روش رسیدن به بهترین کیفیت عکس
عکاسی پیوند کامل علم و هنر است. برخی از عکاسان از جنبه فنی لذت می برند. برای دیگران ، همه چیز در مورد خلاقیت و زیبایی شناسی است.
هر دو مهم هستند شما می توانید تمام سبک های جهان را داشته باشید ، اما اگر جنبه فنی آن پایین باشد ، می تواند شما را عقب نگه دارد.
برای تهیه عکس های با کیفیت بالا ، باید نحوه کار با نور و دوربین خود را بشناسید.
در اینجا چند روش برای گرفتن عکس با کیفیت بالا آورده شده است.
جهت مشاهده مطلب روی آن کلیک کنید: بهترین رینگ لایت برای آموزش آنلاین
برای عکس های با کیفیت به صورت خام فیلم برداری کنید
شما قبلاً این مورد را یک میلیون بار شنیده اید ، اما برای تصاویر با کیفیت بالا ، باید با RAW عکس بگیرید.
این بدان معنا نیست که فایل های JPEG جای خود را ندارند و شما هرگز نباید در JPG عکس بگیرید. شما ممکن است مانند یک عکاس عروسی یک تیرانداز با حجم بالا باشید. برای شما گاهی اوقات عکاسی با JPG منطقی است. فایل ها فضای بسیار کمتری بر روی کارت SD شما اشغال می کنند و فایل های JPEG در حال حاضر پردازش شده اند.
نقطه ضعف JPG این است که شما محدود به میزان روتوش می توانید انجام دهید. هر بار که یک فایل JPEG را روتوش می کنید ، اطلاعات خود را از دست می دهید. چند ویرایش می تواند منجر به تصویری با کیفیت بسیار ضعیف شود. فایل های RAW اکثر اطلاعات دوربین را مانند وضوح و کنتراست حفظ می کنند. این کار را بدون پردازش و فشرده سازی انجام می دهد.
با این کار می توانید کنترل بیشتری روی ظاهر تصویر خود داشته باشید. این به شما امکان می دهد تعادل رنگ سفید را پس از پردازش تصحیح کنید.
شما می توانید فایل را تا آنجا که دوست دارید روتوش کنید بدون اینکه بر کیفیت آن تأثیر بگذارد. و می توانید پس از صادرات آن را به JPEG یا یک نوع فایل دیگر تبدیل کنید.
یک فایل RAW 68 میلیارد رنگ بیشتر از یک فایل JPEG دارد. روشنایی بیشتر و محدوده دینامیکی بالاتری را ارائه می دهد.
JPEG یک فرمت فایل مناسب است که به راحتی باز و به اشتراک گذاشته می شود. اما یک فایل RAW عکس هایی با کیفیت بسیار بهتر به شما می دهد.
نور خود را درک کنید
نور پایه و اساس عکاسی است. به هر حال ، از آن به عنوان “نقاشی با نور” یاد می شود. بدون آن ، عکس وجود نخواهد داشت.
اما بسیاری از عکاسان جدید توجه کافی به آن ندارند.
توانایی “خواندن” نور و تنظیم دوربین برای گرفتن نوردهی خوب بسیار مهم است.
شما باید بدانید چگونه میزان صحیح نور را به دوربین خود وارد کنید. و همچنین باید درک کنید که جهت نور چگونه بر نتیجه نهایی شما تأثیر می گذارد.
نور اتفاق افتاده و نور منعکس شده و همچنین اصول اولیه فیزیک مانند قانون مربع معکوس را مطالعه کنید. این به شما کمک می کند پیش بینی کنید که هنگام عکاسی چراغ چگونه سقوط می کند.
هرچه بیشتر نحوه رفتار نور را درک کنید ، کیفیت تصاویر بهتری خواهید داشت.
مثلث نوردهی را درک کنید
مثلث نوردهی ترکیبی از دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO است که به شما نوردهی می دهد. شما باید هر سه را متعادل کنید.
وقتی یکی از تنظیمات را تغییر می دهید ، تنظیمات دیگر را تحت تأثیر قرار می دهد. درک مثلث نوردهی برای عکاسی اساسی است.
