تکنیک های ساده برای گرفتن عکس های واضح

یکی از مواردی که عکاسی را خسته کننده می کند، تاری در تصاویر است. عکس های واضح بسیار جذاب تر از تصاویر تار هستند. زمانی که از یک لحظه خاص عکس می گیرید و تصاویر نرم/تار یا از فوکوس خارج می شوند بسیار ناامید کننده است. بنابراین، در این مقاله، تکنیک‌هایی را که استفاده می‌کنیم بررسی می‌کنیم تا مطمئن شویم که تصاویر همیشه واضح هستند.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: مفهوم CRI و کاربرد آن در رینگ لایت

بیایید با دلایلی شروع کنیم که چرا یک تصویر ممکن است تار شود:

1. سرعت شاتر طولانی می تواند لرزش دوربین را ثبت کند که باعث ایجاد یک تصویر تار می شود.
2. سوژه شما ممکن است در حال حرکت باشد و باعث تاری حرکت شود که با سرعت شاتر طولانی بدتر می شود.
3. گرفتن فوکوس ضعیف منجر به یک تصویر تار می شود.
4. ممکن است لنز بدی داشته باشید یا لنزی داشته باشید که قادر به تولید عکس های واضح نباشد.
5. ISO شما می تواند روی یک عدد بسیار بالا تنظیم شود که منجر به نویز زیاد و از دست دادن جزئیات می شود.
برای حل این مشکلات، باید همه آنها را به طور همزمان حل کنید، که به دستیابی به وضوح مطلوب کمک می کند. چند دلیل دیگر برای تار شدن عکس ها نیز وجود دارد که در زیر به آنها خواهم پرداخت.

نحوه گرفتن عکس های شارپ

1- ایزوی مناسب را تنظیم کنید

با تنظیم دوربین خود روی کمترین مقدار «پایه» ISO شروع کنید. به یاد داشته باشید که ISO پایه دوربین با بالاترین کیفیت تصاویر را با حداکثر وضوح و بالاترین کیفیت تولید می کند. هر چه ISO (حساسیت سنسور) بالاتر باشد، نویز بیشتری در تصویر خواهید دید.

2- از قانون نگه داشتن دست استفاده کنید

اگر لنز زومی دارید که از 100 میلی‌متر فراتر می‌رود، توصیه می‌کنیم از «قانون نگه‌داشتن دست» استفاده کنید، که بیان می‌کند سرعت شاتر باید معادل فاصله کانونی تنظیم‌شده روی لنز یا سریع‌تر باشد. به عنوان مثال، اگر لنز خود را 125 میلی متر زوم کرده اید، سرعت شاتر شما باید حداقل 1/125 ثانیه باشد.

به خاطر داشته باشید که این قانون برای فیلم‌های 35 میلی‌متری و دوربین‌های دیجیتال اعمال می‌شود، بنابراین اگر یک دوربین DSLR سطح پایه یا دوربین بدون آینه با ضریب برش (و نه فول فریم) دارید، باید حساب را بر این اساس انجام دهید. برای دوربین های نیکون با ضریب برش 1.5 برابر، فقط نتیجه را در 1.5 ضرب کنید، در حالی که برای دوربین های کانن، در 1.6 ضرب کنید. اگر لنز زوم 18-135 میلی‌متری (برای سنسورهای Nikon DX) دارید، «حداقل سرعت شاتر» را روی طولانی‌ترین محدوده کانونی لنز (135 میلی‌متر)، که 1/200 ثانیه است، تنظیم کنید. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

  • 50mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/75 (50mm x 1.5)
  • 100mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/150 (100mm x 1.5)
  • 150mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/225 (150mm x 1.5)
  • 200mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/300 (200mm x 1.5)
  • 300mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/450 (300mm x 1.5)

به یاد داشته باشید که این فقط بر تاری ناشی از لرزش دوربین تأثیر می گذارد.

3- حالت دوربین خود را هوشمندانه انتخاب کنید

بیشتر عکاسان وقتی در نور کم عکس می‌گیرند، 99 درصد مواقع، در حالت اولویت دیافراگم عکاسی می‌کنند و دیافراگم را روی بازترین حالت لنزم تنظیم می‌کنند – حداکثر دیافراگم، AKA کوچکترین عدد f. این معمولاً بسته به لنز در محدوده f/1.4 تا f/5.6 است. دوربین به‌طور خودکار صحنه را اندازه‌گیری می‌کند و حدس می‌زند که سرعت شاتر چقدر باید باشد تا تصویر به درستی در معرض دید قرار گیرد. شما به راحتی می توانید حدس دوربین را با جبران نوردهی تنظیم کنید. بنابراین، دوربین خود را روی حالت اولویت دیافراگم قرار دهید و دیافراگم را روی کمترین عدد f تنظیم کنید.

