عکاسی سه بعدی

عکاسی سه بعدی اختراع جدیدی نیست. عکاسان خیلی زود فهمیدند که با دو لنز می توان تصاویر فوق واقعی ایجاد کرد. به دلیل طبیعت استریواسکوپیک که در سیستم بینایی ما وجود دارد ما جهان را به صورت سه بعدی می بینیم. این خاصیت ناشی از این است که ما دارای دو چشم هستیم و اگر دارای یک چشم بودیم نمی توانستیم مفهوم سه بعدی را درک کنیم.

در این مقاله مختصری در مورد عکاسی سه بعدی و نحوه انجام آن توضیح خواهیم داد.

عکاسی سه بعدی چیست؟

با گرفتن و نمایش دو عکس افست می توانیم عکاسی سه بعدی ایجاد کنیم. این یک اصل بنام Stereo psis را دنبال می کند جایی که ما تغییر در عمق چشم انداز را تجربه می کنیم.

تصاویر نیازی به تغییر ندارند و چشمان ما آنها را از فاصله های مختلف می بیند. با استفاده از عینکهای سه بعدی موضوع تا حدودی تغییر می کند و باعث ایجاد عمق در یک تصویر دوبعدی می شود.

عکاسی و به ویژه فیلمبرداری سه بعدی طی دهه اخیر بسیار رایج شده است. در دهه 1950 هنگامی که دوربین استریو رئالیست منتشر شد تحول عظیمی رخ داد. حتی قبل از این در سال 1839 این تکنیک را برای استریوسکوپی به کار بردند.

کاربران با مشاهده یک استریوگرام – دو تصویری که توسط هرچشم مشاهده می شوند و ترکیب این دو توسط مغز برداشتی از عمق را پیدا می کنند.

عکاسی سه بعدی به دلیل سادگی در انجام آن در حال گسترش است. حتی تلفن های هوشمند نیز می توانند تصاویر سه بعدی ایجاد کنند.

چشمان ما به طور طبیعی جهان را سه بعدی می بینند زیرا هر کدام از چشمان ما از هر صحنه دید متفاوتی به ما می دهند. ولی بیشتر دوربین های عکاسی از یک لنز استفاده می کنند به این معنی که آنها یک صحنه دوبعدی تخت را ثبت می کنند.

یک تصویر سه بعدی با گرفتن دو عکس از یک صحنه ایجاد می شود که عکس دوم نسبت به عکس اول کمی جابجا می شود. همین تفاوت جزئی مغز شما را فریب می دهد و شما فکر می کنید که یک تصویر سه بعدی را تماشا می کنید در حالی که شما به یک تصویر دوبعدی تخت نگاه می کنید.

چگونه می توان یک تصویر سه بعدی در فیس بوک ایجاد کرد؟

ایجاد تصاویر سه بعدی برای فیس بوک می تواند پیچیده باشد. اگر از یک تلفن هوشمند استفاده می کنید که قابلیت ثبت تصاویر سه بعدی را دارد امکان ارسال آنها در فیس بوک امکان پذیر است.

برای ایجاد عکس سه بعدی به صورت آنالوگ باید از دوربین استریو استفاده کرد. در این دوربین ها نگاتیو دو دیدگاه متفاوت از یک صحنه را نشان می دهد. در عکاسی دیجیتال هم می توانید یک کپی از یک صحنه ولی با کمی تفاوت ایجاد کنید. عکاسی سه بعدی از یک سوژه ثابت بسیار آسان است ولی برای عکاسی سه بعدی از یک سوژه متحرک شما به 2 دوربین عکاسی نیاز دارید.

روش تاب دادن

این یکی از روشهای ساده است که با استفاده دوربین عکاسی می توانید آن را انجام دهید. ابتدا وزن خود را روی پای چپ بیندازید و یک عکس بگیرید. سپس وزن خود را روی پای راست بیندارزید و یک عکس دیگر بگیرید. حال می توانید این دو عکس را در فتوشاپ با هم ترکیب کرده و به یک عکس سه بعدی برسید.

حرکت سه پایه

اگر در استودیو کار می کنید با استفاده از سه پایه می توانید عکسهای سه بعدی زیبایی را ثبت کنید. ابتدا سوژه خود را در مرکز قاب قرار داده و یک عکس بگیرید. سپس سه پایه را به اندازه 2 الی 2.5 اینچ به موازات سوژه حرکت دهید (این همان فاصله بین دو مردمک چشم یک انسان است) و یک عکس دیگر با همان شرایط بگیرید و در نهایت این دو عکس را با هم ترکیب کنید.

نکاتی در خصوص عکاسی سه بعدی

همیشه سوژه ها را در مرکز قاب نگه دارید. زیرا این کار به شما امکان می دهد که بتوانید کمی به راست و کمی به چپ حرکت کنید.

از دیوارها دوری کنید زیرا دیوارها باعث می شوند که شما نتوانید تصاویر سه بعدی را ثبت کنید و در واقع یک بعد را از دست می دهید.

همیشه بیش از آنچه که نیاز دارید عکس بگیرید زیرا ممکن است برای دستیابی به نتایج مطلوب به تعداد زیادی عکس نیاز داشته باشید.

هنگام عکاسی تنظیمات دوربین را تغییر ندهید چون باید دو عکس با شرایط نوری یکسان داشته باشید و سعی کنید از فاصله نزدیک عکاسی کنید. هرچه سوژه ها نزدیک باشند در تصویر نهایی تفاوت کمتری بین دو عکس وجود خواهد داشت.

از فاصله بین مردمک های چشمان خود به عنوان مرجع استفاده کنید و سعی کنید همیشه از چپ به راست حرکت کنید.

مطالب مرتبط: تکنیک زوم انفجاری