ISO به میزان حساسیت دوربین به نور ورودی مربوط می شود. هرچه عدد ISO پایین تر باشد ، به نور بیشتری برای دستیابی به نوردهی خوب نیاز دارید. به عنوان مثال ، ISO 100 بهتر است با چراغ های استودیو یا آفتاب روشن استفاده شود. ISO پایین تر همچنین باعث می شود تصویر شما “دانه” یا “نویز” کمتری داشته باشد.
سرعت شاتر به مدت زمان باز ماندن شاتر در دوربین شما اشاره دارد. بنابراین ، چقدر طول می کشد تا نور به دوربین وارد شود.
دیافراگم میزان نور مجاز به دوربین را کنترل می کند. ما دیافراگم را در f-stop اندازه گیری می کنیم.
ممکن است گیج کننده باشد زیرا یک دیافراگم بزرگ با یک عدد کوچک f-stop نشان داده می شود. به عنوان مثال ، f/2 یک دیافراگم بزرگ یا “گسترده” در نظر گرفته می شود ، زیرا نور زیادی را وارد لنز می کند. اما f/22 یک دیافراگم کوچک است زیرا فقط مقدار کمی نور را وارد می کند.
دیافراگم همچنین بر عمق میدان شما تأثیر می گذارد. این ناحیه با وضوح قابل قبولی در یک عکس است که در فوکوس ظاهر می شود. تصویری که با یک عدد f کوچک مانند f/4 گرفته می شود عمق میدان بسیار کمتری نسبت به تصویری که با f/16 گرفته می شود خواهد داشت.
دیافراگم انتخابی شما بستگی به آنچه که عکاسی می کنید و نتیجه نهایی دلخواه شما دارد. یک تصویر افقی باید در کل واضح باشد و نیاز به یک دیافراگم کوچک دارد. پرتره ها و برخی سوژه های ثابت با پس زمینه تار بهتر به نظر می رسند. این با یک دیافراگم گسترده تر همراه است.
بیش از حد به ایزو تکیه نکنید
تنظیم ISO به جای دیافراگم و سرعت شاتر اشتباه است. بسیاری از عکاسان جدید این کار را در شرایط کم نور انجام می دهند.
افزایش ISO بر روی دوربین شما می تواند منجر به نویز شود. این به تصاویر شما جلوه ای دانه ای می دهد و کیفیت آنها را کاهش می دهد. برخی از دوربین ها دارای قابلیت های ISO عالی هستند. می توانید آنها را تا قبل از آشکار شدن این سر و صدا بسیار دور کنید. به طور کلی ، ایده خوبی است که در صورت امکان از استفاده از ISO بالا خودداری کنید.
وقتی ISO در محدوده 100-1000 باشد ، بیشتر تصاویر بهتر به نظر می رسند.
ISO حساسیت دوربین شما را نسبت به نور کنترل می کند. دیافراگم و سرعت شاتر مهمترین کنترل های نوردهی هستند. از آنجا که تغییر ISO بسیار آسان است ، مردم در شرایط کم نور بیش از حد به آن اعتماد می کنند.
در صورت مواجهه با نور کم ، در صورت امکان از سه پایه استفاده کنید. به این ترتیب می توانید بدون لرزش دوربین ، سرعت شاتر خود را کاهش دهید.
این بدان معنا نیست که در مواقع ضروری نباید ISO خود را بالا ببرید. در بسیاری از مواقع نمی توانید با سه پایه کار کنید یا وضعیت روشنایی شما بسیار تاریک است. این می تواند هنگام عکسبرداری از مراسم عروسی در داخل یک کلیسا رخ دهد.
با تنظیم ISO شروع کنید و ببینید آیا می توانید نتایج خوبی را بدون فشار بیش از حد به دست آورید.
هیستوگرام خود را چک کنید
هیستوگرام یکی دیگر از ابزارهای مهم است. بسیاری از عکاسان جدید تمایل به رد آن دارند ، بیشتر به این دلیل که می تواند گیج کننده باشد. اما هیستوگرام برای کمک به شما در بررسی اینکه آیا نوردهی مناسب دارید یا خیر بسیار مهم است.
