500 وات خود را در دو طرف هنر قرار دهید همانطور که در بالا نشان داده شده است (B).

4- تنظیمات زیر را برای دوربین انتخاب کنید

در صورت نیاز به دستورالعمل های بیشتر ، با راهنمای خود مشورت کنید.

حالت رنگی: Adobe RGB (sRGB نیست)
اندازه تصویر: روی بزرگترین اندازه دوربین شما تنظیم شود
قالب تصویر: از RAW یا TIFF استفاده کنید. قالب JPEG بهتر است برای وب استفاده شود.
ISO (که مربوط به تنظیم سرعت فیلم در دوربین فیلم است): 100
تراز سفیدی: تراز سفیدی را متناسب با نوع لامپ هایی که در نورافکن خود استفاده می کنید تنظیم کنید. (همانطور که گفتیم ، ما لامپ های متعادل با نور 5000 K را توصیه می کنیم.)
کنترل نوردهی: حالت دستی
فلاش: حتماً فلاش نصب شده در دوربین را غیرفعال کنید.
دیافراگم و f-stop ها: دیافراگم دهانه ای است که نور از طریق آن به دوربین عبور می کند. دیافراگم با اعدادی مانند 1.4 ، 2 ، 2.8 ، 4 ، 5.6 ، 8 ، 11 ، 16 و 22 توصیف می شود. این اعداد f-stop نامیده می شوند و هر عدد نشان دهنده نصف یا دو برابر شدن دیافراگم است. توجه داشته باشید که اعداد f-stop با اندازه دیافراگم (C و D) رابطه عکس دارند. این بدان معنی است که برای افزایش میزان نور ورودی به دوربین ، یک عدد دیافراگم کوچکتر (C) را انتخاب می کنید. برای به حداکثر رساندن وضوح و کیفیت عکس های خود ، دیافراگم خود را در مرکز محدوده لنز تنظیم کنید. برای بیشتر لنزها ، تنظیمات f8 تنظیمات مناسبی خواهد بود ، اما اگر لنزهای سریعتری داشته باشید ، دیافراگم بازتر و تعداد f-stop کوچکتر تصاویر بهتری تولید می کند. سرعت شاتر: روش دیگر علاوه بر دیافراگم برای کنترل میزان ورود نور به دوربین ، دوربین سرعت شاتر؛ اگر از سه پایه استفاده می کنید ، این بهترین روش برای کنترل نور است. شاتر برای کسری از ثانیه باز می شود. سرعت شاتر معمولاً به صورت اعدادی مانند 8 ، 15 ، 30 ، 60 ، 125 ، 500 و 1000 بیان می شود. در این سیستم 60 به معنی یک شصتم ثانیه و 1000 به معنای یک هزارم ثانیه است. هرچه سرعت شاتر بیشتر باشد ، بهتر می توانید حرکت را مسدود کنید. اگر دوربین روی سه پایه نیست ، از سرعت شاتر زیر 60 استفاده نکنید ، در غیر اینصورت حرکت بدن شما باعث ایجاد عکسهای تار می شود. حتی با سه پایه ، زیر 30 نروید.

5. کابل ریموت را به دوربین وصل کنید 

 دوربین را به صورت محکم بر روی سه پایه سوار کرده و آن را جلوی آثار هنری قرار دهید. دوربین باید کاملاً با آثار هنری رو به رو شود و مستقیماً به طرف مرکز هنر باشد. چهره دوربین باید موازی با هنر باشد – نه به سمت بالا ، پایین یا به هر دو طرف متمایل باشد.

6- دوربین را به سوی هدف تنظیم کنید

کل سه پایه و دوربین را به اطراف حرکت دهید تا جایی که هنر و نوار رنگ بدون برش دادن تصویر (E) تا حد ممکن منظره یاب را پر کند. برای هنر عمودی ، اگر سه پایه شما این تنظیم را ایجاد می کند ، سر سه پایه را بچرخانید ، یا به راحتی هنر را به صورت عمودی به دیوار آویزان کنید تا بتواند قاب را پر کند.

برای اطمینان از اینکه آثار هنری در عکس تحریف نشده اند ، باید دید دوربین کاملاً عمود بر هنر باشد. اگر نقاشی شما به یک دیوار عمودی متصل است ، دوربین باید عمودی باشد. اگر آثار هنری به دیوار یا تخته سنگ تکیه داده است ، باید دوربین نیز کج شود (F). مطمئن شوید که لبه های نقاشی کاملاً منظره یاب مربع هستند ، کاری که می تواند ناامیدکننده باشد ، اما درست کردن آن بسیار حیاتی است. در غیر این صورت ، هنر شما به جای مستطیل ، مانند ذوزنقه در عکس به نظر می رسد – مشکلی به نام اختلاف منظر. هنگامی که سه پایه خود را در جای مناسب قرار دادید ، ممکن است بخواهید با استفاده از نوار نقاب ، موقعیت پاها را روی زمین مشخص کنید.