اندازه گیری خود را روی “Matrix” در Nikon یا “Evaluative” در Canon تنظیم کنید تا کل صحنه برای تخمین سرعت شاتر صحیح ارزیابی شود.

4- یک سرعت شاتر به اندازه کافی سریع انتخاب کنید

بعد از اینکه دوربین خود را روی اولویت دیافراگم تنظیم کردید و حالت نورسنجی مناسب را انتخاب کردید، آن را به سمت سوژه ای که می خواهید عکس بگیرید بگیرید و شاتر را تا نیمه فشار دهید. انجام این کار باید سرعت شاتر را در پایین منظره یاب به شما نشان دهد.

اگر سرعت شاتر 1/100 یا سریع‌تر را نشان می‌دهد، باید آماده باشید، مگر اینکه چیزی در عکس شما به سرعت در حال حرکت باشد (یا اگر از یک لنز طولانی تله استفاده می‌کنید، قانون نگه‌داشتن دست را به خاطر بسپارید). یک یا دو عکس بگیرید و ببینید آیا در تصویر خود تار می شوید یا خیر. اگر چیزی در عکس شما تار است – کل تصویر، یا فقط یک سوژه با حرکت سریع – از سرعت شاتر سریعتر مانند 1/200 یا 1/500 ثانیه استفاده کنید.

از طرف دیگر، اگر سرعت شاتر کمتر از 1/100 باشد، ممکن است به این معنی باشد که شما نور کافی ندارید. اگر در داخل خانه هستید، باز کردن پنجره ها برای ورود مقداری نور یا روشن کردن چراغ ها به افزایش سرعت شاتر کمک می کند. هنوز هم می توان عکس های شارپ را سریعتر از 1/100 ثانیه ثبت کرد، اما هر چه سرعت شاتر شما بیشتر باشد، این کار دشوارتر می شود.

5- از ایزوی بالا در محیط های تاریک استفاده کنید

اگر همچنان تصاویر تار دریافت می کنید، سعی کنید دوربین را بدون تکان دادن زیاد ثابت نگه دارید و عکس دیگری بگیرید. اگر این کار کمکی نکرد، سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای گرفتن عکس های واضح تنظیم کنید و در عوض ISO خود را افزایش دهید. می توانید این کار را از طریق ایزو خودکار (در قسمت بعدی توضیح داده شده) یا افزایش دستی ISO انجام دهید. در محیط های تاریک، استفاده از ایزوی بسیار بالا برای دستیابی به سرعت شاتر به اندازه کافی غیرعادی نیست. اگرچه این کار نویز بیشتری به عکس اضافه می‌کند، اما معمولاً بهتر از گرفتن یک تصویر تار است.

6- Auto ISO را فعال کنید

امروزه بسیاری از دوربین ها دارای ویژگی «ایزو خودکار» هستند که برای گرفتن عکس های واضح بسیار مفید است. بنابراین، آن را روی «روشن» قرار دهید. حداکثر حساسیت خود را روی ISO 1600 تنظیم کنید.

اگر گزینه انتخاب حداقل سرعت شاتر را دارید، آن را روی “Auto” نیز تنظیم کنید، که به طور خودکار قانون نگه داشتن دست را اعمال می کند! اگر این گزینه را ندارید، «حداقل سرعت شاتر» را روی 1/100 ثانیه تنظیم کنید.

این یک ویژگی مفید است زیرا، اگر مقدار نور ورودی به لنز کاهش یابد و سرعت شاتر کمتر از 1/100 ثانیه شود، دوربین به طور خودکار ISO را افزایش می دهد تا سرعت شاتر را بالای 1/100 ثانیه یا بالاتر از قانون نگه داشتن دست

اگر دست‌هایتان لرزان است، توصیه می‌کنم «حداقل سرعت شاتر» را به چیزی شبیه به 1/200-1/250 برسانید. یا اگر گزینه حداقل سرعت شاتر «خودکار» را دارید، آن را به سمت «سریع‌تر» اولویت‌بندی کنید تا مطمئن باشید. همچنین مقاله جداگانه ما را در مورد نحوه ثابت نگه داشتن دوربین تا حد امکان مشاهده کنید.

