فاصله هایپر فوکال در عکاسی

فاصله هایپرفوکال می تواند موضوعی گیج کننده باشد ، هم برای عکاسان مبتدی و هم برای عکاسان خبره. با این حال ، اگر می خواهید واضح ترین تصاویر ممکن ، به ویژه عکس های منظره را بگیرید ، بسیار ارزشمند است. در این مقاله ، ما فاصله هایپرفوکال را توضیح می دهم و چندین روش برای گرفتن واضح ترین عکس های ممکن با حداکثر عمق میدان ارائه می دهیم.

جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: اثر رینگ لایت در عکاسی و فیلمبرداری

فاصله هایپرفوکال چیست؟

فاصله هایپرفوکال ، در ساده ترین حالت ، فاصله فوکوس است که به عکس های شما بیشترین عمق میدان را می دهد. به عنوان مثال ، منظره ای را در نظر بگیرید که می خواهید همه چیز – پیش زمینه و پس زمینه – واضح به نظر برسد. اگر روی پیش زمینه فوکوس کنید ، پس زمینه در تصویر تار به نظر می رسد. و اگر روی پس زمینه فوکوس کنید ، پیش زمینه از فوکوس خارج می شود. شما در یک نقطه خاص بین پیش زمینه و پس زمینه فوکوس می کنید ، که باعث می شود عناصر پیش زمینه و پس زمینه صحنه کاملاً واضح باشند. به این نقطه فوکوس فاصله هایپرفوکال گفته می شود.

در دنیای نوری ، فاصله هایپرفوکال کمی ظریف تر است. با یک تعریف فنی ، نزدیکترین فاصله کانونی است که اجازه می دهد اجسام در بی نهایت وضوح قابل قبولی داشته باشند. 

در یک تفسیر ، فاصله هایپرفوکال لنز شما با دیافراگم متفاوت خواهد بود. چرا؟ به این فکر کنید – اگر دیافراگم شما مانند f / 2 گسترده باشد ، باید فاصله زیادی را فوکوس کنید تا اجسام در بی نهایت در فوکوس ظاهر شوند. با این حال ، در یک دیافراگم کوچک f / 11 یا f / 16 ، اشیا دور همچنان واضح خواهند بود حتی اگر لنز شما فوکوس بیشتری داشته باشد. بنابراین ، در این حالت ، با استفاده از دیافراگم های کوچکتر ، فاصله هایپرفوکال به لنز شما نزدیکتر می شود.

فاصله کانونی شما نیز تأثیر زیادی در فاصله هایپرفوکال دارد. وقتی زوم می کنید ، فاصله هایپرفوکال بیشتر می شود. برای یک لنز 20 میلی متری ، ممکن است لازم باشد فقط تا فاصله چند فوت از لنز خود فوکوس کنید تا افق دید (پس زمینه دور در بی نهایت) به طور قابل قبولی واضح باشد. از طرف دیگر ، برای یک لنز 200 میلی متری ، فاصله بیش هایپرفوکال شما ممکن است صدها فوت فاصله داشته باشد.

توجه به این نکته مهم است که اگر در فاصله هایپرفوکال فوکوس کنید ، عکس شما تا بی نهایت واضح خواهد بود. بنابراین ، اگر فاصله هایپرفوکال شما برای یک دیافراگم مشخص و فاصله کانونی ده فوت باشد ، همه چیز از پنج فوت تا آخر واضح به نظر می رسد.

چه موقع از فاصله هایپرفوکال استفاده می کنیم؟

همه عکس ها نیازی به فوکوس لنز در فاصله هایپرفوکال آن ندارند. به عنوان مثال ، یک منظره از یک کوه دور را در نظر بگیرید. اگر در بالای چشم انداز ایستاده اید و هیچ شیئی در پیش زمینه شما وجود ندارد ، امتحان کردن محاسبه فاصله هایپرفوکال، بیهوده است ، زیرا نزدیکترین جسم شما در بی نهایت است. فقط روی کوههای دور فوکوس کنید! دیافراگم شما نیز چندان مهم نیست، زیرا نزدیکترین جسم بسیار دور است. 

به همین ترتیب ، اگر اجسامی بیش از حد نزدیک به لنز خود داشته باشید ، حتی فاصله هایپرفوکال نیز به کمک شما نخواهد آمد. بعنوان مثال ، غیرممکن است که یک جسم دور همزمان با شیئی که فقط چند اینچ از لنز شما فاصله دارد واضح باشند. درعوض ، دو گزینه پیش رو دارید: می توانید از فوکوس استکینگ استفاده کنید (گرفتن چندین عکس در فواصل مختلف فوکوس ، سپس ترکیب آنها با هم در مرحله پردازش پس از پردازش) ، یا می توانید دوربین خود را از نزدیکترین جسم دورتر کنید. مورد دوم اغلب ترجیح داده می شود ، زیرا فوکوس استکینگ یک روش ساده نیست و اشکالات و محدودیت های خاص خود را دارد.

مطالب مرتبط:  مزیت های فوکوس دستی