7- نورافکن ها را تنظیم کنید

فاصله دوربین تا اثر هنری را تخمین بزنید ، سپس یک نورافکن را دو برابر آن فاصله در سمت چپ اثر هنری و دیگری را در همان فاصله سمت راست قرار دهید. آنها را در زاویه 45 درجه نسبت به هنر هدف قرار دهید. چراغ ها باید به اندازه دوربین شما باشند. اگر خیلی جلوتر باشند ، نور ممکن است به لنز دوربین برخورد کند و باعث شعله ور شدن ، مه زدگی یا محجبه شدن تصویر شود.

8- روشنایی را بررسی کنید

نورافکن ها را روشن کنید و چراغ های اتاق را خاموش کنید. نور اضافی تعادل رنگ تصاویر شما را برهم خواهد زد. سیلها را در صورت لزوم تنظیم کنید (هنگام لمس بازتابنده ها دستکش سنگین بپوشید ؛ خیلی گرم می شوند) تا زمانی که نور روی هنر به طور مساوی توزیع شود (G). به دنبال نقاط داغ باشید ، مکانهایی که از بقیه روشن تر باشند.

به منظره یاب دوربین نگاه کنید. اگر بعد از اینکه این دستورالعمل را دنبال کردید ، درخشش شدیدی در هنر وجود دارد ، با دقت سعی کنید زاویه چراغ ها را از 45 درجه به 35 درجه کاهش دهید. سپس ببینید آیا تابش خیره کننده از بین رفته است. در صورت نیاز می توانید زاویه را کاهش دهید ، اما آن را کمتر از 15 درجه نکنید. همیشه از بین بردن همه تابش خیره کننده مطلوب نیست ، به خصوص اگر کار دارای ضربات قلم موی سنگین یا بافت دیگری باشد.

9- نور را اندازه گیری کنید

10 دقیقه پس از روشن شدن چراغ های خود را بگذارید تا لامپ ها کاملاً گرم شوند. سپس قرائت کنتور را به شرح زیر انجام دهید:
استفاده از نور سنج تصادفی: نور سنج را روی f8 تنظیم کنید. برای کارهای هنری 12 × 16 یا کوچکتر ، نورسنج را در مرکز آثار هنری نگه دارید. اگر این هنر بزرگتر از 6 12 12 است ، در هر چهار گوشه و مرکز قرائت کنید و نتایج را به طور متوسط ​​انجام دهید. خواندن ها را انجام دهید ، به سرعت شاتر توصیه شده توجه داشته باشید و سرعت شاتر دوربین خود را بر این اساس تنظیم کنید.
استفاده از متر داخلی دوربین: یک کارت خاکستری در مقابل هنر خود قرار دهید. با تنظیم دستی قرار گرفتن در معرض دوربین ، دوربین را از سه پایه بردارید ، منظره یاب را نگاه کنید و به کارت خاکستری نزدیک شوید تا زمانی که کارت منظره یاب را پر کند. اطمینان حاصل کنید که بدن شما مانع از تابش نور روی کارت نمی شود. خواندن کنتور را انجام دهید (در بسیاری از دوربین ها این کار را با فشردن نیمه تمام دکمه شاتر انجام می دهید). سرعت شاتر مشخص شده توسط متر را تنظیم کنید و سپس دوربین را به سه پایه برگردانید.

10- اولین عکس خود را در دیافراگم F8 بگیرید

اطمینان حاصل کنید که این هنر هنوز در منظره یاب تراز شده است. روی سوژه تمرکز کنید و رها کردن کابل را فشار دهید.

11. با دو نوردهی دیگر عکس خود را ببندید تا اطمینان حاصل کنید که حداقل یک عکس خوب خواهید گرفت. این کار را با تغییر دیافراگم به f5.6 انجام دهید. دیافراگم را فقط تغییر دهید. سرعت شاتر یا هر چیز دیگری را تغییر ندهید. تراز بندی و تمرکز را دوباره بررسی کنید. سپس شلیک کنید. اکنون دیافراگم – هیچ چیز دیگری – را به f11 تغییر دهید. تراز بندی و تمرکز را دوباره بررسی کنید. سپس شلیک کنید. اکنون نسخه های روشن ، میانی و تاریک تصویر را ثبت کرده اید و احتمال اینکه حداقل یکی از آنها نوردهی خوبی داشته باشد را بهبود می بخشد.

مطالب مرتبط:  عکاسی لانگ اکسپوژر با دوربین کامپکت