هیستوگرام نمایشی ریاضی از تعداد تن بین تاریک ترین و روشن ترین قسمت تصویر شما است. روشنایی را در مقیاس خاکستری ترسیم می کند. سیاه در سمت چپ ، در حالی که سفید در سمت راست است. می توانید همه سایه های خاکستری را بین آنها پیدا کنید.
هر فایل تصویری دارای مقیاس مقادیر روشنایی است. هیستوگرام آن را بر اساس پیکسل ترسیم می کند. هر پیکسل از تصویر به یک مقدار اختصاص داده شده است. ارتفاع هر ستون در محور عمودی (Y) با تعداد پیکسلی که به آن ستون اختصاص داده شده است تعیین می شود.
اگر تصویری تیره و مضحک دارید ، بیشتر تن ها در سمت چپ تصویر قرار می گیرند. اگر مقادیر روشنایی اختصاص داده شده انتهای هیستوگرام را لمس کند ، آن را کم نور می کند.
در یک تصویر روشن ، بیشتر مقادیر روشنایی در سمت راست قرار می گیرند. اگر انتهای هیستوگرام را لمس کنند ، تصویر بیش از حد نمایان می شود.
در هر یک از این موارد ، جزئیاتی را از دست می دهید که نمی توانید در Photoshop بازیابی کنید. در این مرحله ، شما باید نوردهی خود را تنظیم کرده و دوباره عکس بگیرید.
همیشه بهترین کار این است که تا حد امکان نوردهی خود را در دوربین به درستی انجام دهید.
از اصول ترکیب بندی برای عکس های با کیفیت استفاده کنید
ترکیب بندی نحوه چیدمان موضوع و سایر عناصر موجود در قاب شماست.
ترکیب خوب چشم را از طریق تصویر هدایت می کند و او را به صحنه علاقه مند می کند. اصول ترکیبی زیادی وجود دارد که می تواند به شما در ایجاد تصاویر قوی کمک کند.
هنگامی که شروع به یادگیری ترکیب بندی عکاسی می کنید ، با قانون یک سوم آشنا می شوید. این دستورالعمل ترکیبی یک تصویر را به 9 بخش مساوی تقسیم می کند. این کار را با استفاده از دو خط افقی و دو خط عمودی انجام می دهد.
عناصر مهم در صحنه در امتداد این خطوط ، یا در نقاطی که تلاقی می کنند قرار می گیرند.
رنگ ها را مدیریت کنید
برای گرفتن عکس های با کیفیت بالا ، باید رنگ های خود را مدیریت کنید.
دقت رنگ در دستگاه های مختلف متفاوت خواهد بود. مهم نیست که از تلفن هوشمند ، رایانه لوحی یا مانیتور استفاده می کنید. آنچه می توانید انجام دهید این است که از طریق کالیبراسیون مانیتور اطمینان حاصل کنید که رنگ در انتهای شما دقیق است.
کالیبراسیون منظم رنگ مانیتور به شما امکان می دهد مطمئن شوید که رنگهای واقعی یک فایل خاص نشان داده شده است. می دانید که رنگ هایی را مشاهده نمی کنید که تنظیمات مانیتور شما تنظیم شده است. استفاده از مانیتور با کیفیت خوب ، مانند مانیتور IPS ، می تواند کمک قابل توجهی کند.
مانیتور غیر کالیبره شده می تواند منجر به ناسازگاری رنگ شود. این امر زمانی اتفاق می افتد که کار خود را چاپ می کنید ، یا حتی زمانی که کار خود را در مانیتور دیگری مشاهده می کنید.
یکی از مهمترین جنبه های مدیریت رنگ ، فضای رنگ مناسب است.
فضای رنگ محدوده خاصی از رنگهای قابل نمایش است.
دو فضای رنگی وجود دارد که بیشتر به آنها توجه می کنید:
اگر کار شما در وب ارسال شود ، SRGB فضای رنگ صحیح است.
اگر به دنبال چاپ آثار خود هستید ، Adobe RGB فضای رنگی مناسبی است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.