برخی از دوربین ها دارای ویژگی ISO خودکار نیستند. در این صورت، برای انجام همین کار، باید ISO را به صورت دستی تنظیم کنید. فقط ISO خود را در محیط های تاریک تر افزایش دهید تا سرعت شاتر خود را در سطح معقولی نگه دارید. من توصیه نمی کنم ISO را بالاتر از ISO 1600 یا شاید ISO 3200 افزایش دهید. چرا که نه؟ خیلی ساده، هر چیزی بالاتر از آن در دوربین‌های DSLR سطح پایه، نویز زیادی تولید می‌کند که تأثیر منفی بر کیفیت کلی تصویر دارد. در دوربین های DSLR نسل قدیمی مانند Nikon D90/D200/D3000/D5000، ممکن است بخواهید حداکثر ISO را روی 800 نگه دارید.

7- دوربین خود را ثابت نگه دارید

در حالی که دوربین خود را به دست می گیرید، بین سرعت شاتر دوربین و تصاویر تار ارتباط مستقیمی وجود دارد. هرچه سرعت شاتر بیشتر باشد (مخصوصاً کمتر از 1/100 ثانیه)، شانس تصاویر محوتر بیشتر می شود. چرا؟ زیرا هنگام در دست گرفتن دوربین، عواملی مانند حالت ایستادن، تنفس، تکنیک نگه داشتن دوربین، همگی نقش مهمی در تثبیت دوربین و تولید تصاویر بدون لرزش دارند.

به این فکر کنید که تفنگ را روی دست خود گرفته اید. شما نمی خواهید در حین شلیک به اطراف حرکت کنید – باید تا حد امکان ثابت و پایدار بایستید، بدنه را محکم به شانه بکشید، بازدم کنید و سپس شلیک کنید. همین تکنیک برای عکاسی شما عالی عمل می کند، به خصوص زمانی که باید با سرعت شاتر پایین دست و پنجه نرم کنید.

8- با دقت روی سوژه خود فوکوس کنید

یاد بگیرید که چگونه به درستی فوکوس کنید. این مورد بسیار مهم است، زیرا فوکوس دوربین شما مستقیماً بر وضوح تصویر تأثیر می گذارد. اولین چیزی که باید یاد بگیرید این است که چگونه بین لرزش/تار شدن دوربین و مشکل فوکوس تفاوت قائل شوید.

اگر سوژه در تصویر شما تار است، اما چیزی نزدیکتر به دوربین یا دورتر کاملاً در فوکوس و شارپ است، به احتمال زیاد مشکل فوکوس است. اگر کل تصویر تار است و هیچ چیز واضح نیست، به طور کلی به دلیل استفاده بیش از حد طولانی از سرعت شاتر دستی است. و در نهایت، اگر یک شی با حرکت سریع در عکس شما در جهت حرکت تار/خطوط باشد، سرعت شاتر شما به اندازه کافی سریع نیست که حرکت سوژه را حذف کند. این مشکل فوکوس نیست؛ از سرعت شاتر بالاتر استفاده کنید.

9- لرزشگیر لنز را روشن کنید

مطمئن شوید که لرزشگیر (VR در نیکون) و (IS در Canon) روی لنز شما روی «روشن» تنظیم شده است، اگر آن را دارید. بسیاری از لنزهای زوم مصرفی نوعی فناوری ضد لرزش/کاهش لرزش در خود دارند که به فرد امکان می دهد با سرعت شاتر پایین تر عکس بگیرید و همچنان تصاویر واضحی دریافت کنید. اگر یکی از آن لنزها را دارید، ادامه دهید و سعی کنید سرعت شاتر خود را به مقدار کمتری کاهش دهید. حتی می‌توانید «حداقل سرعت شاتر» را در تنظیمات ISO خودکار خود به چیزی در حدود 1/50 ثانیه کاهش دهید و همچنان تصاویر واضحی دریافت کنید.

10- از عمق میدان به صورت استراتژیک استفاده کنید

هنگام عکاسی از افراد یا حیوانات، همیشه روی نزدیک ترین چشم به خود فوکوس کنید. این بسیار مهم است، به خصوص زمانی که با دیافراگم های بزرگ بین f/1.4 و f/2.8 سروکار دارید، زیرا عمق میدان شما بسیار کم خواهد بود. تا زمانی که چشم سوژه شارپ باشد، به احتمال زیاد تصویر قابل قبول خواهد بود.

مطالب مرتبط: تجهیزات ضروری برای استفاده از پهپاد
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *